Terecht, want The Frail Tide is al een aangename kennismaking, maar de opvolger is eigenlijk op alle fronten beter. Het geheel is transparant, sfeervol en heeft een voller, krachtiger, zwaarder, warmer en dieper geluid dan zijn voorganger. De bas is goed hoorbaar en zowel het drum- als gitaarspel is technisch verbeterd. Daarnaast is de songwriting gestroomlijnder en daardoor loopt het lekkerder.
Dat wil niet zeggen dat er voor de luisteraar geen uitdaging ligt om de songs van voren naar achteren te leren kennen. Nog altijd zijn er veel tempo- en stijlwisselingen te horen, te beginnen bij Venator, het oudste nummer op de plaat. Het is geschreven voordat het debuut uitkwam en dat geldt wel voor meer ideen. Stones Reach is dan ook een logisch vervolg op The Frail Tide. Belakor richt zich ook op de tweede full-length niet op zwaar of agressief klinken, maar op melodie en een melancholische sfeer, zoals Insomnium dat ook doet. Naast Opeth zijn de Finnen een van de voornaamste invloeden. Het progressieve zit niet in de technische complexiteit, maar in de songstructuur.
De tweede track is n van de mooiste in de carrire van de Australirs. Het eerste deel van From Scythe To Sceptre is van de buitencategorie. Prachtig hoe de riffs en melodieuze gitaarlijnen deze track minutenlang naar een hoger niveau tillen. Naadloos sluiten de keyboardpartijen daarop aan. Subliem gedaan. Na vier en een halve minuut is er even een rustmoment met getokkel, voordat men afsluit met een stevig, doch wederom melodieus gedeelte. Het tweede deel haalt het niveau van de eerste minuten helaas niet, maar is nog altijd toereikend om geboeid te blijven luisteren.
Het blijft niet bij dit ene hoogtepunt, want het sterke Outlive The Hand en Suns Delusion (wat een prachtige laatste paar minuten) volgen. Een constante aanvoering van memorabele ideen maken dat je deze release elke keer weer blijft draaien, op een bepaald moment zelfs in je hoofd. Zeer verslavende muziek dus, al kost het de eerste luisterbeurten wat moeite om erin te komen. Er zijn niet veel bands die dat niveau bereiken met songs van gemiddeld meer dan zeven minuten, maar Belakor lukt het.
Tussen het sterke Held In Hollows, waarin naast doom, heavy en progressive metal de black metal nog even langskomt en Aspect, is er een zeer fraai rustpunt in de vorm van Husks. Dit intermezzo bestaat uit meerdere (semi-)akoestische gitaarpartijen die je in alle stilte laten genieten. Het beste wordt tot het laatste bewaard, want Countless Skies is een magistrale track met soepele tempowisselingen, prachtige harmonien en een fantastisch slot.
Stones Reach is n van de mooiste albums in zijn soort. Elke song is een hoogtepunt op zich en past mooi in het geheel. De uitstekende ideen blijven maar komen. Opvolger Of Breath And Bone is een goede plaat, maar haalt het niet bij dit tijdloze monument. Stones Reach mag dan ook niet in de collectie van de zichzelf respecterende fan van de combinatie van progressieve en melodische death metal ontbreken.
Tracklist:
1. Venator
2. From Scythe To Sceptre
3. Outlive The Hand
4. Sun's Delusion
5. Held In Hollows
6. Husks
7. Aspect
8. Countless Skies
