Andere wetenswaardigheden: het festival was dit jaar totaal uitverkocht (toen ik er in 2003 was, was dat wel anders), het festivalterrein is gelegen op een stenen vlakte, het publiek is zeer divers (punkers, gothictypes, metalheads en plaatselijke bewoners), er speelt geen enkele band langer als een uur en er speelt nooit een band tegelijk (zo hoort het!) en de camping bevindt zich op een berg. Klimmen en afdalen naar het festivalterrein is dus een dagelijkse sportoefening. Het weer was dit jaar echter zeer onaangenaam (stortbuien en harde windvlagen) en onze fotograaf Thom Huisman is dan vast blijven zitten in de modder, zo is hij in het ziekenhuis beland met een gescheurde enkel. Daarom onze excuses voor het ontbreken van fotos.
Donderdag Pain Stage:
Na een saaie set van de Duitse deathmetalband Final Breath laat het Franse blackmetalgezelschap Anorexia Nervosa heel wat steekjes vallen. Zanger Hreidmarr is deze morgen wel heel erg slecht bij stem en de overige bandleden zijn ook nog niet uitgeslapen. Enkel het materiaal van het album New Obscurantis Order was nog min of meer aanhoorbaar. Dan doen de thrash/death hybride van Impious het stukken beter. Hakken, hakken en hakken is de boodschap! Uitstekende band. Zanger Corporate Death van Macabre had er weer eens de pest in. Het korte optreden (ze speelden Zodiac niet eens!) was te voorspelbaar en te kort. De aankondigingen over handelingen van onze meer gestoorde medemens kennen we inmiddels van buiten, maar het blijft toch wel allemaal humor van de bovenste plank. Vermakelijk, maar ze kunnen dus beter.
De avond op het pijnpodium werd geopend door ons God Dethroned. Henri en co zijn heel populair in Duitsland en dat is ook wel begrijpelijk. De extreme composities worden op een prachtige wijze verlucht met mooie melodien en The Art Of Immolation blijft n van de beste Nederlandse albumopeners ooit. Ondanks (of dankzij?) de gewijzigde line-up n van de beste shows die ik ooit zag van de heren. Ektomorf bleek de populairste band van het weekend te zijn. Ik begrijp echter totaal niet waarom Duitsland massaal valt voor deze Soulfly-ripp off. Afsluiter deze avond is het geniale metalorkest Haggard. Het geluid was werkelijk fenomenaal en de sfeer optimaal. Op het einde van het concert brak er echter tumult los op het podium. Middenin het epische Awaken The Centuries werd gewoon de stekker uitgetrokken en kreeg de tweede zanger van Haggard een stamp van de organisatie omdat de heren te lang aan het spelen waren. Drie kwartier is drie kwartier en iedereen ergerde zich dood aan deze totale onzindaad. Duitse extreme Pnktlichkeit, ik walg ervan. En Haggard zal je nooit meer op dit festival tegenkomen.
Donderdag Main Stage:
De eerste groepen vielen vandaag tegen op het hoofdpodium. De gothicmetal van Midnattsol stelt niets voor, metalcoreband Born From Pain kon het juiste ritme maar niet vinden en de powermetalband Pink Cream 69 kon ondanks een verrassende Sting en Bob Marley cover maar niet overtuigen. Enkel The Bones deden wat van hun werd verwacht, namelijk vuile rock spelen.
Het Duitse Schandmaul betekende een eetpauze zodat ik met volle maag Therion kon bewonderen. Het concert begon heel matig (slecht geluid, geen energie) maar naar het einde toe konden we nog van een geweldig concert spreken. Wat blijft Theli toch een geweldig album! De aangekondigde Motrhead-cover Iron Fist mocht niet meer gespeeld worden wegens tijdgebrek. Een abrupt einde aan een uitstekend concert. Over hoofdact Amon Amarth kan ik kort zijn, ze deden wat ze altijd doen namelijk mid-tempo beuken. Persoonlijk vind ik het een saaie band, maar de publieksreactie was enorm.
Vrijdag Pain Stage:
Nadat onze Waalse vrienden van Aborted mij totaal wakker hebben geblazen, val ik terug in slaap bij Nocte Obducta en Skindred. Daarna loopt iedereen terug naar zijn tent omdat hevige windvlagen menig tentje van de berg blaast. Ik ben nog net op tijd terug om het laatste nummer van Atrocity mee te pikken. De cover Shout van Tears Of Fears met Liv Kristine op zang! Geschifte Wattie en zijn The Exploited zetten daarna het best punkconcert neer dat ik ooit zag. Elke klassieker werd superstrak gespeeld en het geluid was progmetalgoed! Beat The Bastards! Na enkele songs die duidelijk maakte dat Wintersun zijn hype niet kan waarmaken is het bedtijd.
