Battle Breed verschijnt twee jaar na jullie vorige cd The Coming Scourge. Hoe is het jullie in de tussentijd vergaan?

In de tussentijd hebben we veel shows gespeeld. In Belgi�, Frankrijk, Oostenrijk, Oekra�ne, Zwitserland, en vooral veel in Duitsland. Veel gave shows en roadtrips! Uiteraard ook in eigen land. Verder heeft het schrijven van Battle Breed wel even geduurd, dus daar zijn we ook veel mee bezig geweest. Wanneer je eenmaal het materiaal klaar hebt liggen, duurt het een flinke tijd voordat je het eindproduct kunt horen. We hebben beslist niet stilgezeten.

Jullie kregen veel positieve reacties op The Coming Scourge. Neem je dat mee in het schrijven?

Nee, niet echt. Dat de reacties zo goed zouden zijn, had ik ook totaal niet verwacht. Ik ben zelf dan ook de grootste criticus van de band. Positieve reacties zijn moeilijk mee te nemen in een schrijfproces. Blijkbaar hadden we iets te pakken en dat ga je verder uitbouwen en verbeteren. We hebben vooral gekeken naar wat we zelf misten op The Coming Scourge. Dat hebben we op Battle Breed toegevoegd. Niet alleen op muzikaal vlak, maar qua productie. Er zijn altijd verbeterpunten en los daarvan is het ook niet leuk om twee dezelfde albums te maken. Je moet een beetje blijven verrassen.

Hoe verloopt het schrijven van nieuwe nummers eigenlijk bij jullie?

We hebben iedere woensdag een bandavond. Doorgaans breng ik een aantal riffs mee, waar ik een soort skelet van heb gemaakt, een songframe eigenlijk. Daar jammen we op verder en iedereen geeft zijn mening. Dit proces wordt door mij bewaakt, omdat ik vaak een bepaald idee voor ogen heb. Ik hoor het al in mijn hoofd maar het bestaat nog niet. De zanglijnen volgen snel en dat maakt een nummer compleet. Ook al voelt het af, we blijven het wekelijks spelen, zodat het zich op natuurlijke wijze kan doorontwikkelen.

Jullie hebben Alex Seegers als nieuwe bassist gevonden na het vertrek van Harry van Breda. Dat heeft niet heel veel tijd gekost toch?

Nee, Alex was eigenlijk al aangenomen voordat Harry zijn laatste show had gespeeld. Alex is net als wij een Amersfoorter en heeft altijd in Pleurisy gespeeld. Die band is ongeveer zeven jaar geleden gestopt en Alex speelde sindsdien niet meer in een band.

Wat voegt Alex toe aan de sound van Bodyfarm?

Alex weet hoe death metal moet klinken. Hij stond immers aan de wieg van het genre. Hij luistert analytisch en zo krijg je leuke subtiele accenten in de baspartijen. Alex geeft, voor het eerst in onze bandgeschiedenis, de bas een eigen smoel op plaat. Ik weet niet of dit voor de onafhankelijke luisteraar hoorbaar is, maar voor ons absoluut.

�Death Metal, the Dutch way!� is een uiting van jullie eigenwijze benadering van het genre. Welke bands dienden als inspiratiebron voor Battle Breed?

Dat zijn er te veel om op te noemen. Daarom klinken we ook anders dan de gemiddelde Entombed-kloon. Ik denk dat Battle Breed iets meer black- en thrashmetalinvloeden heeft dan voorheen. Dat zijn voor ons belangrijke genres, maar we durven er nu meer mee te doen. Nooit heeft een enkele band als inspiratie gediend voor een album, in ieder geval niet bewust. De geschiedenis van metal is groot en lang genoeg om op voort te borduren. We doen dan ook niets nieuws, maar we proberen wel old school in een nieuw jasje te steken door een goede productie.

Jullie hebben weer gekozen voor een instrumentale inleiding van het album, geschreven door Clemens Wijers. Hoe zijn jullie bij hem terecht gekomen?

Clemens� werk in Carach Angren is zeer belangrijk. Ik denk dat hij de grootste factor van herkenbaarheid is in die briljante band. Daarmee is hij ons opgevallen. Voor dit album vonden we dat we weer een intro nodig hadden en hij leek ons de perfecte man voor die job. Achteraf gezien hadden we daar gelijk in, haha.

Is Hell March volledig door hem verzorgd of heeft hij alleen de muziek geschreven?

Ik heb Clemens een aantal sleutelwoorden gegeven. Ik weet niet meer precies welke deze waren, maar ik vermoed dat duister, dreigend, bombastisch in de beschrijving stond. Clemens is vervolgens enkel met die woorden aan de slag gegaan en drie dagen later lag de eerste versie klaar. Die was al bijna perfect en dat maak je eigenlijk nooit mee. Na wat finetunen met onze aanwijzingen was het klaar. Ik denk dat we in de toekomst vaker kunnen samenwerken met Clemens, in welke vorm dan ook.

Hoe was het om een 'duet' te doen met Martin van Drunen?

