Op drie songs is dat lastig te beoordelen. Vergeleken met het debuut zijn de songs erg kaal. Weg zijn de dikke gitaarriffs en ook het orgel en andere bijzondere instrumenten zijn vervallen tot een bijrolletje. Daardoor klinkt Witness op het eerste gehoor vrij saai. Schijn bedriegt, want de songs worden stuk voor stuk gedragen door de prachtige, zwoele stem van Jex Thoth. Raven Nor The Spirit bevat nog prachtige keyboardstukken en een even mooie melodie. Slow Rewind is dan zon voorbeeld die het vooral van Jex moet hebben. Sommige mensen hebben de uitzonderlijke klasse om met hun stem een zwak lied om te toveren in een klein meesterwerk. Zij is daar absoluut een van en dat leidt tot een lekker dromerige en ietwat psychedelische combinatie.
De afsluiter van dit korte werkje is een cover van Slapp Happy. Mr Rainbow is geen bijzonder nummer, maar heeft wel fraaie zanglijnen. Dat deze song de minste van de EP is, vind ik bemoedigend. Niets is beschamender voor een band als een luisteraar alleen opveert bij zon cover. Witness herbergt meer dan op het eerste gezicht lijkt en is daarmee een prima tussendoortje geworden. Ik blijf duimen voor een nieuwe full length in 2011.
Tracklist:
1. Raven Nor The Spirit
2. Slow Rewind
3. Mr Rainbow (Slapp Happy cover)