Het is jullie eerste optreden in Europa.
Ja. Ik ben wel eens in Europa geweest om een optreden te bezoeken, maar het is inderdaad de eerste keer dat we hier optreden.
Het is ook nog eens de eerste keer dat jullie de nieuwe songs ten gehore gaan brengen.
Precies. De allereerste keer, dus we kijken er enorm naar uit.
Je hebt dan een mooie plek uitgekozen om dat te doen. Het festivalpubliek heeft zich de afgelopen dagen vermaakt met diverse stijlen en ook jullie brengen een combinatie van verschillende stijlen.
Ja, er zitten symfonische elementen in, maar we hebben ook extreme metal in de composities verwerkt, wat je aan de vocalen kunt horen.
Het nieuwe album is op productioneel vlak een stap voorwaarts. Tijdens de opnamen van het debuut namen jullie nog op in een slaapkamer en dit keer is er in een studio gewerkt.
Op ons debuut zijn de vocalen zelfs onder een paraplu opgenomen (lacht). Op de nieuwe plaat zijn de vocalen opgenomen in een studio, maar alle andere partijen zijn wederom opgenomen in dezelfde slaapkamer.
Toch klinkt het heel anders.
Dat komt voornamelijk doordat we veel aan de arrangementen hebben gewerkt. In plaats van partijen op de gitaar te spelen, is er voor wat betreft de intro bijvoorbeeld gekozen om die op een klavecimbel te spelen, om het interessanter te maken. We probeerden met iets nieuws te komen ten opzichte van wat we al hadden gecomponeerd.
Het technische niveau ligt ook een stuk hoger. Dat hoor je bijvoorbeeld terug in de solosecties.
Ja, dat klopt. Ook compositorisch is er een verschil. Op het eerste album wisten we eigenlijk nog niet goed waar we heen wilden. We hebben later geanalyseerd wat we wel en niet wilden en hebben besloten de extreme vocalen te gebruiken. Waarschijnlijk klinkt het nieuwe album daardoor volwassener.
Het is een concept-album over een metamorfose. Op welke terreinen doel je dan?
Er zitten veel aspecten aan. Op het eerste album gebruikte Jelena haar extreme zang slechts in twee woorden en nu voor de helft van de nummers. Het album gaat over interne conflicten en emoties. Netherlight gaat over het omgaan met een depressie, Bte Noire gaat over falen. Als je de verhaallijn volgt, kom je uit bij de bevrijding uit de ellende. Dat zingt Jelena dan ook met de woorden after haze comes clarity. Als je hierdoorheen komt, dan kun je door met je leven.
Je moet door al die emoties heen om verder te kunnen. Jelena heeft dan ook heel wat meegemaakt.
Ja, de teksten zijn gebaseerd op haar eigen ervaringen.
Ze is in 2011 gemigreerd naar Tunesi, wat een grote stap is.
Ja, we zijn inmiddels getrouwd, dus je hebt een primeur. Ik geloof namelijk niet dat ik dat al eerder in een interview verteld heb. Ik woonde net als haar een tijdje in Servi, iets meer dan een jaar. Toen ik haar daar hoorde zingen, was ik direct verkocht. Ik speelde destijds gitaar en zong erbij, maar toen ik haar hoorde zingen, ben ik direct gestopt met zingen. Ik liet haar wat ideen horen en vervolgens hebben we aan verschillende nummers gewerkt. Onze verhouding werd ondertussen steeds hechter. Ze besloot om te verhuizen naar Tunesi en daar begonnen we met de band. In Tunesi heeft ze Frans gestudeerd zodat ze kon communiceren met anderen. We hebben van begin af aan op een professionele manier proberen te werken en ons eigen geluid proberen te vinden. We zijn elkaar echt aan het pushen om beter te worden als band. Na vijf jaar zijn we dan ook blij om hier te zijn en aan de wereld te kunnen laten zien wat voor werk er in heeft gezeten.
De muziek is zeer gevarieerd. Er zit rock, thrash en power metal in en slechts in bepaalde mate Afrikaanse invloeden.
Dat is een bewuste keuze. We proberen niet te klinken als een typische Afrikaanse of Arabische metalband. Daar zijn andere goed in, maar het is niet ons handelsmerk. Je hoort het in sommige nummers wel terug, maar niet nadrukkelijk. Het is niet iets waar we ons op richten. Mijn inspiratie haal ik vooral uit gitaarriffs van bijvoorbeeld Metallica en Megadeth. We komen toevallig uit Tunesi, maar verder moet je daar niets achter zoeken.
