Het alweer in 2007 verschenen Negative Megalomania is het vierde volledige album van deze band en het eerste wapenfeit voor het label Avantgarde Music. Het lijkt erop dat die deal Forgotten Tomb nog eens extra heeft genspireerd om een stuk origineler en meer verfrissend uit de hoek te durven komen dan op de oudere albums. Hoewel de basis nog steeds (depressieve) black metal is, zijn er ook veel nieuwe invloeden te horen. Zo rockt de geweldige opener A Dish Best Served Cold - overigens n van de hoogtepunten er bij vlagen flink op los. Het is een lekker beukend nummer geworden, met tegen het eind een prachtige, subtiele break. Hetzelfde concept is terug te horen in het titelnummer, dat overigens wat mij betreft het beste nummer is dat Forgotten Tomb tot nu toe heeft geschreven: heerlijk rockend, met subliem gitaarwerk (inclusief solos!) en met een scherpe, cynische tekst.
Op nummers als No Rehab en The Scapegoat gooit Forgotten Tomb het juist over een geheel andere boeg. Beide nummers zijn veel meer melancholisch en introvert. Zo leunt No Rehab zeer sterk op cleane vocalen die zeker voor dit genre verrassend goed zijn. Ook op The Scapegoat kiest de band voor een kalmere aanpak met veel ruimte voor melancholisch akoestisch gitaarwerk en cleane vocalen. Wat echter vooral opvalt, is hoe goed de composities in elkaar zitten, waardoor dit album ook nog na tientallen luisterbeurten overeind blijft. De nummers zijn behoorlijk lang, maar vervelen geen seconde en de gitaristen strooien met heerlijk melancholische, maar toch verrassend melodieuze riffs. En hoewel frontman Herr Morbid minder extreem klinkt dan op de eerste paar albums, is zijn strot nog altijd indrukwekkend. Negative Megalomania is dan ook een sterk album geworden van een band die het stadium van gimmicks ontgroeid is en volledig op haar eigen kwaliteiten kan vertrouwen. Laat dat nieuwe album maar komen!
Tracklist:
1. A Dish Best Served Cold
2. No Rehab (Final Exit)
3. Negative Megalomania
4. The Scapegoat
5. Blood And Concrete
