Dankjewel, dankjewel! Het voelt vooral heel content om terug te kunnen blikken op twintig jaar Vomitory en je te realiseren hoe sterk je nog altijd staat met deze band. In feite zijn wij nu sterker dan ooit, dat durf ik wel stellig te zeggen ja. Carnage Euphorea is, inclusief de bonus-dvd die erg mooi terugblikt op ons bestaan door de jaren heen, een mooie manier om onze twintigste verjaardag van de band te markeren. Dit album is echt één van onze besten, zo niet DE beste.

Dark decades in the sign of evil
Rise above
The carnage rages on
Dit stukje tekst lijkt het twintigjarige bestaan van Vomitory overigens ook goed samen te vatten... Hier is blijkbaar goed over nagedacht.

Jazeker, het was ook absoluut de bedoeling dat het zo uit zou pakken. De tekst van het openingsnummer van ons nieuwe album, The Carnage Rages On is inderdaad, precies zoals jij al geconstateerd hebt, een samenvatting van ons twintigjarig bestaan, maar eigenlijk is het ook een feestje voor onszelf. Hiermee vieren wij wat wij als band bereikt hebben sinds het moment waarop wij ermee begonnen zijn, dat was dus in 1989. Wij hebben eigenlijk nooit echt op deze manier over onszelf geschreven en voor deze gelegenheid dacht ik dat het een aardige aanpak zou zijn om zoiets voor één keer te doen. Zo is dit nummer dus tot stand gekomen. De gehele tekst staat eigenlijk bol van welbekende metal/death metal referenties en tevens is dit voor ons een manier om een groet over te brengen aan de bands die ons al die jaren hebben geïnspireerd en beïnvloed.

Buiten dat soort extra's hebben jullie ook een bonusversie van de cd in de omloop waar ook een dvd met clipjes, live-registraties en ander memorabel Vomitory beeldmateriaal op staat. Waarom hebben jullie niet gewoon alle albums van zo'n dvd voorzien?

Eigenlijk hadden we in de eerste instantie een aparte dvd willen uitbrengen, los van de cd en deze rond oktober dit jaar beschikbaar stellen voor de verkoop. Echter was dit een probleem voor ons label want om te beginnen verkopen we simpelweg niet genoeg albums om een hele aparte Vomitory dvd rendabel te maken. Dus dat feest ging niet door. Wat we wel konden krijgen is een gelimiteerde versie van het nieuwe album met de dvd, dus daar zijn we uiteindelijk voor gegaan. Door een normale en een speciale versie van het album uit te brengen zal het label waarschijnlijk de verkoop zien toenemen, denk ik dan maar, en dat is natuurlijk wat vrij zwaar weegt als er een nieuw album uit gaat komen. Maar goed, ik ben blij dat we überhaupt íets hebben kunnen regelen qua beeldmateriaal, zo hebben we in ieder geval deze dvd, waarmee we ons jubileum kunnen vieren en met de fans delen.

Als ik mij niet vergis heeft de band niet eerder zo'n uitgebreide dvd aan de man gebracht, dus dat zal wel een leuk klusje zijn geweest om al het beeldmateriaal uit te zoeken. Ik gok dat je in twintig jaar een aardig archief met beelden hebt opgebouwd en ja, ga daar maar eens de leukste momenten tussenuit plukken. Lange dagen gemaakt zeker?

Ons vorige album Terrorize Brutalize Sodomize had ook al een gelimiteerde uitgave met een bonus-dvd met twee live-shows er op, dus sowieso is dit al feitelijk onze tweede dvd. Ja, het was een verschrikkelijk moeilijke klus om alle beelden uit te zoeken en te besluiten welke het uiteindelijk tot de dvd gingen halen. We hebben echt enorme, ENORME archieven met beeldmateriaal, dus toen het echt tijd werd om daar in te duiken en door alles heen te lopen, wisten we gewoonweg niet waar we moesten beginnen. Leuk was dat. Maar gelukkig heeft Urban, onze gitarist, deze taak op zich genomen en heeft zich door alle beelden heen gewerkt en uiteindelijk besloten welke zaken eventueel de moeite waard waren en welke absoluut niet en hij heeft tevens ook een ruwe versie van het eventuele eindproduct gemaakt. Toen gingen we er met z'n allen voor zitten en hebben uiteindelijk de eindversie in elkaar gedraaid. Deze dvd, die overigens Dead & Drunk For Twenty Years heet, is niet echt een gebruikelijke documentaire over een band, met interviews en dat soort dingen. Het is een ruig en chaotisch zooitje geworden, een beetje de "Cliff 'em All" stijl. We bleken uiteindelijk niet de juiste beelden te hebben om echt een volwaardige documentaire te maken, dus we gingen maar aan de slag met wat we wel hadden en keken gaandeweg wat we er mee zouden kunnen doen. Ik vind het eindresultaat behoorlijk gaaf geworden, eigenlijk. Er staan geen flauwe of cheesy dingen op de dvd, wel hebben we geprobeerd om het oprechte death metal gevoel zo goed mogelijk vast te leggen.