Heel erg leuk! Martin is als jaren een vriend van ons, net als zijn bandleden in Hail Of Bullets en Asphyx. Ik heb Martin uitgenodigd in onze studio, waar we een alcoholrijke dag hebben gehad. Ik had Martin de lyrics en zanglijnen doorgestuurd en hij is zo vrij geweest om op beide een variatie te maken. De rest is geschiedenis! Martin zal ook met ons meevliegen naar het November To Dismember festival in Boekarest, om daar met ons het podium te delen voor een aantal nummers.

Battle Breed is opvallend helder geproduceerd in vergelijking tot de voorgaande platen. Waarom deze keuze?

Dat vinden wij ook. Achteraf vonden we de productie van The Coming Scourge te bassig. Die feedback hebben we Ronnie Bj�rnstr�m gegeven en daar heeft hij wat mee gedaan. We hebben de drums in zijn studio opgenomen, Enchanced in Umea, Zweden. Drums vormen de basis voor een album en Ronnie heeft prettig kunnen werken, omdat hij vanaf het begin al invloed had op het opnameproces.

Zijn jullie tevreden over het resultaat?

We zijn zeer tevreden! Ondanks dat het helder klinkt, is er toch nog genoeg hardheid. We hebben dan ook vrijwel niets aan de partijen ge�dit, om het zo natuurlijk mogelijk te laten klinken.

Je schrijft veel over slagvelden en die geschiedenis is ook nu weer de rode draad. Is dat een persoonlijke interesse of hebben jullie als band iets met dat thema?

Het is een beetje bij Bodyfarm gaan horen. De meest voorkomende thema�s in death metal zijn oorlog, horror en gore. Ik voel mij het meest comfortabel bij het schrijven over oorlog en slagvelden, omdat het veel dichter bij de realiteit staat. Natuurlijk is het een clich�, maar het is inderdaad ook een persoonlijke interesse. Op Battle Breed is er ook letterlijk een rode draad, namelijk diverse slagvelden en historische gebeurtenissen in chronologische volgorde. We beginnen met de donkere middeleeuwen, na de val van het Romeinse Rijk, en we eindigen met het nummer Death By Fire, dat over vlammenwerpers in Vietnam gaat.

Wolfpack is een opvallend nummer en kwam mij in eerste instantie vreemd over gezien jullie eerdere werk. Hoe is deze track tot stand gekomen?

Ik zal eerlijk zeggen: Deze track heeft het bijna niet gehaald tot het album. We vonden het nummer in de eerste instantie erg saai, maar toen de lyrics en zanglijnen klaar waren, kwam het nummer tot leven. Het is een absolute ode aan het oude Bathory, maar dan in een deathmetaljasje. De lyrics gaan over U-boten in de Tweede Wereldoorlog. Uiteindelijk werd ik zelf zo enthousiast van dit nummer, dat ik hier uit puur enthousiasme de beste zangprestatie van alle nummers op dit album geleverd heb. We zullen het nummer ook live gaan spelen, omdat het keihard beukt.

De release show op 6 november is in Arnhem. Waarom niet in bijvoorbeeld Utrecht?

We hebben veel meer binding met regio Arnhem dan onze eigen provincie. We hebben al twee keer eerder in de Willemeen gestaan, waaronder tijdens een uitverkocht Geldersch Metal Treffen. Behalve drie keer in onze thuisstad hebben we volgens mij nog nooit elders in onze provincie gespeeld. Ik zie bij de poppodia ook weinig animo om metal te programmeren en dan is het ook moeilijk voor een scene om te groeien. Uiteraard hadden we dolgraag ook in Amersfoort een release show gedaan, maar het leek ons niet voldoende lucratief.

Voor eind dit jaar staan Eindhoven Metal Meeting en Bruut Metalfeest in de planning. Staat er voor volgend jaar al iets in de agenda binnen Nederland?

In Nederland volgens mij nog niet. We spelen vooral de laatste helft van dit jaar veel in eigen land en we willen ook niet die act worden die op elke flyer staat. Er zijn wel al een aantal data in Duitsland gepland en we zullen ook zeker ons eigen land niet vergeten!

Hoe gaat het in Duitsland en de rest van Europa?

Duitsland gaat al een tijd erg lekker. We hebben daar onder andere op Summer Breeze, Metal Invasion en Extremefest gestaan. Andere landen waar we hebben gespeeld, zijn Belgi�, Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk en Oekra�ne. Volgende maand spelen we in Roemeni�. We zouden erg graag de tourbus in willen stappen om zo ook landen te bereiken waar je normaal veel moeilijker komt, maar het is echt hard zoeken naar de juiste package en dan moeten de voorwaarden nog goed zijn. Pay-to-play is een absolute no-go voor ons. We begrijpen uiteraard wel dat die nightliner niet vanzelf rijdt, dus is het voor een kleine band altijd een dure grap. Ondanks dat zijn we zeer gemotiveerd en is het noodzakelijk soms wat water bij de wijn te doen om te groeien.

Wil je nog iets kwijt aan de lezers van Metalfan?

We hopen jullie te zien bij de release show in Arnhem op 6 november!