Wat is er zo uniek aan deze plaat? Welnu, wat POEM heel goed doet, is een brug slaan tussen alternatieve metal en prog. De prog zit vooral in de instrumentatie en de alternatieve metal met name in de stadionrockstem van zanger/gitarist George Prokopiou en soms in de riffs. Zo hebben de songs zowel iets toegankelijks dat een groter publiek aanspreekt als uitdaging voor de metalfan die wat meer uitdaging zoekt op muzikaal vlak.
False Morality is al een uitstekende binnenkomer, maar ook daarna houdt het viertal de aandacht goed vast met een kruising van System Of A Down (het overtuigende en deels zwierige My Own Disorder), Pain Of Salvation, Alter Bridge, Tool, Opeth, Papa Roach, Silverchair en Alice In Chains. Elk nummer heeft zijn eigen identiteit. Zo zijn het fraaie titelnummer en Four Cornered God dromerig en atmosferisch en het confronterende, prachtige, grungy Euthanasia bij vlagen grungy en proggy.
Elk bandlid krijgt ruim de gelegenheid om zijn kunnen te tonen en maakt daar dankbaar gebruik van, zonder de compositie overvol te maken. Het gitaarwerk en de zang zijn de voornaamste trekpleisters, maar Stavros Rigos laat zich ondertussen gelden met zijn kleurrijke drumwerk (in bijvoorbeeld het meerstemmige titelnummer). Ook het basspel van Takis Foitos biedt meer dan een solide basis, zo blijkt direct al uit de kalme passage in False Morality. Zodoende valt er veel te genieten en valt er geen enkel nummer uit de toon.
Unique is na Skein Syndrome het tweede bewijs in relatief korte tijd dat POEM op geslaagde wijze alternatieve metal en prog combineert. Op zowel productioneel (helder en krachtig), technisch als vocaal gebied is er een stap voorwaarts gemaakt. De plaat knalt aan het begin en doet later een stuk rustiger aan, waar je stiekem hoopt op nog wat harder materiaal of een knaller als slotstuk. Dat blijft helaas uit. De tweede helft is vooral ingetogen en reflectief van aard. Toch is er uiteindelijk niet veel te klagen en mogen de Grieken trots zijn op de nieuwe collectie songs, die er steeds weer om vraagt om opnieuw beluisterd te worden en dat is een goed teken.
Tracklist:
1. False Morality
2. My Own Disorder
3. Four Cornered God
4. Discipline
5. Euthanasia
6. Unique
7. Brightness Of Loss