Voordat het nieuwe album eindelijk af was hebben jullie ook wel de nodige pech gehad, zoals een gecrashte harde schijf. Hoe erg was die schade en hoe lang hebben jullie er over gedaan om alles weer op de rails te krijgen? Hadden jullie wat back-ups of moest alles weer opnieuw ingespeeld en opgenomen te worden?

Het was een heel gaar verhaal, eigenlijk. De software waar we mee opnamen liep compleet vast, wat uiteindelijk, op een hele rare en onverwachtse manier tot de crash van de harde schijf heeft geleid. En toen hadden we dus nog geen back-ups, dus alles ging verloren. Het was gelukkig maar één dag werk die we door de plee hadden gespoeld, alle gitaaropnames van Peter tijdens zijn eerste studiodag. Toen het gebeurde raakten we echter wel even wanhopig want dat zijn dus echt dingen die je niet onder ogen wilt zien. Maar goed, algauw moesten we maar gewoon accepteren dat het zo was en dat wij... nouja... Peter, eigenlijk, het moesten overdoen. En ergens is het misschien zo gek nog niet hoor, dat de harddisk crashte, want toen Peter de gitaren voor de tweede keer moest inspelen was hij zo gedreven en heeft hij zoveel frustratie er uit weten te gooien, dat zijn partijen nu echt nog beter klinken dan voorheen. Hij heeft zichzelf helemaal doodgespeeld en in minder dan een dag de tijd hadden we de schade alweer ingehaald, alles stond er weer keurig op.

Ik hoop dat jullie voor de rest niet al te veel trubbles hadden in de studio? Één crash is echt meer dan voldoende...

Nee, zo erg hebben we het gelukkig niet meer gehad, maar dit was ook wel heel erg zeg. Maar we hadden nog wel problemen met de juiste sound voor Peter zijn gitaren in de mix, het wilde maar niet lukken om ze goed en passend te krijgen. Dus onze producer Rikard heeft echt heel veel tijd in de studio moeten doorbrengen, achter de knopjes, maar uiteindelijk kwam het juiste geluid eigenlijk heel natuurlijk aangewaaid. Als je dit zo terugleest, dan klinkt het wel heel geforceerd, maar uiteindelijk komt het geluid absoluut niet zo over.

Als je nu naar je eerste cd Raped In Their Own Blood luistert, hoe zou je dan de evolutie van de band willen beschrijven? Door de jaren heen is er toch wel een hoop aan de band veranderd, als je naar de muzikale benadering, het geluid, de productie kijkt...Hoe ervaar jij dit alles?

Vandaag de dag zijn wij natuurlijk sowieso veel betere muzikanten met opgepoetste skills qua spel, maar ook qua songwriting. De opnametechnieken zijn inmiddels uiteraard ook vele malen beter en verder ontwikkeld dan toen we in 1996 ons debuutalbum gingen opnemen. De producties van ons eerste en laatste album liggen echt mijlenver uit elkaar met het oog op beide facetten. Maar toch he, de essentie van onze muziek is nog altijd hetzelfde gebleven als toen we begonnen zijn. We koesteren nog steeds dezelfde kijk op en mening over muziek, en natuurlijk death metal in het bijzonder, als toen de band nog jong was.

Ik weet dat veel mensen ontzettend met jullie eerste cd weglopen, maar zoals je we al geconstateerd hebben, ligt het geluid van die cd ver achter op het geluid van Vomitory tegenwoordig. Is er een kans op een re-release van die cd, maar dan heropgenomen en voorzien van een 'moderner' jasje?

