De Nederlandse blackmetalband Onheil draait al erg lang mee in de underground. De groep is bijna vijfentwintig jaar geleden opgericht. Erg productief zijn de heren echter niet. Na een reeks demo's en een enkele ep verschijnt pas na een decennium activiteit het debuutalbum Razor (2009). Met dat debuut geeft Onheil echter een zeer overtuigend visitekaartje af. De melodieuze black/death metal kan bogen op ijzersterk gitaarwerk en komt in de buurt van grootheden als Dissection en Necrophobic. Vijf jaar later bewijst het gezelschap met Storm Is Coming (2014) dat het debuut geen momentopname is. Ook de tweede langspeler staat vol uitstekende, melodieuze composities, waarin zelfs de nodige heavymetalinvloeden (Iron Maiden-achtige leadgitaarpartijen) doorsijpelen.
Na negen jaar ligt er eindelijk een opvolger in de schappen. En hoewel frontman/gitarist Amok nog het enige oorspronkelijke bandlid is bij Onheil, gaat In Black Ashes op vertrouwde voet verder. En gelukkig maar, want er zijn ook in internationaal opzicht maar weinig blackmetalbands die met zoveel vakmanschap hun voorliefde voor traditionele heavymetalriffs etaleren. Hoewel de vorige twee platen al van internationale allure zijn, weet Onheil op In Black Ashes zijn unieke, zeer melodieuze geluid bijna te perfectioneren. Het grootste pluspunt? Het ronduit geweldige gitaarwerk waarmee het album is doorspekt. Dat was immers altijd al een kracht van de band, maar op In Black Ashes zetten Amok en consorten daar nog meer op in dan voorheen. Dat komt vooral door de toevoeging van een derde gitarist. Samen strooien de mannen met smeuge en melodieuze riffs alsof het snoepgoed is tijdens de intocht van Sinterklaas.
De zeven nummers zijn niet alleen iets langer dan gemiddeld, maar zitten ook nog eens compositorisch sterker in elkaar dan die op de vorige langspelers. Zo ontpoppen de zeer diverse tracks Like Shadows In The Night en Beneath A Steel Sky zich toch wel tot zo'n beetje het beste materiaal uit de geschiedenis van Onheil, met name door hun afwisseling tussen venijnige riffs, zeer melodieuze passages en intense versnellingen. Die afwisseling horen we ook terug in het titelnummer, waarin de drie gitaristen veel ruimte nemen om hun kwaliteiten te laten horen. De heerlijke leadharmonien horen we ook al op eerder materiaal, maar de flitsende gitaarsolo is nieuw. Met grootmeester Dan Swan achter de knoppen heeft In Black Ashes bovendien een geweldige sound meegekregen een duidelijke verbetering ten opzichte van de vorige platen.
Met een speelduur van veertig minuten is deze derde full-length voorbij voor je er erg in hebt. De composities zitten echter zo pakkend in elkaar dat de neiging groot is om direct op repeat' te klikken. Laten we hopen dat In Black Ashes de aandacht krijgt die het verdient. Dit album is namelijk niet alleen van nationale klasse. Ook internationaal mag Onheil zich inmiddels moeiteloos meten met de grote namen in het genre. Een buitengewoon verslavend werkstuk!
Tracklist:
1. Night Terror
2. In Black Ashes
3. Like Shadows In The Night
4. Void
5. Beneath A Steel Sky
6. Bloodthirst
7. Master Of Disease
