Op de nieuwe release maken zanger Dennis Lusseveld, bassist/zanger Rutger de Vries, gitaristen Wouter de Vries en Thomas Luijken en drummer Ric Brand een gemotiveerde indruk met uiteenlopende nummers. Het nieuwere materiaal klinkt zwaarder, volwassener en diverser dan voorheen. Die diversiteit hoor je onder meer terug in de vocalen. Nog altijd vormen de extreme Mille Petrozza-achtige vocalen de overgrote hoofdmoot, maar af en toe duiken er cleane vocalen op, die voorzichtig worden gebracht.
Het draait echter vooral om riffs en die zijn bij vlagen dik in orde, of ze nu technisch zijn (State Of Guilt), agressief (The Supreme Colony) of groovend (Slaves Of Existence, met gave southern rock-passage) zijn. Ook komt er een aantal fraaie, harmonieuze leads aan bod, zoals in State Of Guilt. Devils Draught, vernoemd naar de door Happyface Beers gebrouwen Weizen IPA, bevat een spaarzame solo.
Het grootste probleem van deze release is dat de nummers wat aan de productioneel vlakke en qua speelduur aan de lange kant zijn. Slaves Of Existence kan die lengte goed hebben, maar de andere boeten door hun speelduur van gemiddeld meer dan vijf minuten aan kracht in. Sommige tempowisselingen werken wat dat betreft averechts. Zonde, want met makkelijkere songstructuren en betere spanningsboog zou bijvoorbeeld Catch / Kill / Release, dat een sterke middenfase heeft, nog beter blijven hangen.
The Heritance heeft ten opzichte van het debuut beslist een stap in de richting gezet, maar om echt indruk in metalland te maken, is een verdere perfectionering nodig. Compacter schrijven zou beslist een stap voorwaarts betekenen. Spelen kunnen de heren wel en in elk nummer zitten goede ideen. Nu is het een kwestie van deze ideen structureren.
Tracklist:
1. Slaves Of Existence
2. The Supreme Colony
3. Catch / Kill / Release
4. State Of Guilt
5. Devils Draught
