Het werd eens tijd! Eindelijk is de nieuwe plaat van Heathen gearriveerd en dat heeft nogal een tijdje geduurd. Negentien jaar na het vorige studioalbum Victims Of Deception verschijnt The Evolution Of Chaos na een aantal keren uitgesteld te zijn geweest. Goed, we hadden in 2004 het zoethoudertje met de titel Recovered, maar meer dan een plaat met restjes en covers was dat niet. De demo uit 2005 gaf hoop op een vlotte release van een nieuwe plaat, maar er zijn inmiddels alweer bijna vijf jaren verstreken. Nu is de plaat er dan toch.

En die plaat is er eentje om in te lijsten. Het spijt me, Testament, Death Angel, Exodus, Metallica, Defiance en andere Bay Area legenden, maar Heathen veegt de vloer met jullie aan. Van alle platen die de afgelopen jaren door bovengenoemde bands zijn uitgebracht is The Evolution Of Chaos zonder twijfel de allerbeste. Liefhebbers kunnen reppen over smaak, maar elke luisteraar kan horen dat Heathen een dusdanig hoog niveau bereikt heeft dat discussie eigenlijk zinloos is. De cd klopt voor de volle honderd procent. Het songmateriaal is weergaloos, het spel is ongelofelijk strak en bij tijden spectaculair en de heftige productie van Jacob Hansen geeft de plaat nog een extra knalfactor. Ik geef toe dat ik even aan de moderne sound moest wennen, maar na enkele minuten blijkt er ook aan de productie niets te mankeren. De plaat klinkt niet te digitaal en ondanks dat het drumgeluid op veel Hansen-producties redelijk op elkaar lijkt, heeft Heathen de oorspronkelijke sound goed weten vast te houden.

Dan de songs. Waar te beginnen? Het album staat helemaal vol met te gekke riffs, waanzinnige solo's en ouderwets lekkere tempowisselingen. David White klinkt iets rauwer dan vroeger, maar dat komt het agressievere geluid juist ten goede. Hoe goed de band momenteel is, is bijvoorbeeld te horen in opener Dying Season, wellicht al bekend van de demo uit 2005. De riffs zijn fantastisch, het refrein super pakkend en de songstructuur nodigt absoluut uit tot herbeluistering. Heathen combineert nog steeds op een fenomenale wijze prachtige melodielijnen en superieure speltechniek met brute tempo's en spectaculair gitaargeweld. Het is die afwisseling die deze plaat tot een bijzondere belevenis maakt. Neem het lange en zeer kunstig uitgewerkte No Stone Unturned met zijn weergaloze solosecties, kenmerkende tokkels en compromisloze thrashstukken, of het gevarieerd opgebouwde A Hero's Welcome waarin de band kalmer vaarwater opzoekt. Schitterend gezongen bovendien door White. Voor fans die bang waren dat de activiteit van gitarist Lee Altus in Exodus het oorspronkelijke geluid in gevaar zou brengen, heb ik geruststellende woorden; nee, zeker niet. Heathen klinkt wel wat steviger dan voorheen en Rob Dukes duikt nog eventjes op, maar echt noemenswaardig is zijn inbreng niet. Het blijft vooral heel erg Heathen.

Heathen overtreft niet alleen zo'n beetje alle thrash releases van de afgelopen jaren, ze overtreffen ook hun eigen werk. Het oude werk was fantastisch, daar mag geen twijfel over bestaan, maar het nieuwe materiaal klinkt veel afwisselender, spannender en meer uitgebalanceerd. Geen basloze productie meer (Victims Of Deception) of blikkerige gitaarmelodie�n (Breaking The Silence) maar een volvette thrashplaat die ongetwijfeld vele harten gaat veroveren. Neem daarbij het mooie artwork en we kunnen vaststellen dat Heathen vroeg in 2010 wel eens de thrashcup van het jaar in de wacht kan slepen. Met een vet, fris en ge�nspireerd album als The Evolution Of Chaos moet dat toch zeker te doen zijn.

Tracklist:
1. Intro
2. Dying Season
3. Control By Chaos
4. No Stone Unturned
5. Arrows Of Agony
6. Fade Away
7. A Hero's Welcome
8. Undone
9. Bloodkult
10. Red Tears Of Disgrace
11. Silent Nothingness