Dus ook geen ep in de toekomst met Afrikaanse of Arabische muziek?
Geen van ons luistert naar Afrikaanse muziek, dus dat zit er niet in. Natuurlijk zit er altijd wel wat van onze cultuur in omdat we hier wonen en Jelena zingt over de cultuurschok voor haar, maar verder, nee.
Hoe is het met de metalscene in Tunesi?
Het is erg moeilijk voor een onafhankelijke boeker om hier iets neer te zetten. Heel af en toe is er een optreden in een amfitheater en dat wordt dan verzorgd door de lokale overheid en autoriteiten. Het is erg moeilijk om hier wat voor elkaar te krijgen. De muziek wordt niet gedraaid op de radio. De fans die er zijn, die zijn echt die-hard fans. Ze kennen elkaar ook allemaal en zo gaat dat ook met de bands. Er zijn geen producers, geen labels, geen zalen. Het is echt een worsteling om je muziek ten gehore te brengen.
Maar gelukkig is er internet en kun je je bestaan door middel van videos tonen.
Ja, dat is ook onze belangrijkste medium.
En ook het optredens, zoals die van vandaag en komende week.
Ja, we zijn op een mini-tour. We spelen ook nog in Belgi en Parijs. Je kunt je niet voorstellen hoe blij we zijn om op te treden in Europa, the mainland of metal.
Welke bands uit Tunesi moeten we in de gaten houden?
Het is erg moeilijk voor bands uit Tunesi om hun muziek naar buiten te brengen zoals ik al eerder zei. Er is een progressieve band met de naam Lost Insen. Een andere naam is Cartagena. Dan hebben we nog Nawather, waarbij ook in het Arabisch gezongen wordt. Ik speel zelf nog in Hemlyn, een band die rock, fusion en tribal mixt. We hebben een Facebook-pagina, maar er zijn nog geen songs uitgebracht.
Waar oefenen jullie?
We oefenen in het huis van Jelena met akoestische drums, maar in het begin was dat zo lawaaierig dat we onszelf niet hoorden. Van de spaarzame gigs die we speelden (we spelen er ongeveer drie per jaar), hebben we wat geld overgehouden. We investeerden in een geluidstafel, koptelefoons, een elektronische drumset en in een versterker. Daardoor konden we toch een behoorlijk geluid neerzetten en onszelf goed horen.
Hoe doe je dat met mixen en masteren? Voor het eerste album deden jullie dat zelf toch?
We konden geen geluidstechnicus in ons eigen land vinden, dus we hebben op internet gezocht. We vonden een Fransman, Gwen Kerjan (Indrama). We bleven maar heen en weer mailen over details, dus dat was een lang en slopend proces. Voor Metamorphosis hebben we het anders aangepakt en dat heeft zich uitbetaald. We zijn naar hem toe gevlogen en konden tijdens onze vlucht al wat opmerkingen aan hem kwijt zodat we minder tijd verloren. We waren daar aanwezig tijdens de laatste fase van het mixen en masteren. We konden dus veel meer ons stempel drukken op de sound en zijn dan ook zeer tevreden. De keyboardpartijen zijn wat meer op de voorgrond geplaatst. Alhoewel Walid Bessadok de credits krijgt voor de keyboardpartijen, is het eigenlijk Jelena die alles heeft verzonnen en gespeeld. Ze is een pianiste.
Ze is op jonge leeftijd afgestudeerd aan een academie in Tunesi.
Dat klopt, je hebt je goed laten informeren. In vergelijking met het debuut is er op het tweede album meer ruimte voor keyboard- en pianopartijen. Er is zelfs een heavy gitaarriff die door haar op piano is geschreven en ook in Netherlight is er extra ruimte voor haar partijen.
Jelena komt bij mij aan de tafel zitten en beantwoordt het restant van de vragen.
In 2011 ben je verhuisd naar Tunesi. Hoe was die verandering voor jou?
Ik was uitgekeken in Servi en ben daarom verhuisd naar Tunesi. De teksten gaan niet eens zozeer specifiek over de gevolgen van die verhuizing, maar eerder over mijn innerlijke proces. Ik besteed veel aandacht aan introspectie.
Dat zie je ook in de lyric-video terugkomen. Daaruit blijkt je interesse voor spiritualiteit.
Ik ben blij dat dat je is opgevallen.
Welke bronnen raadpleeg je zoal?
