Kevin: Toxocara is voor ons een band waarin we inderdaad iets doen wat verschilt van de andere bands waar we in spelen. Onze liefde voor Amerikaanse deathmetal word hierin overduidelijk geprojecteerd, met de nodige extra’s. Dat is voor mij in ieder geval de voornaamste reden om met Toxocara bezig te zijn.

Martijn: Zo zou je het inderdaad kunnen zien. De uiteindelijke initiatiefnemer Niels heeft Toxocara een paar jaar geleden al verlaten. Toxocara is nu wat het is door de huidige bezetting. Onlangs is Anne ook vertrokken en we hebben nu een nieuwe bassist Sanne, (whats in the name?) die het zeer goed doet. Toxocara gaat gewoon door op zijn eigen gangetje; de basis is lang geleden al gelegd en daar ligt de kracht van Toxocara.

De demo Visceral Larval Mirgans en het debuut werden over het algemeen warm ontvangen door de media en critici en niet in de laatste plaats het publiek. Was dat een bevestiging dat de band goed bezig is, of hadden jullie bij voorbaat al een beetje op een leuke respons gerekend, gezien het feit dat een aantal bandleden al verdienstelijke albums met hun andere bands hebben uitgebracht en sowieso over de nodige skills, maar ook feedback beschikken?

Kevin: Het is uiteraard handig dat we allemaal al enige ervaring hebben gehad met releases van onze andere bands. Maar natuurlijk is het altijd maar afwachten wat de media, de critici en last but not least het publiek er van vinden. Zoiets is natuurlijk nooit te voorspellen, maar ik denk dat het wel helpt als de productie en structuur van de nummers goed in elkaar zit. Iets wat bij Toxocara naar mijn mening wel het geval is.

Martijn: Wat Kevin zegt. Het helpt misschien wel dat we in andere bands spelen, maar het zegt niks. Toxocara is ook hele andere muziek. Zo zijn er ook wel muzikanten in meerdere bands, waarvan ik de ene band super vind en het andere geen reet aan. Zo gaat dat.

Over de demo gesproken: deze is al een tijdje uitverkocht. Gaat er ooit nog een verse lading geperst worden? Nu Toxocara door steeds meer mensen wordt opgepikt zal de vraag naar de demo geheid niet uitblijven…

Kevin: Ik denk eerlijk gezegd niet dat er een heruitgave van de demo gaat komen. De demo was een eerste visitekaartje, dus het lijkt mij niet dat we de demo nog een keer gaan uitbrengen in plaats van bijvoorbeeld een nieuwe release.

Martijn: Er is inderdaad wel vraag naar, maar die nummers gaan we op het moment niet meer uitbrengen omdat ze onderdoen aan de huidige nummers. Die zitten veel beter in elkaar, en daar borduren we op voort.

De nieuwe cd The Great Rebellious is wat mij betreft in ieder geval een dijk van een plaat en een waardevol product van eigen bodem. Ik veronderstel dat jullie zelf ook wel tevreden zijn?

Kevin: Absoluut! Ik ben naast tevreden ook lichtelijk trots op het eindresultaat. Het is natuurlijk altijd lastig om naar je eigen cd te luisteren alsof je naar een cd van een andere band luistert. Je bent toch altijd wat kritischer op je eigen werk. Maar we zijn allemaal eigenlijk erg tevreden met dit album. Er heeft ook veel tijd en energie in gezeten, dus dit eindresultaat is dan ook erg belonend.

Martijn: Daar heb ik niks aan toe te voegen.

Het is een kwestie van smaak, maar wat mij erg aanspreekt is de combinatie van de factoren die het totaalgeluid bepalen. De rauwe en smerige old school deathmetal gecombineerd met technische manoeuvres, topsnelheid en geringe, sfeerversterkende ruststukken. Heeft de band hier van tevoren op zitten broeden, of schudden jullie dit soort composities zonder al te veel voorbereiding uit de mouw?

