Jouw eerste soloalbum I Am The Fire kwam uit in 2014 en had meer succes dan je in eerste instantie had verwacht.
Ik had vooral niet verwacht dat het zover zou komen dat ik aanbiedingen zou gaan krijgen voor optredens. Zo kon ik gaan openen voor een aantal van mijn favoriete gitaarspelers. Zodoende heeft het zich van een studioproject naar een liveband ontwikkeld.
Ik kan me voorstellen dat je het debuut in alle vrijheid hebt kunnen maken. Inmiddels is Fearless het derde album en zijn er bepaalde verwachtingen van fans. Is de aanpak daardoor nu anders geworden?
Ik ben niet met het gevoel van verwachtingen van fans aan het werk gegaan. Ik ben eerder bezig met mijn eigen verwachtingen. Wat heb ikzelf voor ogen met dit album? Als soloartiest ben ik nog altijd in ontwikkeling. Ik heb nu twee albums gedaan waarop ik met verschillende mensen heb samengewerkt. Voor de derde plaat wil ik mezelf gaan vastleggen op n stijl en was het vooral de vraag hoe ik mezelf definitief als soloartiest wil gaan presenteren. De enige manier was om het proces simpeler te maken waarbij nog nauwelijks ruimte is voor experimenteren. Ik wil muziek maken die ik zelf het mooist vind om te spelen en dat is hardrock en heavy metal.
Producer, bassist en schrijfpartner Dennis Ward heeft het hele album ingezongen, iets wat hij nog nooit eerder heeft gedaan. Zijn stem zorgt ervoor dat jouw solowerk zich nog meer onderscheidt van jouw andere band Firewind. Eens?
Inderdaad. Dennis heb ik in eerste instantie erbij gehaald als co-producer en schrijfpartner. Ik zorg voor de muziek en hij verzint de teksten en zanglijnen. Toen we genoeg materiaal hadden voor het album, begon ik na te denken over welke zanger ik zou gaan benaderen. Ik wilde niet weer met meerdere zangers gaan werken, want alle nummers moesten dit keer een bepaalde samenhang hebben. Op een gegeven moment zei Dennis: "Ik wil wel proberen om zowel basgitaar te spelen als te gaan zingen. Dan maken we een powertrio van de band." Hoe gek ik het idee ook vond, in mijn achterhoofd had ik het gevoel dat het best wel eens kon werken. Het zou totaal anders zijn dan Firewind en tegelijkertijd is het een nieuwe, spannende ervaring voor mij.
Hoe heeft Dennis zijn ambitie om op jouw solo-album te zingen precies bij jou neergelegd?
Hij was erg zelfverzekerd en vasthoudend in zijn beslissing. Ik stond er in principe wel voor open, maar Dennis moest zich ook kunnen verplichten om op tournee te gaan. Voor de shows wilde ik niet opnieuw op zoek naar een zanger. Maar Dennis vertelde dat hij altijd al graag basgitaar wilde spelen en zingen tegelijk. Dus deze kans zag hij als een droom die uitkwam. "Prima, dan gaan we ervoor", zei ik. Tot nu toe ben ik gewend om een echte frontman in mijn band te hebben, maar die rol zal ik dan op mij gaan nemen. De meesten zullen hoofdzakelijk naar mijn shows komen om mij gitaar te zien spelen, want het is uiteindelijk mijn naam die op het affiche staat. Nu heb ik in Dennis een multi-talent in de band, een geschenk uit de hemel wat mij betreft.
Het album Fearless wordt onder jouw naam uitgebracht, maar volgens mij heeft Dennis Ward net zo'n groot aandeel aan het album, of niet?
Oh, absoluut. Hij heeft eigenlijk nog meer werk verzet dan ik. Dennis is ook nog eens verantwoordelijk voor de mix en de master. Misschien moet het album niet onder mijn naam uitkomen, maar die van Dennis Ward, haha! Hij is vooral iemand die mijn artistieke visie volledig begrijpt. Ik vertel waar ik heen wil met mijn muziek, heb een aantal werktitels, enzovoorts. Dennis gaat er vervolgens mee aan de slag en maakt de boel af. Ik ben heel old school in de zin dat ik graag input van zangers verwacht. Teksten zijn gewoon niet mijn sterkste kant. Met Dennis verloopt dat proces vlekkeloos. Zon schrijfpartner heb ik al jaren niet meer gehad en Dennis is misschien wel de prettigste waar ik ooit mee heb samengewerkt. Die samenwerking begon met het vorige Firewind-album Immortals en nu hebben we dus Fearless gedaan. Dankzij Dennis behoren die albums tot de beste van mijn carrire.
In de videoclip voor Letting Go zien we Dennis opeens met een dikke baard. Had hij het zo druk met het album dat hij geeneens tijd heeft gehad om zich te scheren?