Christelijk-orthodoxe. Ik ben niet echt religieus. Ik ben in het verleden wel naar de kerk geweest, maar niet voor lange tijd en ging op zoek naar iets anders. Boeddhisme komt het dichtstbij, maar ik ben geen boeddhist. Ik ben vooral genteresseerd, net als in new-age. Voor mij is spiritualiteit bewustzijn, het observeren van jezelf en anderen en het werken aan jezelf. Wat je leest, kan je helpen, maar als je niet observeert wat er binnenin je gebeurt, is het moeilijk om door te gaan met cht leven.
Je hebt het over een pad in het leven in The Seeress Of Triumph. Waar bevind je je nu op dat pad?
Ik probeer vooral op dat pad te blijven momenteel (lacht). Je hebt altijd ups en downs. Als je eenmaal de bodem hebt geraakt, dan is de volgende keer dat je obstakels tegenkomt, makkelijker om ze te overwinnen en je hoeft dan niet meer zo diep te gaan. Je hebt al een eerdere ervaring, dus je weet beter hoe je eruit moet geraken. Netherlight gaat daar bijvoorbeeld over. Over een depressie. Niets lijkt je meer te interesseren en je wilt alleen maar down zijn. Je wilt niemand om je heen. Op een of andere manier wist ik mezelf er weer bovenop te krijgen. Het is belangrijk om voor jezelf na te gaan hoe dat is gebeurd en dat je ertoe in staat bent. Iedereen moet zijn eigen manier daarin vinden. Je moet jezelf proberen te zien zoals een ander jezelf jou ziet. Je moet de interactie met jezelf dus aangaan. Je moet iets vinden waarvan je blij wordt, iets dat makkelijk gaat en op een natuurlijke manier.
In jouw geval is dat muziek maken.
Ja. Ik probeer er steeds beter in te worden. In andere dingen raak je in de loop van de tijd je interesse kwijt. Iedereen heeft zo zijn eigen pad te bewandelen en dat moet je ook accepteren en ervan leren. Het is heel individueel.
Hoe probeer je dat te verwerken in je zang en in je teksten?
Ik probeer het nummer zelf te worden. Ik moet echt geloven in wat ik zing. Als je Esurience Guilefulness Omnipotence afkort, krijg je ego. Daarvoor moet ik dus mijn eigen ego aanspreken en van daaruit vertellen en zingen.
Er zit een groot verschil in je performance tussen het eerste en tweede album, mede doordat de vocalen op een andere manier zijn opgenomen.
Ik ben blij dat je dat hebt gehoord. De eerste keer was ik nog aan het ontdekken. Het was een experiment, ook tekstueel. Sommige nummers hebben betrekking op echte levenservaringen, maar anderen zijn wat algemener. Met Monsters heb ik als n van de weinige nog altijd een connectie. Ik heb wel eens teksten naar vrienden gestuurd en die vroegen zich af of een gemiddelde luisteraar wel zou begrijpen wat ik bedoelde.
Voor jezelf zit er een diepere betekenis achter terwijl iedereen het op zijn of haar eigen manier kan interpreteren.
Ja, dat hoop ik. Ik hoop dat mensen er een betekenis in vinden en dat ze niet denken dat ik alleen maar slim probeer te zijn. In ieder geval meen ik ieder woord van de teksten.
Naast het zingen, speel je ook nog piano. Dat doe je al vanaf je vierde.
Ja, ik heb mijn universiteit in Servi afgerond en ben bij gelegenheid pianiste. Ik ben ook klavecimbel gaan spelen en heb voor mijn studie Middeleeuwse en barokmuziek geluisterd en gespeeld. Ik hou ook van componeren. Melik en ik zijn de belangrijkste componisten in de band. Hij heeft wel eens goede ideen voor keyboardmelodien, maar omdat hij het instrument niet speelt, werk ik dat voor hem uit. De orkestraties, keyboard- en pianopartijen komen vooral van mijn hand.
Laatste vraag: hoe zien jullie een band als Delain, die vandaag als headliner geprogrammeerd staat?
Ik hoop dat wij ooit zoals zij de wereld over kunnen touren. Muzikaal heb ik er minder mee, maar qua show zijn ze een groot voorbeeld. Er zit zoveel energie in hun shows. Je moet echt het initiatief nemen. Mijn achtergrond is echter klassiek, dus dat heeft me wel wat oefening gekost. De interactie met het publiek heb ik dus niet meegekregen, maar ik heb wel ervaren dat ik de interactie met het publiek op moet zoeken, een praatje maak en de bezoekers laat meeklappen. Ik kijk dat ook uit naar het optreden van vandaag.
