Het zestal maakt melodieuze metal die in sommige nummers qua zang raakvlakken heeft met het oude Lacuna Coil, maar muzikaal veelzijdiger is dan de Italiaanse band dankzij het progressieve drumwerk dat soms aan Opeth doet denken en het gitaarwerk, dat in de buurt komt van Megadeth, Metallica en Symphony X. Bij een band uit Tunesi verwacht je misschien folkloristische elementen. Die zijn er wel, maar ze zijn beslist niet geluidsbepalend.
De algehele sfeer is melancholisch en toch is er dankzij het tempo een levendige energie. Doordat de opnamen in een slaapkamer gedaan zijn (de vocalen zelfs onder een paraplu) mist er wat dynamiek in het geluid, maar desondanks is deze release beslist het beluisteren waard. De melodieuze factor speelt over de gehele speelduur een belangrijke rol en ondertussen varieert het Afrikaanse gezelschap tussen atmosferische passages met getokkel en een klankentapijt van keyboards enerzijds en heavy riffs anderzijds, waarbij eerstgenoemde categorie de hoofdmoot vormt.
De plaat begint ijzersterk met Somebody Else, Blinded (waarvan de clip al meer dan een miljoen keer werd bekeken) en Forgotten (dat zowel de heavy kant van het sextet belicht alsmede het melancholische gevoel met mooie melodielijnen en meerdere lagen zang). Drie mooie tracks die goed in elkaar steken en memorabele refreinen bevatten. In de nummers erna blijkt vooral de progressieve kant van het zestal, al blijven de zanglijnen onveranderd. Pas in Torn is er verandering waarneembaar. Monsters is eigenlijk het enige nummer waarin de vocalen en de stevige muziek en de melodieuze vocalen niet echt mooi matchen.
Verder is er weinig te mopperen. Integendeel, door de combinatie van verschillende stijlen ontstaat een gevarieerde set songs, die enerzijds soms wat richtingloos aanvoelt, maar toch zeker ook de technische kwaliteiten en de songwritingskills toont van de muzikanten. Met name de eerste en laatste drie nummers zijn memorabel. Het is jammer dat de productie wat achterblijft, maar nummers als He Kills Me More (met prima soleerwerk) en Persona (met Led Zeppelin-tokkel) bevatten dermate gave ideen dat je als luisteraar toch zit te genieten. Elusive Reflection is mede daardoor een aangenaam visitekaartje.
Tracklist:
1. Somebody Else
2. Blinded
3. Forgotten
4. Halley
5. Ageless
6. Torn
7. Monsters
8. He Kills Me More
9. Persona
10. The Sea Of Fallen Stars
