Deze vierde full-length boeit namelijk vanaf de intro (die je in een relaxte gemoedstoestand brengt) tot en met de wegebbende tonen van Stargaze. Daartussenin is er geen enkel moment waarop de aandacht verloren gaat. De toegankelijke en sfeervolle muziek pakt je direct en laat je niet meer los. De plaat is dan ook het beste in het geheel te beluisteren. Drie kwartier lang is het genieten van de combinatie van melancholische en atmosferische death-/doom metal. Ga er rustig voor zitten (liefst in de avonduren) en laat je meevoeren door de zweverige keyboardpartijen, het gelaagde, melodieuze gitaarspel en de klassieke intermezzo’s.
Omdat de plaat een hoogtepunt op zichzelf is, heeft het minder nut om uitgebreid de tracks individueel te belichten. Nou vooruit, de langere tracks springen er licht bovenuit. Het gevarieerde Patterns Of Life (met Let Us All Unite-sample) is al indrukwekkend, het doomy Rays Of Light overtuigt en de epic One Final Step behoort ook tot de hoogtepunten.
Deze nummers bevatten zwaarmoedig gitaarspel, memorabele cleane zangpartijen (die de heren afwisselen met screams en grunts) en subtiel vloeiende overgangen van de ene in de andere sectie. Schijnbaar moeiteloos combineren de heren verschillende stijlen. Van doom naar death, van klassiek naar black (in mindere mate) en psychedelische rock. De songwriting is dan ook van een hoog niveau en in combinatie met de soepel verlopende overgangen zorgt dit voor een zeer prettige flow. Bovendien is er sprake van een perfecte productie die zowel de kracht van de muziek dient alsmede veel ruimte laat voor de druilerige sfeer.
Zijn er dan geen minpunten te noemen? Jawel, ik zou het gebrek aan originaliteit aan kunnen dragen. Mensen die deze factor hoog in het vaandel hebben staan, kunnen dan ook beter naar de oude Swallow The Sun, Novembers Doom, Saturnus en Insomnium gaan luisteren. Dat zijn namelijk de voornaamste invloeden van Thurisaz. Daarnaast zijn misschien de riffs niet altijd even uitdagend, maar te allen tijde dienen ze de sfeer en juist daar draait het om op deze plaat. De rustgevende keyboardklanken hebben hierin trouwens ook een belangrijke rol. Ze vullen de gitaarpartijen goed aan en zorgen voor een atmosferische geheel.
Elke keer als ik The Pulse Of Mourning opzet, ben ik weer onder de indruk van de sfeer, de organische productie, de soepel verlopende overgangen en de zangpartijen die goed blijven hangen. Nergens een verkeerde move of een ritme- of stijlverandering die uit de toon valt. Slechts het gebrek aan originaliteit en uitdaging weerhoudt mij van het geven van een hogere score. Thurisaz heeft een consistent werkstuk geproduceerd dat zonder meer bij meerdere metalfans in de jaarlijsten gaat belanden. Het is dan ook een verplichte aanschaf voor fans van Amorphis, Be’lakor, Saturnus, Swallow The Sun, Novembers Doom en Insomnium. Thurisaz, bedankt voor deze klasse plaat!
Tracklist:
1. Longing...
2. ...For A Change
3. Patterns Of Life
4. Tangram
5. Rays Of Light
6. One Final Step
7. Enslaved Dreams
8. In All Remembrance
9. Stargaze
.jpg){kind=small}
