Het anonieme Australische tweetal dat schuilgaat achter het ambient blackmetalproject Mesarthim timmert de laatste jaren flink aan de weg. Met de in kosmische sferen ondergedompelde, spannende mengelmoes van spacy synthesizerklanken en trippende black metal, wist het duo zich in de kijker te spelen van Avantgarde Music, dat inmiddels alle oude full-lengths op de markt heeft gebracht. Het is terecht dat Mesarthim - samen met vergelijkbare pioniergroepen als Violet Cold, Abstract Void, Germ en Progenie Terrestre Pura - inmiddels erkenning begint te krijgen, want de geheel eigenzinnige kruisbestuiving van dromerige ambient, opzwepende futurepop � la VNV Nation en extatische black metal leverde al een hele reeks uitstekende platen op.

Ghost Condensate is in zekere zin de meest ambitieuze full-length van Mesarthim. Met twee nummers van exact twintig minuten kiest de band voor bijzonder lange composities. Gelukkig valt er meer dan genoeg te ontdekken, want het tweetal laat de black metal meer dan ooit versmelten met serene, glooiende keyboardpassages, die de muziek een trance-achtige vibe meegeven. Zo begint Ghost Condensate I met een slepende, grimmige blackmetalriff, die vervolgens aan alle kanten wordt overspoeld door etherische keyboardklanken. Goed-getimede versnellingen geven de track de nodige pit mee, terwijl de breed uitwaaierende, psychedelische gitaarsolo aan het latere werk van Enslaved herinnert. Het enige nadeel is de manier waarop het nummer door een overbodige fade-out tot zijn einde komt, om vervolgens nog drie minuten middels minimalistische ambient voort te sukkelen. Hier wint vorm het van inhoud.

De tweede titeltrack begint met een heerlijk, stuwend ritme dat de muziek een haast atypische old-schoolvibe meegeeft. De bij vlagen lekker grimmige riffs verraden invloeden uit de traditionele Noorse scene, maar Mesarthim voegt daar wel een reeks euforie-opwekkende, sprankelende synthklanken aan toe. Het eindresultaat lijkt op een mengeling van Limbonic Art (het symfonische karakter), Kampfar (de knoestige riffs) en de openingstune van Stranger Things. Die combinatie mag op het eerste gezicht vreemd lijken, maar de uitwerking is perfect. De verschillende elementen vullen elkaar niet alleen aan, maar verrijken elkaar zelfs. Ook hier eindigt de track echter met minimalistische ambient die weinig toevoegt aan het geheel. Het is echter een klein smetje op een verder uitstekend nummer.

Het brede scala aan invloeden doet vermoeden dat Ghost Condensate een ratjetoe is aan losse idee�n. Hoewel dit zeker het meest diverse album van Mesarthim is tot nu toe, voelen de twee tracks echter ondanks hun lengte en diversiteit verrassend coherent. Dit is black metal die wordt gedraaid op een rijkelijk met psychedelische drugs gelardeerd verkleedfeestje (thema: John Carpenter) op een ruimteschip dat koers zet naar interstellaire oorden. Wie van spannende muziek houdt en niet vies is van elektro-invloeden, zorgt er maar beter voor dat hij op tijd incheckt!

Tracklist:
1. Ghost Condensate I
2. Ghost Condensate II