Hoe is het om weer te mogen touren?
We zijn blij dat we weer live mogen spelen na bijna twee jaar niet optreden. We hebben vorig jaar drie festivals gespeeld, maar dat was het in die twee jaar. In juni dit jaar hebben we een tour met Gloryhammer gedaan en daarna hebben we op festivals gestaan. We zijn moe, maar hebben een goede zomer achter de rug. We gaan ons nu voorbereiden op de tour in november.
Welke veranderingen kunnen de fans verwachten?
We gaan een nieuw stagedesign maken. Daar is een team mee bezig. We ontmoeten elkaar dan binnenkort op een productiedag. We hebben twee dagen om dingen uit te proberen in een kleine club. Momenteel zijn we los van elkaar onze partijen aan het instuderen. We gaan uiteraard wat veranderen aan de setlist.
Jullie touren binnenkort met Powerwolf en Dragonforce, een uitstekende mogelijkheid om mensen te bereiken die nog niet van Warkings hebben gehoord.
Inderdaad. We zijn ook erg blij met deze mogelijkheid. We houden van beide bands, dus we kijken enorm uit naar die tour. De kaartverkoop gaat goed. Er zijn nog steeds veel mensen die niet van Warkings hebben gehoord, dus dit is een uitgelezen kans om ons te presenteren aan een groter publiek. Het is natuurlijk al een uitgestelde tour, dus we zijn al twee jaar aan het wachten.
Het is vast geen toeval dat er van beide bands een bonustrack te vinden is op jullie album.
Dat klopt. Het is ons eerbetoon aan die twee bands. We hebben de twee nummers gepakt waar we alle vier het meest van houden en daar hebben we onze eigen versies van gemaakt.
Met orkestraties. Van wie komen die?
De orkestraties zijn door Lukas Knoebl uit Wenen toegevoegd. Hij is werkzaam in de filmindustrie. Hij is zeer professioneel en prettig om mee te werken. Hij heeft de orkestraties op het hele album verzorgd.
Toch ligt bij jullie de nadruk op het gitaarwerk.
Ja, we willen nadrukkelijk een metalband zijn en dus het gitaarwerk op de voorgrond zetten. The Crusader, onze gitarist, stopt er veel tijd en energie in om dat zo goed mogelijk naar voren te laten komen. De orkestraties gebruiken we als extras, om het geheel wat in te kleuren, maar het gitaarwerk is de basis.
Het riffwerk is dit keer wat zwaarder.
Inderdaad, en bovendien iets donkerder. Het is nog steeds geen Cannibal Corpse, want we spelen power metal, maar we waren vorig jaar gefrustreerd en boos dat we Revolution niet live konden promoten. Omdat we dat niet konden, zijn we maar weer gaan schrijven aan nieuw materiaal en daarin stopten we onbewust die frustratie.
Ondanks dat er verschillen zijn met betrekking tot het geluid van de gitaar en de drums ten opzichte van de vorige platen hebben jullie weer met hetzelfde productieteam samengewerkt.
Never change a running system. Het bevalt ons al jaren goed om met Eike Freese te werken. Hij werkt in Hammer Studios in Hamburg en heeft uitstekend werk geleverd. We wilden wel een wat ander geluid: organischer, minder in your face dan Revolution, makkelijker om naar te luisteren, maar wel met details die je alleen hoort als je de koptelefoon op hebt.
Zo horen we wat folkinstrumenten, cinematische elementen en vocaal gebeurt er wel het een en ander. Ik hoor af en toe iemand zingen, waarvan ik zeker weet dat het niet The Tribune of Morgana le Fay is.
We hebben inderdaad koorpartijen toegevoegd en ik doe wat spoken word. Het album vertelt het verhaal van Morgana le Fay en haar relatie met koning Arthur, dus we wilden wat meer met storytelling doen en vandaar dat er meer gesproken passages zijn dan op onze andere platen.
Aan veel titels is featuring Morgana le Fay, toegevoegd, maar aan Shame bijvoorbeeld niet. Vanwaar die keuze?
Ze zingt in de meeste nummers, maar in de titels met haar naam erachter heeft ze echt een feature. Ze is daarin heel aanwezig en vertelt haar eigen verhaal. In andere nummers hoor je haar minder prominent, maar hoor je zowel haar extreme vocalen als haar cleane zang alsnog wel voorbijkomen. Ze is echt onderdeel van de band op dit moment en we hebben alle zomershows met haar erbij gespeeld. Ook de komende tour is ze erbij.
Hoe kwam het idee tot leven om haar te vragen met Warkings mee te doen?
We wisten vorig jaar nog niet wanneer we weer konden optreden en tours werden gecanceld of verschoven, dus we zijn bij elkaar gaan zitten. Mensen hadden ons getipt om eens contact met haar op te nemen en ons te verdiepen in het verhaal. In het verleden hebben we al samengewerkt met The Queen Of The Damned en The Lost Lord, dus we wilden dit keer ook weer zoiets. We namen contact met haar op en het klikte meteen. Een van de eerste nummers die we samen met har schreven, is Hellfire.
