Zaterdagavond 14 maart beleeft Gebouw-T te Bergen op Zoom de eerste editie van het metal- en rockfestival T-Monium met maar liefst zes bands uit de lage landen. Shoot The Messenger, Mourn, Purple Rainbow, Onheil, Vanderbuyst en Diablo Blvd verzorgen een avond vol snerpende gitaren, warme basdreunen en schreeuwen van zangers die door merg en been gaan voor een gezellig gevulde zaal.
Opener van de avond is Mourn. Deze mannen uit Breda claimen te grooven als Pantera en Black Label Society, al vind ik dat toch wel wat te hoog gegrepen. Muzikaal is alles overigens dik in orde, want het grooved inderdaad best wel, maar de muziek is wat complexer dan genoemde bands waardoor het even duurt voordat het kwartje valt. Dat het wat complexer is, ligt vrij voor de hand, met (ex-)leden van Textures en Exivious in de band. Maar zoals gezegd, het kwartje valt en de groove wordt gevonden en is het best wel genieten van nummers als From The Ashes, Diver en Hang Man's Time. (Tonnie)
Voor de gelegenheid is er boven de lounge van Gebouw-T ook een "podium" gebouwd, op de vloer bij de oefenruimtes en studio. Normaal is dit off-limits voor bezoekers, maar vandaag staan daar ook twee bands. Van een echt podium is geen sprake, want de apparatuur staat gewoon op de grond waardoor de band dus gelijk staat aan het publiek. Sta je achteraan, dan zul je weinig zien. De eerste band die hier optreedt is Shoot The Messenger. De poppy punkrock die deze band uit Zevenbergen brengt klinkt erg aardig, al is het te horen dat het hier een jonge band betreft. Maar het enthousiasme waarmee de dame en heren spelen is aanstekelijk, evenals de catchy nummers. Al met al blijkt het best een aardig bandje te zijn. (Tonnie).
Tributebands doen het goed in deze regio. Wellicht dat dat de reden is dat er in de line-up vanavond ook een band staat die de helden van weleer komt eren. In dit geval betreft het Purple Rainbow, wat (zoals Alex Agnew later op de avond zou zeggen) geen eerbetoon is aan Prince. Nee, de band speelt nummers van Deep Purple en Rainbow. Niet de minste namen, natuurlijk. De band brengt het er best aardig van af, en ook de zanger mag er best zijn. De nadruk in de setlist ligt overigens bij de Deep Purple nummers, waarbij natuurlijk Child In Time niet ontbreekt. Maar ook Fireball, Perfect Strangers en afsluiter Burn passeren de revue, evenals Stargazer van Rainbow. (Tonnie)
Iets na negenen is het tijd voor de Dordtse black- en thrashmetalsensatie Onheil. In 2014 zag hun tweede langspeler Storm Is Coming het licht. De sterke mix van duistere thrash en bijgaande gorgelzang komt ook op deze avond mooi tot zijn recht, hoewel de setting ietwat vreemd is. Onheil speelt namelijk op de bovenverdieping van Gebouw-T. De donkere muziek klinkt goed, maar door het aanwezige licht, de warme kleuren van het gebouw en het feit dat je bijna bij de bandleden op schoot zit, zorgt het voor een vreemd gevoel van huiskamerblackmetal. De aanwezigen hebben er echter wel zin in, en ondanks dat de ruimte wellicht te klein is voor iedereen die deze groep wil zien, kunnen de heren op het nodige enthousiasme rekenen. Complimenten voor de goede kwaliteit van geluid en zang, want ondanks dat het hier om een gemproviseerd podium gaat, hebben die elementen daar niet onder te lijden en krijgen de aanwezigen een goede impressie van waar deze band toe in staat is. (Walter)
Na onheil is het tijd voor een flinke partij old school hardrock van het trio Vanderbuyst. Het drietal is bezig met een afscheidstour, want komende september zal de band zijn laatste show spelen. Tot die tijd zal de groep echter blijven verblijden met hun vrolijke hardrock en energieke shows. Dat gaat ook zeker op voor de set die de band in Bergen op Zoom speelt met oud, maar ook nieuw materiaal van hun meest recente plaat At The Crack Of Dawn. Hoewel het dak er niet vanaf vliegt, kunnen de heren rekenen op enthousiaste reacties tijdens vertolkingen van Walking On Tightrope, Light My Dynamite, Welcome To The Night, Little Sister en een wel heel bijzondere versie van At The Crak of Dawn. De titelsong met oosterse invloeden van de laatste plaat wordt flink opgerekt met een spannend instrumentaal middenstuk, dat je zelfs zonder de nodige psychedelica in hogere sferen kan brengen. Zanger en bassist Jochem Jonkman kampt al enige tijd met stemproblemen en dat is helaas ook vanavond te horen. Zijn stem lijkt het soms aan kracht te ontbreken. Niet dat het een echt minpunt is, want de energieke solo's van gitarist Willem Verbuyst in combinatie met de sterke ritmesectie van Jonkman en drummer Barry van Esbroek weten de aanwezigen met gemak op te zwepen. Het is dan ook jammer dat er na zeven jaar een einde komt aan de Dutch Hard Rock Assault. (Walter)
Na een korte pauze is het tijd voor de tweede hoofdact van de avond met onze zuiderburen Diablo Blvd. Dit vijftal is na het tekenen bij het grote label Nuclear Blast bezig aan een enorme tour ter promotie van hun derde langspeler Follow The Deadlights. De kans is dan ook groot dat je ze ergens dit jaar tegen zult komen op een van de grote festivals of in een lokaal poppodium. Hedenavond moeten zij Bergen op Zoom veroveren en dat lukt de mannen aardig, hoewel de zaal laat op de avond toch al iets leger is dan een uur eerder. De mensen die het aandurven krijgen de energieke mengelmoes van metal en hard rock in hun gezichten gesmeten door deze Antwerpenaren, wat al tijdens het openingsnummer leidt tot een heuse pit die later op de avond nog een aantal malen zal ontstaan. De derde schijf van deze groep was goed, maar live klinkt het allemaal steviger, viezer en vooral ook harder. De stadionrock van de mannen moet je voelen en ervaren en frontman Alex Agnew doet er alles aan om het aanwezige publiek op te zwepen. Rise Like Lions, Saint Of Killers, Virus en Peace Won By War zijn enkele van de knallers die voorbij komen. De band weet een goed feestje te bouwen, wat ook wel blijkt als twee vrouwen het podium beklimmen om aldaar uit hun dak te gaan op de muziek. Waar het verhaal voor Vanderbuyst dit jaar op houdt, lijkt het voor Diablo Blvd pas echt te beginnen. Het is een mooie afsluiter voor een geslaagde eerste editie van T-Monium. (Walter)
Meer foto's vind je in het Facebook album van onze fotograaf.
