Allereerst het Noord-Hollandse Dystopia, dat een zeer matig gevulde grote zaal voor zich ziet. Hoewel ziet� het pikkedonker....Slechts drie lampen zorgen voor licht in de duisternis. Waar de bandleden direct goed in slagen tijdens het ge�mproviseerde intro, is een sfeer neerzetten die goed bij deze setting past: desolaat, eenzaam, reflectief, met een schreeuw van wanhoop. Gitarist/zanger Dennis Onsia, drummer Cees de Wit, gitarist Rick Jongman, bassist Bob van Deutekom en gitarist/trompettist/trombonist Thomas Cochrane laten een mix van stijlen horen, vari�rend van doom tot rock, van black en death metal tot post-metal en prog.

Intrigerend en beslist niet makkelijk om in een keer in je op te nemen omdat er veel wendingen zijn. Daardoor komt het in bepaalde fases wat gefragmenteerd over, maar wellicht went dat na meerdere luisterbeurten. Soms heeft het wel iets van Enslaved of Amenra, maar een volgende moment komt er opeens een fraaie, bluesy solo voorbij of klinkt het onderscheidende, stemmige spel van Thomas op een van zijn twee blaasinstrumenten. Naast twee tracks van Chaos Philosophorum (2017) komt er ook nieuw materiaal aan bod. Dat nieuwe werk wordt momenteel opgenomen voor op een album dat volgend jaar uitkomt. Beslist iets om naar uit te kijken, want de psychedelische en sfeervolle muziek van Dystopia maakt vanavond benieuwd naar meer.

Ondanks dat Thomas Cochrane ook in Hologram Earth speelt, krijgen we heel andere muziek te horen. Het is een avond met vier gezichten. Elke formatie beslaat namelijk een heel ander deel van het muzikale universum. De tweede act van de avond speelt groovy metal, soms met hoekige riffs en een ritmesectie waarop goed te headbangen is, soms technisch � la TesseracT met prima uitgelicht baswerk dat aan Animals As Leaders herinnert. Een ander moment is er een atmosferische wall of sound zoals Devin Townsend die kan optrekken. Frontman Michiel Meurs probeert met wat leuke opmerkingen de sfeer wat te bevorderen, maar dat wil niet echt lukken. Gitarist Bram Heijs had zijn verjaardag vast anders voorgesteld. Een feest is het helaas niet, maar het uniform geklede gezelschap start overtuigend met fijne riffs in Immaculate Conception en daarnaast zijn Circadian en Crown Of Vanity (met prima soleerwerk) goede visitekaartjes.

En dan de zuiderburen, te beginnen met Dyscordia, dat maar liefst drie gitaristen meebrengt. Op plaat levert dat een mooie, harmonieuze samenkomst van partijen op, maar het doffe geluid in de zaal slaat de beste bedoelingen van de Belgen dood. De muziek leeft niet. Op de technische vaardigheden valt weinig aan te merken, maar helaas prikken de melodie�n slechts sporadisch door de wollige sound heen. Erg jammer, want aan het spel van de mannen ligt het niet. Pas aan het einde van het optreden komt er verandering in. De Dyscordia Army is niet meer de enige die voor bijval zorgt, maar ook de andere bezoekers komen in beweging op het power metal-achtige Chthonic Star. Het rockende Twin Symbiosis en Words Of Fortune komen het beste uit de verf en zorgen voor een positief slot van een optreden dat lange tijd maar niet los kon komen door de bedrukte sound.

En dan de band waarvoor, afgezien van de Dyscordia Army, de meeste mensen aanwezig zijn: Thurisaz. Vorig jaar ging het optreden ter ere van het twintigjarig jubileum in Hoofddorp helaas niet door, maar vandaag zetten de heren de zaken recht. En hoe? Vanaf de eerste noten is het genieten geblazen. Het geluid staat veel beter afgesteld dan bij Dyscordia en daardoor heeft de melancholische death metal met progressieve invalshoeken veel impact. Prijsnummers Point Of No Return en Switch To Red openen de show. Bijzonder is de aanwezigheid van drie strijkers op het podium. Met name in My Precious Unknown en In All Remembrance is de bijdrage daarvan van toegevoegde waarde. In het hardere en snellere Falling werkt de toevoeging minder, maar daarin zijn juist de felle screams van gitarist Mattias Theuwen zeer overtuigend.

Tijdens In All Remembrance komt de cleane zang van toetsenist Kobe Canniere goed tot zijn recht en zo zijn er in elk nummer wel noemenswaardige momenten. Thurisaz, dat opmerkelijk veel songs van Circadian Rhythm speelt, laat een mix van diverse stijlen horen, waarbij melancholie, sfeer en memorabele idee�n hand in hand gaan. Het is dan ook opmerkelijk dat de band niet meer bezoekers naar Hoofddorp trekt. Ondanks dat de opkomst teleurstellend is, krijgt Thurisaz terecht veel waardering van de aanwezigen. Het is te hopen dat het Prog Invasion-concept de volgende editie wat meer volk trekt. Dat verdient het goede initiatief beslist.

Setlist Thurisaz:
1. Point Of No Return
2. Switch To Red
3. My Precious Unknown
4. Falling
5. In All Remembrance
6. Impending...Betrayal

Setlist Dyscordia:
1. Intro
2. Harlequin�s Grief
3. The Masquerade
4. Bail Me Out
5. Never Will
6. Chthonic Star
7. Twin Symbiosis
8. Words Of Fortune

Setlist Hologram Earth:
1. Immaculate Conception
2. Outnumbered
3. Circadian
4. Black Cell Program
5. Wormhole Of Deceit
6. Crown Of Vanity
7. Moment Of Despair

Met dank aan Jeroen Gest van Livereviewer voor de foto's.