Nou, daarover valt zeker te twisten. Het heeft ergens iets treurigs dat het trio Corporate Death (gitaar, zang), Nefarious (bas, achtergrondzang) en Dennis the Menace (drums) nog steeds een soort van puberale recalcitrantie tentoonspreidt door steeds maar te blijven voortborduren op het thema van seriemoordenaars met een ironische kwinkslag. Daar komt bij dat de muzikale capaciteiten van de bandleden aardig wat gesleten zijn door de jaren heen. Zo is het drumwerk van Dennis the Menace minder indrukwekkend dan voorheen en zijn ook de stembanden van Corporate Death aan slijtage onderhevig. Zijn kenmerkende, doordringend hoge krijs is afgezwakt tot een matige grunt en veel semi-cleane zang.
De eerste helft van Carnival Of Killers is niet bepaald de sterkste. Na een kort intro, dat zo uit een film als It had kunnen komen, maakt de band met Your Window Is Open niet direct een goede beurt. De track wordt ontsierd door een vreemde gitaarmelodie, die op het valse af is. Stinky over de fratsen van John Gacy - is een potsierlijk nummer met wederom valse riffs, onsamenhangende ritmes en erg flauwe, amuzikaal gebrachte zanglijnen. Joe Ball Was His Name zorgt dan toch weer voor een glimlach vanwege het gortdroge refrein, maar muzikaal gezien heeft het nummer weinig om het lijf.
Is het allemaal dramatisch? Nou, dat ook weer niet. Met zestien nummers in amper veertig minuten houdt de band de vaart er goed in. Daarmee luistert Carnival Of Killers best prettig weg, ook al is niet iedere track een voltreffer. Met Them Dry Bones en The Wheels On The Bug levert de band bovendien een tweetal zeer catchy nummers af, die niet hadden misstaan op een van de oudere platen. Toch overheerst scepticisme, vooral als ook op de tweede helft weer enkele ronduit debiele tracks opduiken. Zo is Breaking Point een volstrekt nutteloze, instrumentale track vol vals gitaarwerk. Het lijkt wel of de bandleden collectief doof zijn geworden met de ouderdom, want het klinkt bij vlagen helemaal nergens naar. En het tenenkrommende Warte, Warte in een vreselijk, Amerikaans Duits gezongen is al helemaal te belachelijk voor woorden.
Op zijn positiefst beoordeeld is Carnival Of Killers een aardig, maar zeer wisselvallig album. Wie wat minder mild naar deze plaat luistert, zal concluderen dat Macabre de tand des tijds niet alleen niet heeft doorstaan, maar er zelfs meer dan gemiddeld aan ten prooi is gevallen. Het is dan ook onvoorstelbaar dat Carnival Of Killers via een groot label als Nuclear Blast is uitgebracht. Dat zal toch vooral met de nostalgische waarde van Macabre te maken hebben. Laten we het erop houden dat Carnival Of Killers niet het slechtste is wat 2020 ons heeft gebracht...
Tracklist:
1. Intro
2. Your Window Is Open
3. Joe Ball Was His Name
4. Stinky
5. Abduction
6. Tea Cakes
7. Them Dry Bones
8. Richard Speck Grew Big Breasts
9. Slaughter House
10. Breaking Point
11. The Lake Of Fire
12. Warte, Warte
13. Now It's Time To Pay
14. The Wheels On The Bug
15. Corpse Violator
16. The Murder Mack
