De Zweedse powermetalformatie Twilight Force is de laatste jaren aardig aan de weg aan het timmeren. De band bevindt zich onder de vleugels van Nuclear Blast en dat schept natuurlijk mogelijkheden om de zelfbenoemde 'adventure metal' van het zeskoppige gezelschap luister bij te zetten. Dat zelfbedachte label kan overigens met een flinke korrel zout worden genomen, want in de volksmond noemen we dit gewoon epische power metal, waarbij vooral het oudere werk van Rhapsody als blauwdruk is genomen.
Met het in 2016 verschenen Heroes Of Mighty Magic mijn eerste kennismaking met de muziek van Twilight Force ben ik nog niet helemaal overtuigd. Ondanks de hoorbaar aanwezige kwaliteit, doen de potsierlijke spoken word-passages wat afbreuk aan het geheel. Met At The Heart Of Wintervale is de groep een kleine zeven jaar ervaring en twee albums verder. En al snel wordt duidelijk dat Twilight Force grote stappen heeft gezet, met name in compositorisch opzicht. Het is moeilijk om geen glimlach van oor tot oor te krijgen bij het beluisteren van de orkestrale, energieke en pompeuze power metal van dit gezelschap, dat onbeschaamd uitpakt met bombastische instrumentatie en symfonische toeters en bellen.
Vooral de eerste helft van At The Heart Of Wintervale is ijzersterk. Openingstrack Twilight Force barst bijkans uit zijn voegen door de opgetuigde barokke glorie. Het nummer is rijkelijk besprenkeld met glinsterende keyboardpartijen, frivole loopjes en halsbrekende riffs en wordt gedragen door een opbeurend refrein, dat zich leent tot onvervalst, luidkeels meebrullen. Het titelnummer is het hoogtepunt van het album. De track begint met een ronduit onweerstaanbaar, filmisch keyboard- en gitaarritme en pakt de luisteraar ook weer in met zon verrukkelijk, episch refrein (inclusief kerkbellen). Dragonborn is wat frivoler en zit vol folky fluitwerk en zwierige melodien. Overigens verdient de meer dan uitstekende zang van Alessandro Conti (ex-Luca Turillis Rhapsody), die sinds Dawn Of The Dragonstar achter de microfoon staat bij Twilight Force, een eervolle vermelding, want hij tilt de nummers naar een nog hoger niveau met zijn krachtige performance.
Ondanks de weldadige overdaad aan frivole tierelantijntjes is At The Heart Of Wintervale eigenlijk een verfrissend gedoseerd album. Met een speelduur van drie kwartier verdeeld over acht nummers houdt Twilight Force de boog gespannen en het energiepeil hoog, zeker aangezien er geen enkel zwak moment op het album te vinden is. In de kortere nummers (tussen de vier en vijf minuten) gebeurt meer dan genoeg om de aandacht vast te houden. Die tracks worden bovendien volgestouwd met catchy hooks in de vorm van pakkende riffs, frisse keyboardlijntjes en groots aangezette refreinen. Er is ruimte voor een knipoog (het korte, zwierige salsagedeelte in Sunlight Knight is hilarisch), maar gelukkig wordt het nergens echt melig of flauw.
Naast deze kortere nummers pakt Twilight Force twee keer uit met een epische compositie die de tienminutengrens aantikt. Die tracks blijven spijtig genoeg wel wat achter bij de rest. Highlands Of The Elder Dragon begint als het intro van een familiefilm (het enige moment waarop de balans naar kitsch doorslaat overigens) en blijft ietwat wisselvallig, terwijl het afsluitende The Last Crystal Bearer uitstekende momenten bevat, maar iets te zeer gericht lijkt op het narratief, waardoor de compositie niet helemaal uit de verf komt. Het zijn echter kleine onvolkomenheden van een plaat die vooral enorm veel enthousiasme weet op te wekken. Twilight Force bewijst met At The Heart Of Wintervale dat goed uitgevoerde power metal nog steeds enorm charismatisch en aanstekelijk kan zijn.
Tracklist:
1. Twilight Force
2. At The Heart Of Wintervale
3. Dragonborn
4. Highlands Of The Elder Dragon
5. Skyknights Of Aldaria
6. A Familiar Memory
7. Sunlight Knight
8. The Last Crystal Bearer