Nee, ik kan met zekerheid zeggen dat we het debuut nooit gaan heropnemen, maar er bestaat wel een hele aanzienlijke kans dat we het origineel gaan re-mixen. Er hebben zich al een aantal mensen aangeboden die de klus voor ons willen klaren en ik moet zeggen dat ik daar echt wel brood in zie, aangezien ik absoluut geloof dat de moderne technieken op Raped In Their Own Blood wonderen gaan verrichten. Maar daarbij moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik ook nog altijd gek ben op de originele sound van de plaat.

De nieuwe cd klinkt echt heel vet. Het is een sterk staaltje death metal, maar ook een beetje grinderig en kent een heel aantal langzamere stukken, waardoor de uitgebreide details mooi de ruimte krijgen. Maar de melodie is niet verloren gegaan ondanks dat het geluid zwaar en bij vlagen lekker rauw is, met een organische productie. De vorige plaat had al een uitstekend geluid, hoe hebben jullie die overtroffen?

Ik denk dat je her hier behoorlijk goed opsomt al, het nieuwe album voelt voor mij namelijk precies hetzelfde. Toen we met ons vorige album, Terrorize Brutalize Sodomize bezig waren, vonden we al dat we wellicht wat meer heavy stukken op de plaat konden knallen en dat vertragingen tussen de blasts door het geluid een hoop goed zouden doen. Nu besloten we simpelweg door te gaan met die instelling en eindigden we bij Carnage Euphorea. Wel hebben we inderdaad heel bewust gelet op een organische en natuurlijke productie deze keer en deze speelt uiteindelijk dus ook een grote rol op het nieuwe album.

Dit is het tweede Vomitory album waar Peter inmiddels aan werkt. Is er inmiddels sprake van duidelijke invloeden van zijn kant? Waar heeft hij de band mee aangevuld, als je kijkt naar muziek, maar ook naar het persoonlijk vlak? Heeft zijn aanwezigheid nog leuke deuren geopend?

Oh ja, het feit dat we Peter de band in gesleurd hebben, heeft ons alleen maar goeds gebracht. Allereerst en allerbelangrijkst: Hij is een geweldige gast die je graag om je heen hebt. Hij is heel bescheiden, grappig en hij heeft tot dusver geen egoïsme getoond. Hij heeft zeker deuren voor ons geopend die voorheen simpelweg gesloten bleven voor de band, zoals fatsoenlijk gitaarsolo's, om maar eens wat te noemen. Maar ook een lichtelijk aangepaste muzikale benadering, waarvan we uiteindelijk aanvoelden dat deze perfect bij Vomitory ging passen. Als je het mij echter vraagt is zijn belangrijkste inbreng de nieuwe energie. Na een aantal ongeïnspireerde jaren gaf hij ons een enorme schop onder de kont.

Zo te merken is de samenwerking met Rikard Löfgren de vorige keer prima verlopen, want na Terrorize Brutalize Sodomize heeft hij jullie ook voor Carnage Euphorea in zijn studio mogen treffen. De laatste keer dat ik je sprak zei je dat de verandering van studio en producer ook voor een frisse wind en geluid binnen Vomitory heeft gezorgd. Blijkbaar had de band daar deze keer iets minder behoefte aan?

Nee, dat hadden we inderdaad niet, sinds wij zo extreem blij zijn met hoe de opnames de vorige keer zijn verlopen en de resultaten die we met ons voorgaande album geboekt hebben. En dan nog, we wisten dat als we nog een keer met Rikard zouden werken, we het nog beter zouden kunnen doen, er nog veel meer uit halen. Dus toen het weer tijd was om de studio in te duiken hoefden we echt geen seconde na te denken over waar we zouden willen aankloppen. Misschien gaan we voor het volgende album wel weer met een andere studio en producer in zee, maar zoals de zaken nu gaan zou ik echt wel blij zijn om nog eens met Rikard in zijn in Leon Music Studios te werken. Zoals ik al zei, we weten nu hoe dat gaat en dat bevalt ons daar meer dan uitstekend en comfortabel is het ook nog, want het is lekker dichtbij huis...

