Wat ik op Eidos hoor, stemt mij echter blijmoedig. Het is goed te horen dat Kingcrow aan professionaliteit heeft gewonnen, want het album zit uitstekend in elkaar en het geheel ziet er fraai uitgewerkt uit. De productie is ook prima te noemen en de heren verstaan hun vak als muzikant. Qua sound is Kingcrow wat meer opgeschoven richting songgeorinteerde proggroepen als Threshold en Enchant, met een flinke scheut Riverside in de bij vlagen lekker zweverige melodien. Die invloeden vertalen zich in compacte en beklijvende, maar tegelijkertijd spannende en tegendraadse composities als The Moth en On The Barren Ground. Herkenbaarheid en techniciteit kunnen zonder problemen hand in hand gaan, bewijst Kingcrow.
Opmerkelijk is een nummer als Adrift, waarbij de band zich op momenten wel heel erg heeft laten inspireren door het meer ingetogen werk van Opeth. Vooral het begin van dit nummer ademt nadrukkelijk de sfeer van Opeths Damnation uit. Hoewel de invloeden er erg dik bovenop liggen, is de uitwerking zeer de moeite waard. Ook Slow Down is gerust eigenzinnig te noemen. Door de wat kille, moderne effecten moet ik af en toe aan het latere werk van Katatonia denken, maar de band gooit er halverwege net zo makkelijk een bijna swingend, technisch knap in elkaar zittend instrumentaal hoogstandje uit, waardoor de sfeer volledig omslaat.
Zo valt er van alles te beleven en ontdekken met Eidos. Liefhebbers van bovengenoemde bands zullen dan ook ongetwijfeld genieten van het materiaal van deze Italianen. Het album is bovendien door twee bandleden zelf van een passende productie voorzien. Hoewel Kingcrow de absolute finesse van een groep als Threshold mist, bewijst de band met Eidos dat het de status van voorprogramma inmiddels ruimschoots is ontgroeid.
Tracklist:
1. The Moth
2. Adrift
3. Slow Down
4. Open Sky
5. Fading Out Pt. IV
6. The Deeper Divide
7. On The Barren Ground
8. At The Same Place
9. Eidos
10. If Only