Een nieuw album vol death metal, twaalf jaar na het laatste wapenfeit, van een band die originaliteit toch niet bepaald hoog in het vaandel heeft staan. Eerlijk gezegd heb ik niet echt stilgestaan bij de doorstart van de Zweedse deathmetalband Vomitory. Hoewel het gezelschap met tussenpozen al sinds 1989 actief is, stamt het grotesk getitelde en vormgegeven debuutalbum Raped in Their Own Blood uit 1996. In de jaren die volgen, levert de band met enige regelmaat nieuwe platen af, die variren van prima tot aardig. Baanbrekend is de muziek echter geen moment en kwalitatief gezien blijft Vomitory toch steeds ietwat achter bij genregrootheden als Bloodbath, Krisiun, Immolation en Vader.
Op All Heads Are Gonna Roll is echter alles anders. Ik weet niet waar de band deze krachten vandaan haalt, maar deze negende langspeler is er een om in te lijsten. Want godverdomme zeg, wat rost dit album het opgekropte oorsmeer uit de oren! Gezegend met een ontiegelijk dikke productie en een retestrakke instrumentbeheersing maakt Vomitory korte metten met het gros van de concurrentie. Mocht je nog twijfelen aan de capaciteiten van deze mannen, luister dan maar eens naar het titelnummer, waarmee dit album de toon zet. Dat is er namelijk een van het type alle remmen los. De band ploegt en beukt er als een op hol geslagen tractor op los, onderweg een spoor van vernietiging achterlatend.
De tien tracks op All Heads Are Gonna Roll blijken stuk voor stuk masterclasses in death metal. De muziek is niet overdreven technisch, maar is wel tot aan de nok toe gevuld met eersteklas riffs. Slagwerker Tobias Gustafsson knuppelt het plamuur van de muren met ongekende precisie, terwijl bassist en vocalist Erik Rundqvist zijn buldergrunts uit de diepste krochten van zijn ingewanden laat opborrelen. Vomitory heeft bovendien, om er la Frans Timmermans maar eens een oudemannen-anachronisme uit te gooien, swag. Het album groovet en schuurt dat het een lieve lust is. Probeer maar eens stil te blijven zitten bij het fantastische Ode To The Meat Saw, dat machtige riffs combineert met een Bolt Thrower-achtig ploegritme, of je nekwervels niet te verpulveren bij het traag donderende Dead Man Stalking.
Er is geen zwak moment te vinden op All Heads Are Gonna Roll. Het lijkt haast alsof Vomitory het laatste decennium heeft gebruikt om alleen de allerbeste riffs te selecteren. Het eindresultaat is een deathmetalkraker van jewelste, die van begin tot eind imponeert met zijn tomeloze energie, moddervette sound, dikke riffs en feilloze uitvoering. Deze indrukwekkende van-dik-hout-zaagt-men-planken-death metal gaat live alles aan puin beuken, zoveel is wel duidelijk. De titel van de plaat kon niet treffender gekozen zijn.
Tracklist:
1. All Heads Are Gonna Roll
2. Decrowned
3. Ode To The Meat Saw
4. The Deepest Tomb
5. Piece By Stinking Piece
6. Raped, Strangled, Sodomized, Dead
7. Dead Man Stalking
8. Disciples Of The Damned
9. Dead World
10. Beg For Death