Kevin: Die combinatie van old school en snelle technische elementen is juist hetgeen dat ons ook erg aanspreekt. Fijn om te weten dat meer mensen het gaaf vinden hehe.
Omdat dit dus eigenlijk ook onze manier is om een echt Toxocara nummer te maken, zitten we hier niet zozeer op te broeden. Maar om nou te zeggen dat we de composities uit de mouw schudden is ook weer iets te makkelijk. We proberen elk nummer zo interessant mogelijk te maken, soms zitten er stukken in nummers die weer geïnspireerd zijn door hele andere muziekvormen dan (old school) deathmetal. We proberen vooral altijd onze eigen draai aan de nummers te geven. Daardoor komt de combinatie van alle elementen die je zelf al noemt het best tot z’n recht.

Martijn: Broeden doen we niet, want dan ben je geforceerd nummers aan het schrijven waar je eigenlijk al niet achterstaat. Het is wel de bedoeling, dat heb ik namelijk zelf als ik naar een willekeurige cd luister, dat je geboeid wordt. Vier minuten alleen maar blastbeats is saai, sterker nog, irritant, en net zo saai als vier minuten alleen maar double bass stukken. Er moet variatie inzitten, en opzich gaat dat vanzelf, maar waar dat ontbreekt vullen we dat in zodat wij er zelf tevreden over zijn.

Het gebruik van samples juich ik persoonlijk niet altijd toe, maar bij Toxocara werkt het wèl. Waarom hebben jullie voor sample-toevoegingen gekozen, waar diepen jullie ze op en wie komt daar (grotendeels?) mee?

Martijn: Ik verzorg en maak de samples. Die voegen we toe, om het nummer extra sfeer te geven en het onderwerp van de tekst te benadrukken. Zo hoor je in U-48 bijvoorbeeld de sonars van een Duitse onderzeeboot. Dit wordt live ook benadrukt door bij deze intro een lichtshow te gebruiken die “onderwater” nabootst. Zo proberen we zo veel mogelijk de sfeer van de tekst en het nummer neer te zetten.

Hoe kijken jullie terug op de totstandkoming van The Great Rebellious in vergelijking met het debuut? Het is voor de meesten van jullie inmiddels een goed bekende weg, van de eerst riff tot de geperste cd, maar helemaal hetzelfde zal het wel nooit lopen, toch?

Kevin: Inderdaad, zoiets loopt praktisch nooit hetzelfde. Het grootste verschil tussen het eerste album Imminent Repulsion (die overigens nog wel te koop is!) en The Great Rebellious is dat we het grootste gedeelte van de 2de cd thuis opgenomen hebben. Iets wat voor de zang en gitaren van Toxocara ideaal is. We geven onszelf zo veel meer ruimte en tijd om ervoor te zorgen dat alles er precies opkomt zoals wij dat willen. Met zang zijn we tussen de vier en zes uur per nummer bezig geweest. Zonder verdere druk van het feit dat je in een studio staat dat meestal flink wat geld kost. Al met al hebben we dus lekker de tijd kunnen nemen, wat ons erg is bevallen.

Martijn: Precies. En het feit dat je tegenwoordig thuis alles ook kán doen. (behalve drums opnemen) Het is veel relaxter en je hebt geen lui die zich er mee bemoeien en denken dat ze het beter weten. Verder besteden we het mixen en masteren altijd uit, dat moet je als band nooit zelf doen.

Twee wissels springen inzake Toxocara vandaag de dag in het oog. Om te beginnen is Sevared Records vervangen voor Twilight Vertrieb. Gezien de dankbetuiging aan Sevared Records in het boekje van The Great Rebellious gok ik dat de band dat label niet wegens onderlinge geschillen heeft verlaten?

Kevin: Zeker niet. We hebben besloten om The Great Rebellious uit te brengen onder Twilight Vertrieb omdat dit label ons meer mogelijkheden qua distributie te bieden had. Dat is eigenlijk de voornaamste reden.

Martijn: Sevared Records heeft ons goed op weg geholpen met Imminent Repulsion. Twilight geeft ons echter veel meer mogelijkheden onszelf te ontplooien. Er is meer voorhanden bij Twilight, wat voor ons natuurlijk veel beter is, zoals een veel betere distributie en promotie.

De tweede wissel is die van Anne voor Sanne. “Wegens de muzikale meningsverschillen”, dat was het commentaar van de band. Kun/wil je dat nog nader toelichten of houden we het op “what’s over is over”?