Over Rikard gesproken... Toen Vomitory hem voor het eerst vroeg om met de band te werken was hij nog niet echt een metalproducer. Hoe is het nou met zijn naam binnen de metalscène? Heeft hij dankzij jullie nog leuke klusjes op zijn naam kunnen zetten?

Nou, hij heeft wel een paar metalplaten geproduceerd voordat hij met ons aan de slag ging, maar wij zijn inderdaad zijn eerste death metal band geweest. Grotendeels is hij toch wel een popnummers schrijver en producer. Wel weet ik dat hij veel meer met metal gewerkt heeft sinds Terrorize Brutalize Sodomize, maar ik zou niet weten of dat verband houdt. Misschien wel een beetje...

De cd-presentatie van Carnage Euphorea was uitgedraaid op een echt feestje in Zweden. Wat hadden jullie daar allemaal voor geregeld en hoe heeft de avond uiteindelijk uitgepakt?

Het was een geweldige en speciale avond waarop wij als eerste band mochten spleen en onze vrienden van Dark Funeral de afsluiter waren. Beide bands waren echt opgefokt en vurig die avond dus ik kan mij niet voorstellen dat er ook maar iemand teleurgesteld naar huis gegaan is. Het publiek was sowieso echt fantastisch. Ook hadden we onze twee voormalige vocalisten, Ronnie Olson en Jussi Linna uitgenodigd, die ieder twee nummers met ons hebben meegebruld. Dat was echt onwijs gaaf. Onze show is ook nog gefilmd door de aanwezige film-crew en word ooit nog eens uitgebracht, als de tijd daar is.

Hebben jullie al wat shows met de nieuwe nummers kunnen doen? Ik weet dat er een Europese tour voor de deur staat, maar voor die tijd is het natuurlijk best de moeite om er alvast een beetje in te komen...

Jaja, tijdens de zomerfestivals waar wij gespeeld hebben, hebben we iedere keer zeker wel vier nieuwe nummers aan onze set toegevoegd. Op de planken kwamen ze allemaal zeer goed uit de verf. Vooral het nummer Ripe Cadavers is een geweldig nummer om live te spelen en we merken dat de fans ook vooral dat nummer heel erg kunnen waarderen. Tijdens onze Europese tour zullen we ons vooral op de nieuwe nummers concentreren maar natuurlijk zullen we ook de klassiekers blijven spelen, dat spreekt voor zich.

Nu we het toch over live-shows hebben... Ik heb gehoord dat je een aantal jaren geleden Lord K. Philipson hebt gecharterd om de gitaar om te hangen tijdens een aantal Vomitory shows. Nu weet ik dat jullie goede vrienden zijn, maar kunnen jullie echt niks zonder elkaar?

Jaja, hij is inderdaad een hele goede vriend van mij. Eén van mijn beste vrienden, om precies te zijn. We vroegen K. om ons tijdelijk aan te vullen aan het eind van 2005, toen onze voormalige gitarist de band verliet. We hadden een aantal shows op handen in Zweden, UK en Nederland en K. was meer dan bereid om ons uit de brand te helpen. Uiteraard hoef ik er eigenlijk niet bij te zeggen dat hij het geweldig gedaan heeft.

Vomitory heeft een nieuwe deal bij Metal Blade records getekend, voor nog vier albums. Vier albums man, dat houdt in dat we nog... een jaartje of acht ofzo niet van de band afkomen!

Hahahaha, nou, de tijd zal leren of er nog drie andere albums gaan komen, want Carnage Euphorea is alvast de eerste van de vier. Als de band wordt opgedoekt, dan wordt 'ie opgedoekt en hebben we verder ook geen verplichtingen om de drie albums per se uit te moeten brengen. Maar als we kracht blijven behouden om nog drie albums door te gaan, dan komen ze in ieder geval uit op Metal Blade records.

Jullie gaan eerdaags weer door Europa op tour met Malevolent Creation (ondertussen is de tour inmiddels afgerond, red). Toch nog een beetje spannend, na al die jaren en podiumuren?

Zeker, ik kijk heel erg uit naar die shows, want het is echt alweer een hele tijd geleden dat we een fatsoenlijke Europese tour hebben gedaan. In Slovenië hebben we bijvoorbeeld nog nooit gespeeld dus dat gaat vast heel gaaf worden. Ook is het leuk om weer in Spanje en Italië terug te keren. En Frankrijk. En Duitsland. En... hahahaha! Nee, we kijken er echt verschrikkelijk naar uit!

