De Griekse snarenplukker Gus G heeft aan de start van zijn loopbaan in zoveel bands als mogelijk gespeeld. Zo was hij lid van Dream Evil, Nightrage, Mystic Prophecy en zijn eigen Firewind. Die laatste band kreeg vanaf 2006 de volledige aandacht, totdat in 2009 Ozzy Osbourne aanklopte met het verzoek om bij zijn soloband gitaar te gaan spelen. Dat heeft Gus volgehouden tot 2017, aangezien Ozzy zijn afscheidstournee met oudgediende Zakk Wylde wilde gaan doen.

Tegenwoordig heeft Gus G nog altijd zijn eigen band Firewind, maar sinds 2014 maakt de Griek ook albums onder zijn eigen artiestennaam. Op het debuut I Am The Fire speelden veel gastmuzikanten mee en qua muziekstijl kwam er van alles en nog wat voorbij. Even leek het erop dat Gus zijn soloproject zou gaan gebruiken voor experimenten. Al vrij snel verscheen in 2015 Brand New Revolution, met daarop een stuk minder gastmuzikanten en een hardere muziekstijl.

Het experiment is compleet verdwenen op het derde album Fearless. We horen tien nummers met een duidelijke stijl: moderne heavy metal. Gus G laat zijn liefde voor jaren tachtig-hardrockbands doorschemeren in pakkende nummers met veel gitaargeweld. Tracks zoals Mr. Manson en Letting Go klinken alsof ze zijn bedoeld voor de eerste albums van Ozzy. Ook had Gus duidelijk Scorpions in gedachten op diens commerci�le piek ten tijde van Blackout en Lovedrive. Het sterke, instrumentale Thrill Of The Chase moet haast wel bedoeld zijn als ode aan de Scorpions-track Coast To Coast.

Toch klinkt Fearless dankzij de moderne productie geen moment oubollig. Dat is de verdienste van Dennis Ward, de producer die ook alle basgitaarpartijen heeft ingespeeld. Daarnaast horen we Ward (Pink Cream 69, Unisonic) voor het eerst als zanger en hij doet dat niet onverdienstelijk. Ward is geen hoogvlieger zoals zijn voorgangers Jeff Scott Soto en Mats Lev�n. Hij zingt beheerst met een radiovriendelijke stem. Het zangwerk zorgt er vooral voor dat Gus G�s solowerk voor het eerst echt anders klinkt dan de epische power metal van Firewind. Het flitsende gitaarwerk, dat echt in elk nummer aanwezig is, is nu nog de enige overeenkomst.

Op Fearless heeft Gus G op geslaagde wijze de stijl gevonden voor zijn solowerk. Liefhebbers van pakkende, heavy rocksongs kunnen ook plezier beleven aan het album, zolang ze maar weten dat er veel snelle gitaarsolo�s op hen afgevuurd gaan worden. Als je de machtige gitaarsalvo�s in Don�t Tread On Me aankan, dan moet het wel goedkomen. Fans van de gitaarheld Gus G kunnen sowieso overgaan tot aanschaf.

Tracklist:
1. Letting Go
2. Mr. Manson
3. Don't Tread On Me
4. Fearless
5. Nothing To Say
6. Money For Nothing (Dire Straits-cover)
7. Chances
8. Thrill Of The Chase
9. Big City
10. Last Of My Kind