De laatste twee albums van deze Italianen Negative Megalomania en Under Saturn Retrograde - waren in ieder geval hoogtepunten in een verder uitgemolken genre. De zesde langspeler And Dont Deliver Us From Evil volgt verrassend snel. Slechts n jaar na zijn voorganger ligt deze plaat alweer in de schappen. Weet Forgotten Tomb nog te verrassen, of is het album een typisch geval van haastige spoed?
Deprived maakt in ieder geval direct indruk met zijn stevige begin en moddervet ronkende bas (wanneer hoor je dat in black metal?). Het nummer draagt onmiskenbaar het merkteken van Forgotten Tomb, niet in het minst vanwege het karakteristieke gekrijs van Herr Morbid, maar ook vanwege de prachtige, melancholische melodielijnen die zoals altijd de muzikaliteit van deze band benadrukken. Ook op andere momenten vlamt Forgotten Tomb. Zo doet het uitstekende titelnummer verrassend genoeg af en toe denken aan het oudere werk van Shining. Het is een opzwepende song, venijnig gezongen, met een aantal effectieve vertragingen. Ook het smerige Lets Torture Each Other behoort tot het betere materiaal dat de band heeft gecomponeerd.
Toch laat Forgotten Tomb ook hier en daar een klein steekje vallen ten opzichte van Under Saturn Retrograde. Met name het lange Cold Summer is verrassend mak. En hoewel de twee afsluitende nummers Adrift en Nullifying Tomorrow op zichzelf genomen gewoon sterke nummers zijn, herinneren ze me wel iets t zeer aan het vorige album. Het is moeilijk uit te leggen, maar het zit hem in de details: nt iets minder goede melodielijnen, nt iets minder felle riffs, nt iets minder rockende refreinen. Uiteindelijk is And Dont Deliver Us From Evil dan ook een schijf geworden die nog steeds het grootste deel van de concurrentie op zijn plaats wijst, maar wel net wat minder spannend en imponerend dan zijn voorganger.
Tracklist:
1. Deprived
2. ...And Don't Deliver Us From Evil
3. Cold Summer
4. Let's Torture Each Other
5. Love Me Like You'd Love The Death
6. Adrift
7. Nullifying Tomorrow