Dankzij spetterende optredens op Roadburn, Graspop en Hellfest, alsmede door het uitstekende vorige album Leather Teeth (2018), begint de dark electro/synthwave van de Franse componist en producer Franck Hueso een steeds breder publiek aan te spreken. De vervagende grenzen tussen de wereld van de pulserende beats en duistere synths enerzijds, en die van de harde gitaren anderzijds, worden op de plaat treffend kracht bijgezet door de gastbijdragen van niemand minder dan Kristoffer Rygg (Ulver) en Mat McNerney (Hexvessel). De moddervette combinatie van duistere, zeer dansbare beats, kleverige synthlijnen en industrial metal weet ook vier jaar na dato de voetjes moeiteloos van de vloer te krijgen.

Het heeft een tijd geduurd, maar inmiddels laat Hueso middels Leather Terror eindelijk weer van zich horen met een nieuwe full-length. Wie door de titel vermoedt dat de plaat in het verlengde ligt van zijn spetterende voorganger, zal in eerste instantie echter van een koude kermis thuiskomen. Zo doet eigenlijk alleen het knallende Straight Outta Hell � de eerste volledige track op het nieuwe album na een korte warming-up in de vorm van Opening Title - nog denken aan het oudere werk van Carpenter Brut. Dikke synthlijnen en moddervette beats zorgen ervoor dat deze track moeiteloos het opgehoopte stof uit de oorschelpen beukt. Ook het hierop volgende The Widow Maker � een samenwerking met synthwavefavorieten Gunship � klinkt nog best stevig, maar combineert dansbaarheid al met een pakkend refrein en fraaie, melodieuze zanglijnen.

De rest van Leather Terror is echter vele malen diverser. Hueso experimenteert veelvuldig met nieuwe klanken en kiest er ook regelmatig voor om rustig en ingetogen uit de hoek te komen. Neem het zeer minimalistische Good Night, Goodbye, met wederom een mooie gastbijdrage van Kristoffer Rygg, dat een bijna verstilde luisterervaring biedt. Geen track om eens mee uit je plaat te gaan, maar wel een schitterend nummer, dat met veel gevoel en warmte wordt vertolkt. De verbrede insteek van Carpenter Brut blijkt ook uit de vele gastzangers die Hueso heeft weten te strikken. Daaronder zijn verrassende namen, zoals die van Greg Puciato (The Dillinger Escape Plan). Diens wat klagerige, cleane zang blijkt in Imaginary Fire eigenlijk verrassend goed te combineren met de elektroklanken van Hueso, die hier ook wat meer ingetogen te werk gaat en er vooral een pakkende synthpoptrack van weet te maken.

Ook in de instrumentale tracks blijft de muziek van Carpenter Brut moeiteloos overeind. Neem het sterke tweeluik Day Stalker en Night Prowler. De eerste track begint met een keyboardmelodie die zo van VNV Nation afkomstig had kunnen zijn. Het tempo wordt subtiel steeds iets meer opgevoerd, om uiteindelijk naadloos over te gaan in Night Prowler, dat nog wat spookachtige synths in de mix gooit om de sfeer te verhogen. Toch zijn het vooral de gastbijdragen die voor een extra dimensie zorgen op Leather Terror. Zo is Lipstick Masquerade extreem gelikt, maar mede door de poppy gastbijdrage van de mij onbekende Franse zangeres/componist/producer Persha wel erg verslavend. Het had zo een jarentachtighit kunnen zijn door de funky, retro-achtige keyboardpartijen.

Een enkele keer schiet Carpenter Brut mis. Zo is Stabat Mater � ondanks de mooie, dromerige bijdrage van Kathrine Shepard (Sylvaine), toch vooral een niemendalletje waarin weinig interessants gebeurt. Maar de revanche volgt met het uitstekende titelnummer, dat heerlijk sinister uit de speakers komt knallen door de gave versnelling in combinatie met de rasperige strot van Johannes �Jonka� Andersson (die bij het grote publiek vooral bekend zal zijn van Tribulation). Zo eindigt Leather Terror met een hoogtepunt.

In zekere zin is Leather Terror een gedurfd album. Het was immers heel makkelijk geweest voor Hueso om op dezelfde manier verder te gaan en voort te bouwen op de succesformule. Hij heeft zichzelf echter uitgedaagd, waardoor de nummers veel rijker en diverser zijn geworden. Het is goed te horen dat de composities geschreven zijn met het oog op de gastbijdragen. Ook dat draagt bij aan de diversiteit van het album. Kortom: er schuilt veel fraais onder de oppervlakte. Carpenter Brut maakt met dit album een soortgelijke ontwikkeling door als Perturbator, die met Lustful Sacraments (2021) ook naar muzikale diepgang zoekt. Die zoektocht smaakt in het geval van Leather Terror naar meer.

Tracklist:
1. Opening Title
2. Straight Outta Hell
3. The Widow Maker (Featuring Gunship)
4. Imaginary Fire (Featuring Greg Puciato)
5. Good Night, Goodbye (Featuring Ulver)
6. Day Stalker
7. Night Prowler
8. Lipstick Masquerade (Featuring Persha)
9. Color Me Blood
10. Stabat Mater (Featuring Sylvaine)
11. Paradisi Gloria
12. Leather Terror (Featuring Johannes �Jonka� Andersson)