In plaats van grimmige black metal krijgt de luisteraar hier namelijk een atmosferische, enigszins bevreemdende mengeling van rock, folk en occulte muziek voorgeschoteld. Een niet bepaald alledaagse combinatie dus, maar helaas moet ik concluderen dat de vlam in huize Wehrens nu niet bepaald in de pan slaat van dit album. Dat komt voornamelijk omdat de kille sfeer die Graav probeert te creren niet echt overslaat op de luisteraar, omdat de nummers te weinig spanning hebben en snel voorspelbaar worden.
De Prolog klinkt sfeervol, maar bij het eerste echte nummer (Syner) wordt toch duidelijk dat Lik ondanks de vrij aparte en herkenbare stijl nog niet rijp genoeg is om de grijze middenmoot te overstijgen. Het nummer is karakteristiek voor de rest van het album: het eerste gedeelte klinkt vrij interessant, maar met ruim acht minuten is het nummer gewoon veel te lang. Hierdoor verslapt de aandacht van de luisteraar uiteindelijk toch nog vrij snel. Een ander minpuntje is de wat magere (cleane) zang, die af en toe een beetje potsierlijk overkomt.
Dit alles klinkt wellicht wel rg negatief, maar zo slecht is het nu ook weer niet gesteld met Lik. In een nummer als Akallelse en Varulvsvals komen bijvoorbeeld enkele leuke ideen langs, maar al met al weet Besvrtade Strofer mij niet volledig te overtuigen. Wellicht dat een eventueel volgend album wel een betere sfeer weet neer te zetten.Het boekje ziet er overigens wel weer fraai uit.
Tracklist:
1. Prolog
2. Syner
3. Viterskog
4. Aakallelse
5. Varulvsvals
6. Begravd (Epilog)