Hoe zit het inmiddels met een tour buiten Europa? Ik weet wel dat het voor een Zweedse band van jullie kaliber nog altijd niet makkelijk is om daar stevige voet aan de grond te krijgen, maar toch... Zijn er vooruitzichten? Ik weet wel dat jullie al voor één optreden in de USA geweest zijn, heeft dat nog een beetje geholpen?

We hebben inderdaad maar één show gespeeld in de VS en dat was op het Maryland Deathfest, in 2007. Maar dat heeft ons helaas niet echt veel verder geholpen daar. Er waren we wat aanbiedingen in het verleden, maar niets wat de moeite waard was om er verder energie in te steken. We gaan nu zien wat er gebeurt als we Carnage Euphorea in de VS uitbrengen, daar zijn we nu hard mee bezig. Hopelijk brengt de release ons een beetje goeds, op dat vlak.

Tijden lijken snel te veranderen voor de death metal scène, nu technische death metal razendsnelle opmars maakt. Hoe zit het met jullie. Voel je echt geen druk of behoefte om toch ook maar een beetje te gaan knutselen met de riffjes?

Nee, echt beslist niet!!!Wij hebben onze stijl gevonden en gevestigd, we weten waar we met onze death metal heen willen en we zien echt geen reden om dat te veranderen. Overigens zou ik het helemaal niet erg vinden om meer technisch te geen spelen of iets heel anders dan Vomitory, maar dat zou ik nooit met Vomitory doen. Ik denk echter wel dan de band toch wel blijft ontwikkelen, alleen wel binnen bepaalde muzikale grenzen. We willen Vomitory heel graag 'Vomitory' houden.

Nou, gelukkig hoef je buiten Vomitory niet stil te zitten, want je hebt niet alleen veel muzikale ambities maar ook veel muzikale besognes. Wat ik mij overigens afvraag: Je vriend Lord K. en jij hebben jarenlang in God Among Insects gespeeld. Toen werd deze band opgedoekt en nu spelen jullie weer samen in Torture Division. Was het niet gewoon simpeler om de bandnaam te veranderen?

Hell no. Mocht het je het niet opgevallen zijn: De line-up is buiten Lord K. en mij ook anders. God Among Insects bestond uit vier mensen, terwijl Torture Division 'an Army Of Three' is. Alle vier de leden van God Among Insects waren het er in februari 2008 over eens dat de band gestrand was en dat we ieder ons weg zouden gaan. Maar uiteindelijk heeft niemand dat gehaad.. Wij, Lord K en ik, hadden al lang plannen voor Torture Division gemaakt en bassist Thomas had de vocalist Emperor Magus Caligula meegetrokken naar zijn hoofdband Sanctification. De versterking voor Torture Division kwam overigens van niemand minder dan Jörgen fucking Sandström (Krux, The Project Hate, Vicious Art, ex-Grave, ex-Entombed, red) en toen waren we compleet. Overigens is alle muziek van Torture Division GRATIS te downloaden op onze website, www.torturedivision.net.

Laatste vraag weer. Ik heb begrepen dat Fadeless Records ook alweer ter ziele is. Jij kent Wilko goed je weet daar vast wel het fijne van. Ik weet wel dat Wilko nu dingen doet voor Century Media, maar goed, Wilko en Fadeless hebben goede dingen voor je band gedaan, dus jammer is het wel...

Wilco is een gave gast die een hoop goeds voor de band gedaan heeft, maar wij hebben ook ons best gedaan om zijn naam en dat van Fadeless te verspreiden, in de vroege Vomitory-jaren. Hij heeft ons debuut Raped In Their Own Blood in 1996 en het tweede album Redemption in 1999 uitgebracht, de tijd waarin Zweedse brute detah metal totaal niet interessant was voor de grote massa. Ik wist, eerlijk gezegd, niet dat hij zijn label had opgedoekt, wel weet ik dat het al jaren een lastige opgave was om zijn label naast de grotere labels nog fatsoenlijk te kunnen onderhouden. Hij werkt nu inderdaad voor Century Media en ik ben heel blij voor hem dat hij kan blijven werken met de dingen waar hij zo van houdt.