Kevin: De muzikale en persoonlijke meningsverschillen is de enige reden dat deze wissel van bassisten heeft plaatsgevonden, dus een uitgebreide toelichting lijkt me niet nodig. De relatie tussen Anne en Toxocara is nog steeds goed, en zij is alweer bezig met een aantal bands/projecten. Dus iedereen is blij zal ik maar zeggen.

Dat de keus op Sanne is gevallen is, gezien zijn deelname aan Erebus, geen grote verrassing (het geintje inzake de namen laten we maar achterwege…), dat zal voor de band wel makkelijk zijn. Was hij ook de eerste aan wie jullie dachten, toen de “vacature” vrijkwam?

Kevin: Het naamgrapje, daar hebben we zelf ook smakelijk om moeten lachen, haha. Uiteraard zijn we meerdere namen afgegaan. Maar wat voor ons vooral zaak was, was dat we een bassist hadden die zowel op het muzikale vlak als het persoonlijke vlak op één lijn lag met de rest van de band. Sanne heeft in de beginperiode van Erebus ook basgitaar gespeeld, voordat ik de bas op me nam omdat hij gitaar ging spelen. Dus ik was al bekend met zijn kwaliteiten als zowel bassist en gitarist. Hij is echt een gruwelijke (bas)gitarist, dus daar kunnen we bij Toxocara alleen maar van profiteren. Daarnaast past hij qua persoonlijkheid prima binnen Toxocara. Hij heeft nu ook z’n eerste paar optredens achter de rug, en het gaat helemaal de goeie kant op.

Terug naar het album, want een opvallende vooruitgang hebben ook de stemcapaciteiten van Kevin mogen boeken. Zijn bereik is groter geworden en gevarieerder, de vocalen dragen op The Great Rebellious ook echt de boodschap van het thema over. Is hier doelbewust naartoe gewerkt?

Kevin: Ten eerste: dank je wel! Ik probeer de variatie in mijn zang en zanglijnen ook zo hoog mogelijk te houden. Vooral omdat ik dat zelf gaaf vind, dus ik probeer mijn beeld van wat ik het liefst hoor van een deathmetal zanger zelf zoveel mogelijk uit te werken. Zoals ik al eerder heb gezegd hebben we heel wat tijd uitgetrokken voor zang. Dus er is zeker doelbewust gewerkt, maar niet alleen naar de boodschap, maar ook naar de zanglijnen en het geluid.

Als ik de artwork van Imminent Repulsion en The Great Rebellious vergelijk is het onmogelijk om de verschillen te negeren. Het debuut heeft een donkere uitstraling en oogt onstuimig, The Great Rebellious is juist licht qua artwork en heeft een sobere, rustige hoes en inlay design. Dat is dus best een heel verschil!

Kevin: Zeker weten. Naar mijn idee is het grootste verschil tussen de 2 hoezen dat The Great Rebellious hoes een soort volwassenheid en professionaliteit uitstraalt. Die je ook terug hoort in de nummers die erop staan.

Martijn: De artwork van The Great Rebellious slaat ook erg op de teksten, op de personen die in de teksten voorkomen. Het lichte, rustgevende aspect kun je zien als een sfeer die in de teksten ligt, de onderwerpen zijn gevoelig en hard tegelijk, wat samen een onheilspellende sfeer geeft.

Wat overigens wel mooi uit de verf komt is het contrast tussen de sobere, rustige hoes (verpakking) en de violente muziek (inhoud). Daar is vast over nagedacht!

Kevin: Tja, dat contrast is voor ieder weer een kwestie van smaak denk ik. Ik vind dat contrast echt heel leuk. Vooral omdat het er naar mijn mening niet echt deathmetal uitziet. Ik hoop ook dat we mensen daarmee aangenaam verrast hebben. En zo niet, dan toch, hehe!

Martijn: Prettig dat je het zo ziet, zo is het ook, maar wat ik net al zei, tekstueel gezien is er dan weer niet veel contrast. Dan gebruik ik zelf liever het woord sober, zonder de teksten te kennen, en als men een beetje fantasie heeft proef je een nare sfeer terug in de hoes.