Dat is een van mijn favorieten, omdat het als opener direct de richting van het album prijsgeeft. Het heeft Arch Enemy-achtige riffs en de extreme vocalen van Morgana.
Ja, we wilden direct laten horen wat we in huis hebben. Het hangt tegen melodieuze death metal aan. Het nummer is echt in your face. We gaan er binnenkort een clip voor opnemen, die dan drie dagen voor de albumrelease zal verschijnen. We wilden Hellfire eigenlijk als eerste single, maar we waren destijds aan het touren, dus we konden geen clip opnemen. Bovendien waren we nog met de afronding van het album bezig. Het is een snel nummer, bevat heavy riffs, een goed refrein, een lange gitaarsolo; het is n van mijn favorieten. Omdat het bijna alle elementen van de nieuwe plaat bevat, hebben we het gekozen als openingsnummer.
Mijn andere favoriet is Last Of The English, het langste nummer op de plaat met in mijn beleving de beste solo.
Het is een heel verhalend nummer over Hereward the Wake, een Angelsaksische edelman uit de elfde eeuw, die zich in Engeland verzette tegen Willem de Veroveraar. Het is een beetje de historische versie van Robin Hood. Er is een boek over hem dat Last Of The English heet. Hereward kwam op voor het volk en verzette zich tegen de indringers. Het nummer is ons eerbetoon aan hem. We hebben fans in Engeland en die kwamen met het idee om er een nummer over te schrijven en dat hebben we gedaan.
The Crusader komt vast met de meeste ideen voor de nummers.
Ja, maar iedereen heeft wel nadrukkelijk inspraak in het proces. Het is wat dat betreft wel echt een band. We overleggen altijd wel over welk verhaal we met een bepaald nummer kunnen vertellen. Iedereen brengt ideen ter tafel, hetzij een tekst, hetzij een melodie. Maar we zijn geen jazzband, dus de meeste ideen komen van de gitarist, haha.
Spelen gastartiesten zoals Ioannis Maniatopoulos dit keer ook weer mee?
We hebben hem wel benaderd, maar hij had het te druk. Lukas heeft de folkinstrumenten dus geprogrammeerd.
De titels van de eerste drie albums beginnen met de letters Re, maar het nieuwe wijkt daarvan af.
De eerste albums vormen een trilogie. In de eerste komen we terug uit de dood en zijn we herboren, op de tweede willen de demonen uit de hel en onderwereld wraak en dat zorgde voor het derde album: een revolutie. Dit keer gaat het echt over de relatie van Morgana met haar halfbroer en de twee zielen die Morgana heeft: de boze heks of tovenares en het goede in de vorm van genezeres.
Heeft zij dan ook de meeste teksten geschreven?
Wel de meeste teksten waar featuring achter de titel staat. Het was nieuw voor ons, want tot nu toe schreven we zelf alle teksten over oorlogen en geschiedenis. Het heeft desondanks goed uitgepakt. Haar teksten zijn persoonlijker dan die van de anderen. Zo gaat Monster over het monster dat in ieder van ons leeft en die je onder controle probeert te houden. Iedereen heeft een donkere en lichte kant, die je in balans moet zien te houden. Er zijn nog altijd nummers over oorlogen en geschiedenis op het album, zoals Last Of The English en Row. Laatstgenoemde gaat over de Slag bij Salamis, tussen de Grieken en de Perzen, een keerpunt in de geschiedenis.
Napalm Records heeft het over het vierde hoofdstuk van de saga, maar eigenlijk staat dit album los van de rest en vertellen meerdere nummers dus een ander verhaal.
Het is het vierde Warkings-hoofdstuk en we hebben twee verschillende typen nummers: enerzijds specifiek die over Morgana en koning Arthur gaan en anderzijds de typische Warkings-nummers over andere dingen uit de geschiedenis.
Jullie hebben in korte tijd veel albums gemaakt. Ik neem aan dat het tempo nu wat naar beneden gaat en dat je vooral live wilt gaan spelen.
Ik hoop dat we de komende twee jaar geen nieuwe plaat hoeven te maken, haha. Normaal maak je een plaat en ga je die live spelen, maar dat was niet mogelijk en het is dus lastig om een setlist te maken. Welke nummers we gingen spelen, heeft wel wat discussie opgeleverd, want we hadden op de festivals slechts 45 minuten speeltijd. Voor de tour met Powerwolf willen we uiteraard wat nieuwe nummers laten horen, maar we kunnen niet om Gladiator, Hephaistos en Maximus heen.
Volgt er dan ook nog een tour in 2023 waarbij jullie meer speeltijd hebben en wellicht headliner zijn?
Daar hebben we het recentelijk wel over gehad met ons boekingsbureau. We richten ons op een of twee weken volgend jaar september of oktober. We willen dan een set van anderhalf uur spelen, maar tot die tijd zal het lastig zijn om te bepalen welke nummers we live gaan spelen. Toch denk ik dat het ons gelukt is om een mooie setlist te maken voor de tour van Powerwolf, dus we hopen onze fans en andere genteresseerden daar te ontmoeten. We kijken ernaar uit.
