Het Zwitserse Schammasch betreedt het podium voor een goed gevulde zaal. De bandnaam is afgeleid van Samas, de zonnegod in de Babylonische mythologie. Eerder dit jaar bracht het avant-garde blackmetalgezelschap het tweede album Contradiction op de markt, dat werd geproduceerd door V. Santura van Triptykon (en Dark Fortress). De muziek van de Zwitsers is atmosferisch en kenmerkt zich door langgesponnen nummers, waarbij slepende en snellere passages elkaar afwisselen, waarbij de nadruk ligt op de (occulte) sfeer. Het optreden is dan ook vooral sfeervol te noemen. De rustige intro's en trage gedeelten maken de sterkste indruk op mij. De snellere gedeeltes zijn niet erg strak gespeeld en klinken wat krachteloos, mede ingegeven door het gitaargeluid dat zacht in de mix staat. De tracks worden veelal aaneen gespeeld zonder woorden tussendoor.
Tijdens de rustige passages keren de duistere schimmen het publiek de rug toe. De bandleden zijn amper herkenbaar door de mistige rook die het hele optreden over het podium dwaalt. Slechts een rood (en af en toe blauw) licht maakt de muzikanten, die gekleed zijn in mooie donkere outfits, herkenbaar. Terwijl de andere leden staan te headbangen, blijft zanger/gitarist C.S.R. veelal onbewogen staan. Zijn gezicht is zwart geschminkt en verstopt onder een capuchon. Zo stil Schammasch gekomen is, zo stil verlaat de formatie na een half uur het podium, het publiek achterlatend met een onwezenlijk gevoel.
Het licht springt op groen voor het Duitse Secrets Of The Moon, met de nieuwe drummer Erebor (Alessandro) en bassiste Naamah Ash (Marta Lledo). Een paar maanden geleden waren de heren en dame nog bezig met het opnemen van VI, een album dat nog moet uitkomen. Vandaag worden van de andere platen, behalve van het debuut, nummers gespeeld. De occulte metal met dark rock-invloeden klinkt wat krachtiger dan bij Schammasch en hierdoor komt Serpent Messiah goed uit de verf. Het gitaargeluid is al beter dan bij de Zwitsers maar nog altijd niet top. De baspartijen komen ook goed door, dit in tegenstelling tot de backing vocals van de bassiste. Het lijkt erop dat de microfoon het niet doet, maar als gastvocalist Rogier Droog van Hell Militia op het podium Lucifer Speaks komt meezingen, blijkt dezelfde microfoon het toch wel goed te doen. Door zijn actieve bijdrage, is dit een van de sterkere nummers van het optreden. De anderen zorgen trouwens ook voor een prima podiumpresentatie.
De muziek leent zich meer voor headbangen bij het publiek en er is dan ook al meer beweging in de volle zaal. De stevigere passages worden veelvuldig afgewisseld met rustigere stukken waardoor het geheel interessant blijft om naar te luisteren. De cleane zang tijdens deze langzamere momenten is minder overtuigend, de screams tijdens de up-tempogedeelten klinken wel sterk. Na drie kwartier zit het optreden erop. Al met al een goede uitvoering van de Duitsers waarbij bovengenoemde nummers sterker waren dan de anderen. Dat lag niet geheel aan de band zelf, maar ook aan de zaal en de technicus. Secrets Of The Moon krijgt meer bijval dan Schammasch.
Dark Fortress krijgt vanavond meer dan een uur en kan deze tijd goed gebruiken. De Duitse progressieve blackmetalformatie heeft net een geweldig album uitgebracht: Venereal Dawn. Hierop staan veelal lange werkstukken waarvan er vandaag ook een aantal gespeeld wordt. Deze worden afgewisseld met oudere tracks. De eerste twee platen worden daarbij overgeslagen. Het eerste nummer van deze avond is Betrayal And Vengeance, een bijzondere keuze. Even later in de set wordt het titelnummer van de nieuwe plaat gespeeld, dat prima als opener had kunnen fungeren. Neemt niet weg dat je er met de derde track op de plaat ook al direct lekker inzit.
Dark Fortress speelt technisch het beste van de drie bands. Dit komt vooral door de drummer, die een erg sterke indruk maakt met zijn harde, strakke manier van spelen. Hierdoor staat het geluid erg hard en zit de beweging bij het publiek er goed in. Nadeel van het harde geluid is dat je met name de keyboardpartijen niet goed kunt horen. Ook de gitaarpartijen klinken wat dof, net als bij de andere acts. En dat is jammer want er zijn drie professionele musici aan het werk die voor veel gave details zorgen. Ze worden aangevuld door een paar muzikanten die prima met het niveau meegaan. De psychedelische riff van Chrysalis en diverse leads komen wel goed door.
De podiumpresentatie van Dark Fortress is overigens prima. De geschminkte heren staan er actief bij te bangen. De ogen van zanger Morean staren het publiek door en zijn expressie en zijn contact met het publiek is een pluspunt. Zeer vermakelijk zijn de teksten tussendoor. Met een soort schorre stem vraagt hij: Zijn jullie er nog? en zegt hij: We zijn heel erg blij. Het zorgt voor wat vermaak op deze verder duistere avond. I Am The Jigsaw Of A Mad God klinkt live erg sterk. Ook When 1000 Crypts Awake en Baphomet worden energiek gebracht en zijn een mooie afsluiter van een geslaagd optreden.
Zo werd het een leuke avond met goede bands maar had ik toch op meer gehoopt. Met name op minder rook en meer vuur. Een beter geluid, vooral van de gitaren en het keyboard. Nu was het alsof er niet alleen een gordijn van rook was, maar kwam het geluid niet helemaal goed uit de verf, alsof er een deksel op de pot verf zat. Erg jammer want zo kwam de kracht van de muziek er niet helemaal goed uit. Toch lag dit niet geheel aan de bands, maar vooral aan de akoestiek van de zaal en de mix van de technici. Een deel van de bezoekers bleef wat onbewogen staan, maar er waren genoeg die een topavond hebben beleefd. Een terecht gejuich en applaus viel de bands dan ook te deel.
Met dank aan Willem Melssen voor de foto's.
Tracklist Dark Fortress:
1. Betrayal And Vengeance
2. Poltergeist
3. Venereal Dawn
4. The Valley
5. I Am The Jigsaw Of A Mad God
6. No Longer Human
7. Chrysalis
8. When 1000 Crypts Awake
9. Baphomet
Tracklist Secrets Of The Moon:
1. Serpent Messiah
2. A Million Suns
3. Lucifer Speaks (featuring Rogier Droog from Hell Militia)
4. Shepherd
5. Nyx
6. Carved In Stigmata Wounds
Tracklist Schammasch:
1. Crown
2. The Inner World
3. Golden Light
4. Split My Tongue