Over nadenken gesproken, Toxocara komt sowieso over als een band waar goed over wordt nagedacht. Behalve dat de muziek een strak en indrukwekkend verloop heeft zijn ook de teksten beslist niet inhoudloos te noemen. Toxocara hecht blijkbaar veel waarde aan onderhoudende verhalen?

Kevin: Wat ik vooral belangrijk vind aan de Toxocara teksten, is dat het verhalen zijn.
Ik probeer de zang ook over te brengen alsof ik een verhaal vertel. Er zijn tientallen metalbands die over oorlog schrijven. Maar wat wij proberen te doen is het over te laten komen alsof je een boek aan het lezen bent. Met dialoog en al. Daarnaast zijn veel teksten ook geïnspireerd door boeken dus die link is snel gelegd, lijkt mij.

Martijn: Teksten zijn heel belangrijk. Waarom zou je heel veel energie in je muziek stoppen en dat dan weer afdoen met slechte teksten. Als je een product levert, zoals in dit geval een cd, dan moet deze ook compleet zijn en vanuit zowel muzikaal als tekstueel standpunt gezien kloppen. Ik kan ook wel, op bijvoorbeeld het nummer Godking, een tekst schrijven hoe een God een King verkracht en vervolgens door met bloed doordronken stront sleept, maar daarmee maak je je eigen muziek nogal belachelijk, vind je niet? Iedereen kan dat, een beetje niveau in de teksten kan tegenwoordig geen kwaad.

Het is Martijn die verantwoordelijk is voor de (meeste) teksten. Ligt de pen hem het lekkerst?

Kevin: Martijn is degene die zich er het meest mee bezig houd, vooral omdat de onderwerpen hem het meest liggen. Daarnaast zit hij vaak met onderwerpen voor teksten in z’n hoofd. Dus dan spreekt het eigenlijk voor zich dat hij een groot gedeelte van de teksten op zich neemt.

Martijn: En de rest is te lui om te schrijven of ze zijn allemaal dyslectisch, dus ik moet wel, ghehehehe.

Kevin, op The Great Rebellious hebt ook jij zowaar een bijdrage geleverd. Hoe is het schrijversschap je afgegaan?

Kevin: Vrij goed hoor. Ik heb altijd al interesse gehad in historische gebeurtenissen, dus dan word het beschrijven en verhalen van zo’n gebeurtenis een stuk makkelijker.

Is er overigens al enig zicht op eventuele thematieke wendingen in de toekomst? Of heeft Toxocara voorlopig nog de handen vol aan de battlefields?

Kevin: Voorlopig niet lijkt me. Vooral omdat bij ons die bron nog lang niet uitgedroogd is, om het maar zo te zeggen, hehehe. Je kan zoveel kanten op met deze thematiek, we hebben alweer een aantal ideeën voor andere insteken voor teksten. Je hebt ook nog een hele psychologische en gevoelsmatige kant zitten aan zo’n ‘battlefield’.

Martijn: Precies. Genoeg stof op deze wereld voor teksten.

Nog even terugkomend op de andere bands van de muzikanten, hoe zit het met muzikale invloeden van deze bands op Toxocara? Jullie doen ieder je ding in een andere band, en hebben samen Toxocara. Proberen jullie de dingen die jullie in de andere bands doen ook toe te passen voor Toxocara of houden jullie Toxocara bewust zoveel mogelijk vrij van invloeden van buitenaf? Of denken jullie hier überhaupt niet over na?

Kevin: Elke band waar we in zitten heeft een andere werkwijze, dat is niet bewust gedaan, maar in bands met andere leden werkt het gewoon anders dan in Toxocara. Daardoor word ook niet alles wat we in andere bands doen toegepast op Toxocara. Het enige wat we echt meenemen naar Toxocara is de ervaring en kennis van hoe het werkt binnen een band.
Dus eigenlijk staan we er niet echt bij stil, zo gaan die dingen gewoon.

Een prioriteitenkwestie: Het is, denk ik, niet correct om te vragen welke band voor welke gaat, dus de vraag is eerder: hoe gaan jullie om met de belangen van zowel Toxocara als jullie andere bands? Passen jullie de schema`s op elkaar aan, of is het meer van: “we zien wel hoe het loopt” en krijgt bijvoorbeeld de band die als eerste haar planning vast heeft gezet prioriteit?

