Het is niet voor niets dat Blut Aus Nord lastig te beschrijven is. De black metal met ambient-ondertonen is namelijk zodanig gevolueerd dat Blut Aus Nord inmiddels een geheel eigen koers lijkt te varen. Vooral op de 777-reeks zorgde dat voor weinig muzikale aanknopingspunten, waardoor die platen heel wat gewenningstijd hebben gekost. Dat verklaart ook waarom ik destijds met name 777: The Desanctification schromelijk laag heb beoordeeld in mijn recensie iets waar ik inmiddels op teruggekomen zou zijn.
What Once WasLiber III ligt qua stijl echter wat dichter bij het werk ten tijde van The Mystical Beast Of Rebellion en Memoria Vetusta II: Dialogue With The Stars. Dat betekent dat het materiaal een stuk woester en intenser klinkt, met vooral een veel hoger tempo. Wat is gebleven, is de volstrekt atypische manier van componeren, met bevreemdende, aan alle kanten uitwaaierende riffs die behoorlijk esoterisch en ongrijpbaar aandoen. De spookachtige keyboardeffecten en het galmende stemgeluid van Vindsval (die zijn teksten soms haast als een prediker in trance lijkt te reciteren) zorgen voor een beklemmende ondertoon.
Het is moeilijk, zo niet onmogelijk, om specifieke nummers eruit te lichten, want What Once WasLiber III laat zich als n geheel beluisteren. Slechts de ambientafsluiter VI wijkt qua stijl af van de overige nummers, maar past qua esthetiek naadloos bij de rest van het materiaal. De grote kracht van het album schuilt ook in dat geheel en niet in de individuele delen. Ieder nummer is voorzien van het unieke Blut Aus Nord-geluid dat geen enkele andere band kan benaderen. Moeiteloos zwevend, rondgalmend en alle kanten op konkelend, zonder dat al die bevreemdende klanken ook maar n moment gekunsteld of nep aanvoelen. Wederom een uniek werkstuk van een volstrekt unieke band. Het enige nadeel is dat de schijf zo snel voorbij is.
Tracklist:
1. I
2. II
3. III
4. IV
5. V
6. VI