Hahaha, inderdaad! Maar geloof het of niet, die baard is mijn idee. Ik had een heavymetalversie van Billy Gibbons voor ogen. Hij moest een hipster-achtige vent worden, compleet met een grijze baard. Het plaatje zou compleet zijn als hij straks op het podium een zonnebril op heeft en op nonchalante wijze staat te musiceren, haha. Gelukkig vond Dennis dat een goed idee. En inderdaad, het is ook nog eens handig omdat hij toch weinig tijd heeft om zich te scheren.
Je zei al dat Dennis ook heeft meegewerkt aan het vorige Firewind-album Immortals, als producer en tekstschrijver. Is zijn Firewind-avontuur voorbij nu hij zon grote rol in jouw soloband heeft? Want ik kan me voorstellen dat je de twee bands gescheiden wilt houden door met verschillende artiesten te werken.
Onze samenwerking is zo prettig, dat ik juist wil dat hij het volgende Firewind-album gaat doen. Hij begrijpt de stijl van Firewind, maar ook die van mijn soloband. Bij Immortals gaf ik de boodschap dat ik een typisch powermetalalbum wilde maken met een groots conceptverhaal. Mijn soloalbum moest modern en retro tegelijk gaan klinken. En in beide gevallen wist hij meteen waar ik heen wilde en kwam met de juiste ideen. We zijn wat mij betreft een winnend team en ik zie geen enkele reden om daar iets aan te veranderen.
Op jouw vorige albums doen zangers mee zoals Jeff Scott Soto en Mats Levn. Hebben ze er nog rekening mee gehouden dat ze ook welkom zouden zijn op het derde album?
Eigenlijk wilde ik opnieuw Mats erbij hebben. Maar hij heeft het al ontzettend druk met Candlemass en sinds kort ook Trans Siberian Orchestra. Ik heb iemand nodig die beschikbaar is voor tournees. Daarbij is het moeilijk om op iemand te rekenen die ook andere klussen doet. Daarom heb ik toch niet voor Mats gekozen. Maar het is allemaal in goede sfeer besproken. We zijn al jaren vrienden, hij is een uitstekende zanger n songwriter. Ook met hem heb ik een stel goede songs geschreven. De deur blijft daarom altijd op een kier wat betreft een samenwerking in de toekomst.
Op Fearless staat ook een aantal nummers zonder zang. De roep van de fans naar meer instrumentale songs was groot, zo heb ik begrepen uit de perstekst.
Mensen hebben me vooral aangemoedigd om te proberen om wat meer instrumentale nummers te schrijven. Dat heeft mij genspireerd en ik besloot om iets beter mijn best te gaan doen. Een volledig instrumentaal album zal me nooit lukken. Maar voor Fearless heb ik de schouders eronder gezet om mijn fans en de gitaarliefhebbers een plezier te doen. Uiteindelijk is Fearless een echt gitaar-georinteerd album, dus een aantal instrumentale tracks mogen dan eigenlijk niet ontbreken.
Het instrumentale The Thrill Of The Chase heeft veel weg van een Scorpions-nummer zoals Coast To Coast.
Ik ben blij dat je dat hebt opgepikt. Scorpions en ook gitarist Michael Schenker waren de inspiratie. Daarnaast is het een tribute aan alle gitaarshredders uit de jaren tachtig. Het nummer moest melodieus en technisch zijn, met tegelijk een bluesy sfeertje.
Weet je al van tevoren of een nummer instrumentaal gaat worden, of beslis je zoiets pas middenin het schrijfproces?
Beide. Thrill For The Chase had die Scorpions-vibe die ik bewust wilde creren. Maar de instrumentale titeltrack Fearless moest eigenlijk een metalnummer gaan worden voor een zanger. Het was zelfs de bedoeling om er een Firewind-song van te maken. Na verloop van tijd merkte ik dat de gitaarpartijen drukker zijn dan normaal. Met een goede gitaarmelodie als refrein zou het beter geschikt zijn als instrumentale track. Het nummer maakte ik uiteindelijk af met die gedachte.
Op het nieuwe album staat Money For Nothing, een cover van Dire Straits. De zin We gotta move these color tv's is veranderd in We gotta move these lcds.
Hehe, ja, we moesten de tekst een beetje gaan aanpassen naar de moderne technologie. Als kind was ik al fan van dat nummer. Het heeft een toffe riff, die ik altijd wilde leren spelen. Tot mijn verbazing heeft nog geen enkel andere metalband dat nummer gecoverd. Onze versie is trager en de riff is iets zwaarder gemaakt.
Hoe staan de zaken ervoor met Firewind? Immortals was het eerste plaatwerk met de nieuwe zanger Henning Basse.
