De naam van de Duitser Alexander Von Meilenwald zal bij veel blackmetalliefhebbers direct een belletje doen rinkelen. Niet alleen drumde hij in de legendarische undergroundband Nagelfar, hij is ook sinds 2003 in zijn eentje verantwoordelijk voor alle muziek en composities bij The Ruins Of Beverast, een black/doommetalproject dat wellicht een van de meest bewierookte bands in het genre is. De lovende recensies zijn echter goed te verklaren, want de vier albums die Von Meilenwald uitbracht onder deze naam, blijken stuk voor stuk tot aan de nok gevuld te zijn met lange, uitdagende composities vol sfeer. Exuvia is full-length nummer vijf en verscheen vorig jaar via V�n Records.

Het knappe aan een The Ruins Of Beverast-album is de unieke sfeer die Von Meilenwald iedere keer weet te cre�ren. Dat geldt misschien wel meer dan ooit voor Exuvia, waarin de luisteraar vanaf de allereerste tonen van het vijftien minuten durende titelnummer wordt meegezogen in een hypnotiserende parallelwereld, waarin oeroude, sjamanistische rituelen de boventoon voeren en trance-opwekkende, tribale drumritmes voor koortsige angstdromen zorgen. Het nummer kent een geweldige opbouw en zit vol spannende, dissonante riffs die als tentakels om zich heen kronkelen. De beklemmende keyboardpartijen en kundig in de muziek verweven samples van Indiaanse recitaties hebben een subtiele rol, maar doen veel voor de ritualistische sfeer van het album.

Die unieke sfeer weet The Ruins Of Beverast over de gehele lengte van het album vast te houden. De steevast lange, uitgesponnen nummers zitten zeer vernuftig in elkaar. Een tweede hoogtepunt is het briljante The Pythia's Pale Wolves, dat begint met akoestische klanken en plechtige, cleane zang, met op de achtergrond een hypnotiserend ritme op de doedelzak (!), om tegen het einde in kolkende black metal over te gaan. Maar ook het doomachtige M�re (On A Stillbirth's Tomb), met zijn zware riffs en diepe grunts van Von Meilenwald, boeit moeiteloos over de gehele lengte van elf minuten. Vooral het prachtige, uitgesponnen instrumentale gedeelte aan het eind van het nummer maakt indruk. Towards μαλακία is zelfs opgebouwd rondom authentiek Indiaans oorlogsgezang.

De albumtitel Exuvia verwijst naar de Latijnse term voor de afgeworpen huid van een vervellende geleedpotige. Deze titel is perfect van toepassing op de muziek van The Ruins Of Beverast. De band �vervelt� immers bij ieder album, waarbij Von Meilenwald op alle langspelers een volstrekt eigen sfeer weet te cre�ren, die tot in de perfectie wordt doorgevoerd. Exuvia mag wat mij betreft als hoogtepunt in de toch al niet misselijke discografie van The Ruins Of Beverast de boeken in. Ik kan niet wachten om te horen hoe dit meesterwerk in zijn geheel live vertolkt gaat worden op Roadburn 2018!

Tracklist:
1. Exuvia
2. Surtur Barbaar Maritime
3. M�re (On A Stillbirth's Tomb)
4. The Pythia's Pale Wolves
5. Towards μαλακία
6. Takitum Tootem! (Trance)