Is dat een slechte ontwikkeling? Wat mij betreft zeker niet. Want hoewel de eerste albums uitstekend waren, liet ook Meet Us At The Southern Sign al horen dat deze nieuwe muzikale invloeden een bijzonder eindresultaat konden opleveren. Op The Great Southern Darkness komen deze invloeden bovendien nog beter uit de verf. De vurige en chaotische riffs die de eerste albums kenmerkten, worden hier beheerster ingezet. En op een nummer als Bring Down The Cosmic Scheme na ademt vrijwel ieder nummer een lekker stoffig, southern rock-achtig geluid, waarbij je het woestijnzand haast proeft. Met name nummers als They Call Me The Black Devil en The Science Of Shifting klinken daardoor erg fijn.
Wat mij betreft is Glorior Belli op zijn best op het moment dat alle barrires geslecht worden en de band zich volledig durft over te geven aan de nieuwe invloeden. Het broeierige titelnummer (met verrassend effectieve cleane zang) is daar een perfect voorbeeld van, evenals afsluiter Horns In My Pathway. Ook Negative Incarnate maakt veel indruk: het is een episch klinkend nummer dat steunt op een machtige, slepende riff, maar halverwege ineens van karakter verandert door een heerlijke sleazy gitaarsolo.
Met The Great Southern Darkness bewijst Glorior Belli in staat te zijn om een steeds breder publiek aan te spreken, zonder definitief zijn roots te verloochenen. Want ook al is dit album zeker niet meer als pure black metal te betitelen, toch ben ik ervan overtuigd dat de band ook een deel van de oude garde weet mee te krijgen in deze nieuwe richting. De meeste nummers laten namelijk een goede balans horen tussen oud en nieuw. Al met al is dit dus gewoon een prima album van een band die bewijst niet bang te zijn om te vernieuwen.
Tracklist:
1. Dark Gnosis
2. Secret Ride To Rebellion
3. They Call Me Black Devil
4. Negative Incarnate
5. Bring Down The Cosmic Scheme
6. The Great Southern Darkness
7. The Foolhardy Venturer
8. Per Nox Regna
9. The Science Of Shifting
10. Chaos Manifested
11. Horns In My Pathway