Het is een van onze meest succesvolle albums. De tournee voor Immortals heeft langer geduurd dan we dachten. Henning was uitermate geschikt voor zon episch werkstuk als Immortals. Ook zijn gevoel voor dramatiek in zijn performance op het podium en in de videoclips heeft een toegevoegde waarde en het is cool dat we dat nu hebben.
Gaat Firewind nu eventjes in de ijskast zodat jij jouw soloband de komende tijd de volledige aandacht kan gaan geven?
Er staan nog wat optredens op de agenda voor een aantal zomerfestivals. Maar verder is de tourcyclus rond Immortals tot een einde gekomen. De band zal er een jaartje tussenuitgaan, ook zodat ik alvast weer wat nieuwe ideen kan verzamelen voor het volgende album. Hopelijk komen de bandleden in de zomer van 2019 weer bijeen om aan nieuwe muziek te gaan werken. Uiterlijk in 2020 moet er een nieuw Firewind-album verschijnen.
De band ging door een moeilijke periode ten tijde van jouw eerste soloalbum. Is de situatie vergeleken met vier jaar geleden weer stabiel binnen de band?
Dat klopt. Met Henning in Firewind en het succes van Immortals hebben we er met zn allen alleen maar meer zin in gekregen om dat te herhalen. Bovendien hebben we een nieuw boekingskantoor en ook nog eens een nieuw platencontract. Het ziet er allemaal weer rooskleurig uit voor Firewind. Maar we willen niks overhaast doen. Na een goed ontvangen album als Immortals moeten we de tijd nemen om met echt goede ideen te komen.
Vorig jaar ben jij je klus als gitarist van Ozzy Osbourne kwijtgeraakt. Hij gaat zijn afscheidstournee afwerken met oudgediende Zakk Wylde. In plaats van bitter te zijn, heb jij de beslissing van Ozzy alleen maar toegejuicht.
Ja, ach, als je tegenwoordig je teleurstelling over zoiets naar buiten zou gaan brengen via internet, dan zal niemand daar enige sympathie voor opbrengen. Geen enkel persoon zal er een fuck om geven. Ik heb het dan niet alleen over mijzelf, maar dat zou voor iedereen in eenzelfde situatie gelden. Mijn reactie op mijn ontslag bij Ozzy is oprecht, zonder enige sympathie te vragen. Het is echt geweldig voor de hardcore Ozzy-fans. Ik bekijk zijn beslissing dan ook als een outsider. Tussen Ozzy en Zakk is gewoon veel geschiedenis. Dat valt niet te ontkennen.
Je leek ook altijd oprecht dankbaar dat je berhaupt gitarist van Ozzy mocht zijn.
Absoluut. De oorspronkelijke deal was dat ik een album en een tournee zou gaan doen. Het heeft me verrast dat ik al die jaren steeds ben teruggevraagd voor nieuwe shows. Als je dat overkomt, kun je alleen maar dankbaar zijn dat je met zon iconische artiest zoals Ozzy mag samenwerken. Het is ook niet mijn band, dus daarom zorgde ik ervoor dat ik niet t comfortabel op mijn plek zou zijn. Uiteindelijk ben ik maar een van zijn sidekicks. Dus toen het moment kwam dat hij weer eens iets anders wilde gaan doen, was dat volkomen prima. In mijn geval is het ook nog eens zo dat ik al mijn eigen bands heb.
Zakk Wylde mag met zijn band Black Label Society nog wel eens openen voor Ozzy of op Ozzfest spelen. Dat heb jij nooit gedaan met jouw eigen bands. Is daar nog een speciale reden voor?
Dat weet ik eigenlijk niet. Misschien wilden ze juist een situatie zoals met Black Label Society vermijden. Ozzy en Zakk hebben bovendien een andere relatie, want ze zijn haast familie. Hij kent de Ozzy-clan al sinds zijn negentiende. Die relatie is dus totaal anders dan die van mij en Ozzy. Ik heb ook nooit Firewind voorgedragen als openingsband. En eerlijk gezegd kon mij dat niet zoveel schelen. Ik was ingehuurd als gitarist en had niet de intentie om mijn positie te gebruiken om Firewind te promoten tijdens zijn shows. Mocht de band in toekomst worden gevraagd, dan zou dat fantastisch zijn. Zo niet, dan is er geen man overboord. Ik bereik veel liever successen zonder hulp van buitenaf.
Ozzy heeft met Black Sabbath zowat het genre heavy metal gecreerd. Heb jij hem wel eens The Book Of Heavy Metal van Dream Evil laten horen en gevraagd of hij het eens was met de inhoud?
Haha, nee, nooit. Het nummer heb ik hem niet laten horen, dus ik zou niet weten wat hij ervan vindt.
