Misschien voel je een maar aankomen. Dat is dan terecht. Ik wil allereerst benadrukken dat ook Gravitron een genietbare plaat is, maar inderdaad niet alle songs zijn even goed. Laten we dan maar beginnen met de positieve punten, want op de nieuwe plaat wordt de oude koers voortgezet. The Atomic Bitchwax heeft weer alles uit de kast getrokken om de liefhebbers weer aan het swingen en headbangen te krijgen. Het gitaarwerk klinkt warm en bluesy en nummers als Its Alright, Warclaw en Fuckface zullen het daarom ook live vast erg goed doen. Het is heerlijk om te horen hoe de muziek op het eerste gehoor vrij simpel klinkt, maar met iedere luisterbeurt steeds weer geheimen blijft prijsgeven.
Toch heeft Gravitron iets vrijblijvends. Het lijkt wel of de heren niet vol voor de goede zaak durven te gaan, want hier en daar sluipen moderne invloeden in de muziek. Roseland opent heel zenuwachtig en laat een minder fraaie kant van The Atomic Bitchwax zien. Ook Ice Age Hey Baby heeft dat, en zorgt daarmee voor de figuurlijke vieze nasmaak. Toch is het een album dat de trouwe fans zal plezieren, ondanks de korte speelduur. Zoals je van deze veteranen kan verwachten is het degelijkheid troef.
Tracklist:
1. Sexecutioner
2. No Way Man
3. Its Alright
4. War Claw
5. Coming In Hot
6. Fuckface
7. Proto World
8. Down With The Swirl
9. Roseland
10. Ice Age Hey Baby