Vrijdag Main Stage:
KorPIKlaani blijkt live een saai en onmuzikaal huppel de puppel orkestje te zijn. In de wereldmuziek heb je duizend betere acts als dit derde-rangs-bandje. Krisiun blies op het hoofdpodium (!) iedereen omver. Slechts enkele metalheads bleven keken naar deze ontzettend harde show van deze Braziliaanse Brute Deathmetalheads. Mijn achtste Krisiun-concert, en ongetwijfeld het beste. Hierna ben ik mijn tent aan het redden zodat ik niets kan schrijven over de tweede Duitse acts Emill Bulls en Die Apokalyptischer Reiter.
De avond wordt geopend met melodieuze Zweedse deathmetal van Dark Tranquillity. . Deze band heeft zichzelf steeds vernieuwd en elk album bevat minstens een aantal ijzersterke songs. Hoe goed de nieuwe nummers ook zijn, zo tegenvallend zijn de concerten deze tour. Na matige concerten eerder dit jaar in het voorprogramma van Kreator en op Graspop laten ze ook deze avond erg grote steken vallen. Het geluid staat nogmaals vreselijk afgestemd en de zangprestatie van Mikael Stanne is zeer pover. Raar. Gelukkig maakt Opeth veel goed. Geniale songs (Damnation, Blackwater Park, Demon Of The Fall,..), een grappige presentatie (heavy metal or no metal at all!) en een uitstekend geluid. Niet enkel in zalen en tenten zorgt Opeth voor kippenvel, ook op een groot buitenlucht podium brengen ze iedereen in vervoering. Na dit excellente optreden heb ik geen zin meer in In Extremo.
Zaterdag Pain Stage:
In werkelijk vreselijke weeromstandigheden beurt Suidakra ons met doedelzak en veel jolijt op. Eigenlijk veel te vrolijk voor dit stormweer. Dan gaat de blackmetal van Enthroned en Endstille er veel beter in. Deze blackmetalstrijd wordt overigens gemakkelijk gewonnen door Enthroned. Disbelief bewijst nog maar eens dat ze oersaai materiaal op een nog saaiere manier kunnen presenteren zodat ik er flink de pest in begin te krijgen. Gelukkig is dat van snelle duur want The Vision Bleak bezorgt ons plots n van de beste optredens van dit weekend. De nadruk ligt op het nieuwe geweldige sfeervolle Carpathia en ik kan niets negatiefs melden over dit optreden. Klasse. Symphorce probeert het regenweer te verdrijven met een stevige pot metal en dat lukt ze nog vrij aardig. Ze zijn een uitstekende powerband die tenminste ook wat ballen aan het lijf heeft. Daar kunnen Freedom Call en soortgenoten wat van leren! Tristania moet gewoon ermee stoppen want ze leveren wederom een wanprestatie af.Vibeke, zoek alstublieft een nieuwe band! Afsluiter Pain met Peter van Hypocrisy als bandleider zet een geweldig leuk potje melodieuze industrial neer. De sfeer is ongezien en zodoende eindigt Summer Breeze op een absoluut hoogtepunt.
Zaterdag Main Stage:
Hardcore! Barcode zet een lekker energiek optreden neer. Er wordt afgesloten met de Judas Priest cover Breaking The Law. Danisch Dynamite met Jacob Bredahl van Hatesphere op gitaar. Draconian eerste optreden buiten Scandinavi valt tegen. Het doommateriaal wordt goed neergezet maar wordt volledig vergald door een vreselijk vals zingende boerin die niet kan dansen. Wat een tegenvaller. Lacrimas Profundere wint de prijs saaiste act van het weekend en Caliban heeft al betere optredens weggeven. De Isralische (!) progrockband Orphaned Land treedt voor het eerst op in Duitsland en de zanger, in traditioneel gewaad gekleed, wordt maar door enkelen op applaus onthaald. Een leuke band, maar dat gepreek moeten ze achter zich laten.
Subway To Sally is nog steeds de beste van al die middeleeuwse genspireerde Duitstalige orkestjes en zet een werelds goed concert neer. Met veel songs van Engelskrieger kan het natuurlijk niet mis gaan. In toegift krijgen we Falscher Heiland nog voor ons kiezen. Halleluja! Ik ben geen Duitser dus J.B.O. doet me weinig. Enkel de Sepultura-cover Roots Bloody Roots met Pavorotti op zang ontlokt mij een lach. Lacuna Coil is heel groot geworden en sluit met een uitgebalanceerde set het hoofdpodium af. Hh, dat was het weer!
+ veel bands voor weinig geld
+ zeer rustige sfeer
+ zeer divers publiek
+ er speelt geen enkele band tegelijk
+ zeer goede organisatie
+ gezellige camping
- stekker uittrekken bij bands
- zeer slechte eten (Pannenkoek in frietvet? Neen bedankt!)
- stormweer
