Een veel minder bekende versie van Insomnium, dat dan weer wel, maar hopelijk komt daar snel verandering in. Terwijl het obscure debuutalbum The Frail Tide waarschijnlijk bij vrijwel niemand bekend is, vond het vorige album (het uit 2009 stammende Stones Reach) al iets beter zijn weg naar een internationaal publiek. En terecht, want Stones Reach is een geweldig album dat niet alleen vol staat met gelikt, zeer fraai melodieus gitaarwerk, maar ook door de stemmige, meeslepende composities en de krachtige, transparante productie weet te overtuigen.
Of Breath And Bone, het derde album dus alweer, doet daar gelukkig niet voor onder, zoveel maakt het majestueuze Abeyance waarmee wordt geopend wel duidelijk. Sterker zelfs: Belakor is nog verder doorgegroeid en is inmiddels toch echt niet meer de mindere van grote broer Insomnium. De souplesse waarmee de heren George Kosmas en Shaun Sykes hun smeuge riffs en grandioze melodielijnen op de luisteraar afvuren, verdient een grote pluim. De nummers klokken stuk voor stuk rond de zeven minuten, maar zijn zo meeslepend en verfijnd dat ze voorbij zijn voordat je er erg in hebt. De wederom fantastische productie zorgt voor de kers op de taart.
Het heeft weinig zin om individuele nummers toe te lichten, maar het zou zonde zijn om druilerige meesterwerkjes als Remnants en The Dream And The Waking onbenoemd te laten. Het zijn uitgestrekte, prachtig gecomponeerde nummers die de luisteraar moeiteloos in vervoering weten te brengen. Zo is het puur genieten van het vakmanschap en de sierlijkheid waarmee de band opereert. Hier en daar is naast Insomnium ook een vleugje Ikuinen Kaamos en Draconian (de diepe, heldere grunts) terug te horen, maar Of Breath And Bone is vooral een album dat volledig op eigen benen staat. Hoogst verslavend en keer op keer adembenemend. Petje af, mannen!
Tracklist:
1. Abeyance
2. Remnants
3. Fraught
4. Absit Omen
5. To Stir The Sea
6. In Parting
7. The Dream And The Waking
8. By Moon And Star
