"Bleeding", voorzien van een kunstwerkje als hoes, is een album voor mensen die van zware, 'doom'-achtige, meeslepende, verfrissende, melodische, ingewikkelde, hoogstaand technische metal houden. Het bevat 11 songs, die extreem goed verteerbaar zijn, met name door de lengte van de songs. Ga je vaker luisteren en je in de muziek en zanglijnen verdiepen, dan zul je het met mij eens zijn dat deze heren een hoogstaand werk hebben afgeleverd. Een perfecte CD voor herfstliefhebbers met een stevige pot donker bier.
Tracklist :
1. Faded
2. Locust
3. Morbid
4. Bleeding
5. Need
6. Drift
7. Northern Lights
8. Sleep
9. My Grave
10. Skeleton
11. Freedom
Mijn favoriet is nr. 3, Morbid. Dit nummer knettert je speakers uit en als je je ogen dicht doet zie je het geluid ! Over de hele CD hoor je gitaarsoli en twin-gitaarsoli die je oren strelen. Net als op de eerdere schijven "A Social Grace" (1990), "Into The Everflow" (1992), en "Mosquito" (1994) gaan de heren Rock en McAlpin tekeer als een jekketek, terwijl er niets gekunsteld is. Ik heb de heren gitaristen tweemaal live mogen aanschouwen en mijn onderkaak is tot tweemaal toe 1,5 uur op mijn bierbuik blijven kletteren. Niets geen dubs, alleen techniek en ... gevoel. Maar ook de ritme sectie met voornamleijk drummer Norm Leggio is van kwalitatief hoogwaardig niveau. De zanger Buddy Lackey moet je liggen, ik vind hem een held. Als je van mid-hoog-zangers houdt, en geen grunt, dan kan je hem vast hebben.
Topper !
Vergelijken met een andere band ? Nee, niet mogelijk : unieke en genial gekken uit de voormalige Bay Area.
De band Spiral Architect heeft zich erg door Psychotic Waltz laten benvloeden, maar Psychotic Waltz verkeert op eenzame grote(re) hoogten.
