De formatie vindt tien jaar geleden plaats in Athene. In 2009 verschijnt de eerste full-length The Great Secret Show. Het duurt vervolgens maar liefst zeven jaren voordat de opvolger het levenslicht ziet. Veranderingen in de line-up zijn een belangrijke oorzaak daarvan. Het debuutalbum behoorde volgens de Griekse Metal Hammer tot de tien beste platen ooit op metalgebied in eigen land. Een wat overdreven uitspraak en internationaal blijft POEM bij velen dan ook een onbekende. Daar komt nu wellicht verandering in, want naast de aansprekende liveshows is Skein Syndrome (een niet bestaand syndroom) op alle vlakken een stap voorwaarts ten opzichte van The Great Secret Show.
Het oudere werk was een combinatie van grunge (Alice In Chains, Pearl Jam) en metal (Pantera, Godsmack). Het nieuwe materiaal is veelzijdiger. Naast alternatieve rock en metal (Muse, System Of A Down, The Mars Volta en Alter Bridge) zijn er veel elementen vanuit de progressieve hoek in de composities verwerkt. Denk aan Tool, Porcupine Tree, Leprous en Opeth. De tracks van gemiddeld een kleine zeven minuten doen soms Amerikaans aan en wisselen toegankelijke passages af met complexe.
Dat levert zowel memorabele als uitdagende momenten op, waarbij de toegankelijkheid de boventoon voert. Soms liggen de invloeden er dik bovenop, zoals in The End Justifies The Means, dat een funky uitvoering van Opeths Deliverance bevat. Toch ligt het geheel erg prettig in het gehoor. Gitarist/vocalist George Prokopiou, de enige die op beide albums te horen is, beschikt over een uitstekende alternative metal-zangstem. Hij kan prima uit de voeten met zowel de ingetogen als krachtige passages. Doorgaans zingt hij clean en af en toe gebruikt hij zijn screams. De achtergrondzang duikt op gepaste momenten op.
De songs zijn wat aan de lange kant en dat kan bijvoorbeeld bij het toegankelijke Fragments tot verveling leiden, maar de gave tempowisseling halverwege maakt veel goed. Van afdwaling heb je tijdens het fantastische Passive Observer, het bij aanvang ingetogen The End Justifies The Means, het atmosferische en avontuurlijke Bound Insanity en het memorabele, deels bluesy Weakness absoluut geen last. Deze tracks zitten dermate goed in elkaar middels tempowisselingen, terugkerende ideen, fraaie (orintaalse) gitaarmelodien van Laurence Bergstrm en catchy refreinen, dat ze van begin tot eind blijven boeien. Ook de ritmesectie verdient een compliment. Bassist Stratos Haidos zorgt met zijn loopjes in The End Justifies The Means en Weakness voor het beetje extra en drummer Stavros Rigos zorgt met zijn gevarieerde spel voor een krachtige basis en interessante momenten.
Skein Syndrome is een heerlijke, rockende metalplaat, met zowel pakkende als muzikaal uitdagende elementen. De Grieken vinden een mooie balans tussen kracht en sfeer in composities die blijven hangen. Sommige tracks pakken je direct (Passive Observer, Weakness) en bij andere duurt het wat langer (het Tool-esque Desire en Remission Of Breath). De cleane productie bevat voldoende ruimte voor power en emotie om een lekker gevoel bij deze plaat over te brengen. Voor fans van onder andere Karnivool, Klone, Pain Of Salvation en genoemde bands is het zeker de moeite waard om de muziek van POEM eens te checken.
Tracklist:
1. Passive Observer
2. Fragments
3. The End Justifies The Means
4. Bound Insanity
5. Weakness
6. Desire
7. Remission Of Breath
