De nieuwe cd ligt er nu en na meerdere draaibeurten blijkt dat Heathen het thrashmetalen ambacht nog altijd uitstekend in de vingers heeft. Empire Of The Blind is een melodieus en krachtig album, waarop de band compacter dan ooit uit de hoek komt. Heathen passeert dit keer slechts twee maal de speelduur van vijf minuten. Heel verstandig, want in het verleden duurden sommige tracks domweg te lang. Een lange knip-en-plak-epic als No Stone Unturned vind je op deze jongste telg dan ook niet.
Wel tref je acht knuppelharde thrashsongs, een ballad en drie instrumentaaltjes op de plaat. Songs die stuk voor stuk lekker klinken. Vooral The Blight steekt geweldig goed in elkaar. Het nummer begint weliswaar met een iets te bekend Exodus-riffje, maar ontpopt zich in 4,5 minuut tot een uitgekiende, melodieuze beuker, waarin gitaristen Kragen Lum en Lee Altus een arsenaal aan gave riffs en prachtige solo's op de luisteraar afvuren.
Heathen weet het hoge niveau vervolgens bijna overal vast te houden. De mannen kakken wat mij betreft slechts tweemaal iets in. Zo is de ballad Shrine Of Apathy wel ok, maar valt het refrein tegen en het opvolgende Devour maakt niet echt wat los. Jammer, want het nummer begint als een vervolg op het briljante Hypnotized van het klassieke Victims Of Deception (1991), door opnieuw een speech van Jim Jones te gebruiken, de sekteleider die in de jaren zeventig samen met een groot aantal volgelingen zelfmoord pleegde. De riffs en zanglijnen kunnen de oude kraker echter niet doen vergeten.
Dat wil overigens niet zeggen dat zanger David White niet lekker op dreef is op Empire Of The Blind. De man komt gevarieerder dan vroeger voor de dag. Zodoende geeft hij tracks als het titelnummer en het sterke The Gods Divide extra glans. Complimenten zijn er vooral voor snarenplukker Kragen Lum. Lee Altus mag de band hebben opgericht, maar Lum is tegenwoordig de echte kartrekker binnen de band. Hij schreef het gros van de songs en zorgt met zijn vele solo's stiekem voor meer vuurwerk dan zijn collega. Al liggen de kwaliteiten van de twee heren eerlijk gezegd gewoon heel dicht bij elkaar.
Die kwaliteiten zijn door producer Zeuss (Christopher Harris) vrij goed vastgelegd. Het is alleen jammer dat de knoppendraaier de volumeschuif bij vrijwel alle instrumenten vol open heeft laten staan. De muziek van Heathen is al vrij druk en krijgt door de luide sound soms een wat vermoeiende klank. Een vreemde zet, want de eerder dit jaar verschenen remaster van The Evolution Of Chaos klinkt juist veel minder luidruchtig. Aangezien het origineel van dat album ook pijn doet aan de oren, vraag ik me nu al af of er over tien jaar ook een heruitgave van Empire Of The Blind verschijnt, waarop dit irritante euvel is rechtgetrokken. Ik zeg het dus nog maar een keer: kap met die loudness war en laat muziek weer organisch en dynamisch klinken.
Ondanks de dichtgesmeerde sound en een tweetal iets mindere nummers stelt Heathen gelukkig niet teleur. Empire Of The Blind is n van de betere Bay Area-thrashplaten van de laatste jaren. Titans Of Creation van Testament blijft voor mij tot nu toe de beste schijf van dit jaar, al scheelt het zeker niet veel. Heathen is gewoon lekker bezig. Nu maar hopen dat we niet weer tien jaar op een nieuwe plaat moeten wachten.
Tracklist:
1. The Rotting Sphere
2. The Blight
3. Empire Of The Blind
4. Dead And Gone
5. Sun In My Hand
6. Blood To Be Let
7. In Black
8. Shrine Of Apathy
9. Devour
10. A Fine Red Mist
11. The Gods Divide
12. Monument To Ruin
