In 2004 hoorde ik voor het eerst van deze Belgische band. Het was een indrukwekkende kennismaking die ik tot nu toe nog niet vergeten ben. Sterker nog, ik beschouw Scent Of A Dream nog steeds als ��n van de indrukwekkendste debuutplaten die ik in de afgelopen tien jaar heb gehoord. Die prachtige mix tussen sfeervolle melodie�n en heftige metal ging erin als koek. Het was een afwisselende schijf met tevens veel ruimte voor gevarieerd extreem en clean zangwerk. Opvolger Circadian Rhythm was in speltechnisch en productioneel opzicht een stap vooruit, maar ik miste toch net die emotionele lading van dat charmante debuut.

Inmiddels zijn er zeven jaren verstreken sinds dat debuut en het derde album van de heren ligt in de schappen. Tijdens de eerste draaibeurten was het toch even wennen. Opnieuw kon ik stellen dat spel en productie erop vooruit zijn gegaan, maar de indruk was toch niet zo verpletterend als bij het debuut. Na de tweede en derde draaibeurt dacht ik er nog precies zo over, tot luisterbeurt vier en vijf erop zaten. Het album begon te leven en gaf eindelijk de vele details en geheimen prijs. Ja, het is allemaal wat trager en doomi�r, maar Thurisaz weet nog steeds hoe een goede en emotioneel geladen compositie in elkaar hoort te zitten.

Opgesierd met subtiele orkestrale passages (keyboards) en een hoop melodie gaat de band er bijna een uur heavy tegenaan. Vocaal gezien is het nog steeds afwisseling troef met zowel extreme zangpartijen (grunts en screams) en melodieuze zang. Die clean zang had van mij wel iets harder in de mix mogen staan, want de man in kwestie brengt het er bepaald niet slecht vanaf. Tevens verdient het mooie en vloeiend uitgevoerde gitaarwerk een speciale vermelding, want zowel het logge akkoordenwerk als de melodieuze gitaarlijnen die veelvuldig opduiken, mogen er zeker zijn.

Songtechnisch valt er weinig op het materiaal aan te merken en er komen zelfs nog wat leuke verrassingen voorbij. Zo duikt Novembers Doom zanger Paul Kuhr nog even op in No Regrets (zeer fraai nummer) en mag Thomas A.G. Jensen van het Deense Saturnus een moppie meezingen in afsluiter A Glance Of Misconception. Het zijn dan ook vooral die bands waaraan Thurisaz op deze plaat doet denken, al klinken de Belgen over de gehele linie pakkender en afwisselender.

The Cimmerian Years is wellicht geen plaat die de luisteraar direct over de streep trekt. Maar liefhebbers van goed uitgewerkte melodieuze death/doom (met wat black metalinvloeden) weten hier ongetwijfeld wel raad mee. Hoewel ik de rauwere spontaniteit van dat debuut lichtjes prefereer, is dit gewoon een puike plaat geworden van een band die zeer bekwaam is in het schrijven van sfeervolle metal. Gewoon mooi zo door blijven gaan.

Tracklist:
1. Broken
2. My Precious Unknown
3. Second Mirror
4. No Regrets
5. Fare Thee Well
6. The Carnival Of Miscreation
7. Inner Voices
8. Unhealed
9. A Glance Of Misperception