Kevin: We hebben met alle bands een gezamenlijke agenda waar alle optredens worden ingezet. Zo kunnen we altijd controleren wanneer een van ons niet kan, of wel natuurlijk!
In principe is het ‘wie het eerst komt, wie het eerst maalt’, maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Als het gaat om een tour tegenover 1 optreden is het voor ons uiteraard geen discussie. Of een hele grote belangrijke show tegenover een klein kroegoptreden. Dit is duidelijk bij iedereen en niet meer dan normaal in onze ogen.

De cd-presentaties zijn inmiddels grotendeels gespeeld. Hoe waren de sfeer en de reacties op de nieuwe nummers? Zijn cd-presentaties eigenlijk nog bijzondere gigs voor jullie, daar de meesten van jullie waarschijnlijk al een aardig aantal cd-presentaties hebben gespeeld…?

Kevin: Cd-presentaties blijven natuurlijk altijd speciaal, vooral als je tijdens en na zo’n show goede feedback krijgt van het publiek. Wat deze keer in Kampen absoluut het geval was! Iedereen ging echt compleet uit z’n dak. Dit hebben we natuurlijk wel vaker meegemaakt met publiek, maar het blijft altijd een andere ervaring als mensen met nieuwe nummers die je voor het eerst live speelt net zo hard beuken als nummers die ze al kennen.

Als wij naar het showverleden van de band kijken, dan lijkt het er op dat Toxocara Nederland inmiddels wel heeft platgespeeld. In 2006 heeft de band Engeland aangedaan en begin 2007 België. Met The Great Rebellious op zak moeten dingen wel raar lopen als Toxocara niet weer over de grens weet te geraken. Is daar al wat nieuws over te melden?

Kevin: Zoals altijd zijn we over dat soort dingen in onderhandeling, maar ik kan helaas nog niets met zekerheid zeggen.

Martijn: We zijn vooralsnog bezig met Duitsland en Engeland. Niks is nog bevestigd maar we gaan er vanuit dat we dit jaar wel naar het buitenland gaan.

In mei spelen jullie op het Neurotic Deathfest. Niet vervelend, lijkt mij zo...

Kevin: Die dag is al geweest haha! Het spijt me, ik denk dat je je in de datum hebt vergist. Wij hebben vorig jaar op Neurotic DF gespeeld. Wat trouwens wel een erg gaaf optreden was, voor een bomvolle zaal!

Ahum, ja, daar zeg je bij nader inzien wel een waar woordje. Dat krijg je als met meer bands tegelijk bezig bent. Excuses voor de slordigheid, het is in ieder geval goed om te horen dat de band succes had op de editie van vorig jaar!

Als afsluiting van dit onderhoudend mailonderonsje zou ik, gezien het feit dat het afgelopen jaar nog niet al te ver achter ons ligt, jullie nog willen verzoeken om jullie…laten we zeggen top 5 beste albums uit het jaar 2007 op te sommen. Welke cd`s maakten de meeste indruk?

Kevin: Een aantal albums die best wel indruk op me gemaakt hebben zijn: Vital Remains – Icons of Evil (wat een verschrikkelijk lomp album). Machine Head – The Blackening, het is misschien niet zo origineel, maar ik vind het (zoals vele) één van de beste metalalbums van 2007. En Born Of Osiris, een jonge deathmetalband uit Amerika die heel veel van die metalcore breakdowns gebruiken. Iets dat ik zelf erg tof vind. Verder zijn er weer zoveel nieuwe ontdekkingen die ik gedaan heb afgelopen jaar, zoveel nieuwe bands die vormen. Dat maakt het lastig om je nu echt een mooi lijstje te geven.

Martijn: Mooi dat Kevin deze vraag beantwoord heeft, want ik zou er zo geen 5 op kunnen noemen ;-).

Indien er nog noemenswaardige zaken te melden zijn: schroom niet. Zo niet: bedankt voor de tijd, succes met de band en het nieuwe album. Keep up the good work.

Kevin: Bedankt voor het uitgebreide interview! En kom een keer naar een Toxocara show zou ik zeggen! En vergeet vooral niet het album te kopen op www.toxocara.com!