Bedankt voor het compliment! We zijn er erg tevreden over. De algemene reactie van de pers heb ik als niets minder dan overdonderend ervaren. Dat is nogal een bonus voor ons!
Vergeleken met de voorgaande albums, lijkt er op "Salvation" meer ruimte te zijn voor verschillende emoties. Tevens is het me opgevallen dat jullie je met deze plaat op heel ander muzikaal terrein wagen.
Ja, we zijn sinds "The Beyond" muzikaal een stuk meer volwassen geworden. En we besloten al vrij ver van tevoren dat we dit album minder 'metal' wilden maken, door bijvoorbeeld slechts twee gitaren te gebruiken in plaats van zes, het gitaargeluid te veranderen van hi-gain naar lo-gain, de melodien wat beter uit te werken, etc. Daarnaast hebben we deze keer gewoon betere songs geschreven, die erg zorgvuldig gearrangeerd zijn. We hebben het idee dat "Salvation" het eerste album is dat ons als band en als individuen echt goed vertegenwoordigt!
Ik heb enkele parallellen bespeurd tussen "Salvation" en het laatste Neurosis album. Wat vind je eigenlijk van die plaat?
Ik vind hem goed.
Op het gebied van leeftijd komt Cult of Luna echter niet bepaald overeen met Neurosis. Als ik de nieuwe bandfoto's bekijk, valt het me op dat jullie een erg jong collectief vormen.
Klopt, we zijn inderdaad erg jong! Iedereen behalve Klas zit qua leeftijd in de 20-25 groep. De aard van ons muzikale portfolio is sterk gebonden aan onze karaktertrekjes, en misschien dat leeftijd daar ook wel een rol bij speelt.
Dan ben ik nu erg benieuwd naar de muzikale achtergrond van de bandleden. Wat draagt ieder bij aan Cult of Luna?
We kennen bijna allemaal onze oorsprong in de hardcore-explosie van de jaren '90 in dit gedeelte van Zweden. Johannes heeft in z'n vroege jaren in verscheidene bands gespeeld, en dat gaat ook op voor Erik en mij. Klas zong in Eclipse tot de band ermee stopte, en Andreas en Andres komen uit een dorp ten noorden van Ume, waar ze zich bezig hebben gehouden met allerlei muzikale projecten. Ik ben zelf opgegroeid met het spelen in diverse bands en orkesten, en in mijn late tienerjaren gaf ik me volledig over aan de hardcore. Ik ontmoette Johannes en Klas in de zomer van '98, waarmee in essentie de ruggengraat van Cult of Luna ontstond. We namen onze eerste demo op in Januari '99.
Nu even iets heel anders: het gastoptreden van Tiger Lou op "Salvation". Een zeer fraaie bonus! Hoe is die samenwerking zo tot stand gekomen?
Tiger Lou (Rasmus Kellerman) is een erg populaire indiepop/rock muzikant uit Stockholm. We hoorden via Thomas dat hij onze muziek erg goed vond, en dat Cult of Luna zelfs de manier waarop hij nummers schrijft benvloed heeft. Wat natuurlijk een grote eer is! Dus tijdens het opnemen van "Salvation" kwamen we met het idee om hem wat op het album te laten zingen. Het legden het hem voor en hij was er zeer positief over, waarna hij in begin Juni naar Ume vloog en een dag met ons doorbracht. Het was een erg plezierige en productieve ervaring. Ik vind zijn zang op zowel "Leave Me Here" als "Crossing Over" echt briljant!
Een maat van me zag recentelijk de clip van "Leave Me Here" in MTV's rockprogramma. Ik moet zeggen dat het me enigszins verbaasde om Cult of Luna te zien tussen de meer populaire en ongecompliceerde bands, die dat programma doorgaans typeren.
Ach, als MTV onze clip wil vertonen dan vinden wij dat prima. Maar ik weet niet of dat wel een indicatie is van verandering... Ik denk dat er meer drastische veranderingen moeten plaatsvinden om MTV een muziekzender van enige kwaliteit te maken!
Hoe bekend zijn jullie nou eigenlijk in Zweden?
Ik geloof dat we zo'n beetje semi-bekend zijn. We zijn niet echt groot ofzo, maar een hoop mensen weten wie we zijn en daar draagt de pers veel aan bij.
En hebben jullie het idee dat Cult of Luna onderdeel van een scene is?
Nee, we beschouwen onszelf niet als onderdeel van een specifieke scene. We krijgen regelmatig emails van allerlei soorten mensen, met de boodschap dat ze onze muziek goed vinden. Om eerlijk te zijn denk ik dat het hele scene-concept alleen maar bestaat om het voor mensen gemakkelijk te maken om een labeltje te plakken op bands. Wij maken muziek, en we vinden het geweldig als er verschillende soorten mensen naar onze optredens komen.
De kerel die Rage of Achilles runde is een zeer aardig persoon. Hij heeft erg veel voor ons betekend in onze vroege periode. Rage of Achilles en Earache verschillen echter nogal wat. We hadden niet eens een contract met Rage...
Dan is nu het moment gekomen dat ik je vraag naar de platen die je de laatste tijd veel gedraaid hebt.
Ik heb veel geluisterd naar het laatste Wilco album, de nieuwe Soundtrack of Our Lives, en ik ben ook erg benieuwd naar de nieuwe plaat waar Trail of Dead binnenkort mee gaat komen. En ik vergeet bijna Interpol!
