Muzikaal gezien is er het nodige veranderd bij Secrets Of The Moon. Daar waar de band zich voorheen bediende van vlammende, goed uitgedachte black metal, vergt de muziek op Privilegium veel meer geduld van de luisteraar. Het tempo is flink omlaag geschroefd en de nummers zijn stukken langgerekter geworden. Het resulteert in een bijzonder statig geluid, waarbij de band enorm lang de tijd neemt om de nummers op te bouwen, maar waardoor de sporadische snelle stukken ook direct cht knallen. Hoewel Secrets Of The Moon terug lijkt te gaan naar een basisgeluid, verraden de bij vlagen lekker dissonante riffs en de details in het toch redelijk minimalistische drumwerk dat we met een stel capabele muzikanten van doen hebben.
Privilegium is een album dat heel wat tijd en luisterbeurten nodig heeft. Hoewel nummers als Sulphur en Harvest (I Forgive Myself / The Tree Of Life / Exsultet) in eerste instantie nog behoorlijk saai klinken, slaat het statige en machinale karakter van de nummers steeds beter aan. De muziek op Privilegium mag dan niet meer zo spetteren als voorheen, het materiaal klinkt wel verdomd strak en gedisciplineerd. De kracht van dit album schuilt deels in de eenvoud, maar met name in de stijlvolle en statige manier waarop de band zich profileert (waar ook de machinale productie een belangrijke bijdrage aan levert).
Secrets Of The Moon levert met Privilegium dan ook geen album af om volledig mee uit je plaat te gaan, maar een plaat die het best tot zijn recht komt op een donkere avond, onder het genot van een goed glas (bloedrode) wijn. Gedistingeerde black metal: het is even wennen, maar eigenlijk is het ook wel een verademing in dit genre.
Tracklist:
1. Privilegivm
2. Sulphur
3. Black Halo
4. I Maldoror
5. Harvest (I Forgive Myself / The Tree Of Life / Exsultet)
6. For They Know Not
7. A Million Suns (Bonus Track)
8. Queen Among Rats
9. Descent
10. Shepherd
