Bodyfarm is een band met ambitie en heeft zichzelf in relatief korte tijd op de kaart weten te zetten. Het debuutalbum Malevolence (2012) was een goede, standaard old school deathmetalplaat, maar op The Coming Scourge (2013) was al te horen dat Bodyfarm wat meer ging experimenteren en een eigenwijzer karakter begon te krijgen. Het schuurt een beetje tegen de Stockholmstijl aan, met invloeden uit black metal en thrash, maar de band uit Amersfoort heeft een eigen geluid. Met Battle Breed wordt opnieuw een stap voorwaarts gemaakt.
Er is weer gekozen voor een sfeerbepalend intro, het onheilspellende Hell March, gecomponeerd door Clemens Wijers (Carach Angren). Opener The Dark Age, met gastvocalen van Martin van Drunen (Hail Of Bullets, Asphyx), verscheen eerder al en wat wellicht zal zijn opgevallen, is de heldere sound. Dit is misschien wel de grootste stap voorwaarts. De mix is kraakhelder, zonder afbreuk te doen aan de agressie die death metal tot een geliefd genre maakt in ons land. Wat eveneens zal zijn opgevallen, zijn de langgerekte instrumentale passages. Was er eerder sprake van vooral korte, giftige solos, op Battle Breed wordt uitgebreid de tijd genomen voor heerlijke gitaarpartijen en meer dan voorheen is ook de invloed van doom terug te horen.
Er zit ook meer variatie in de songstructuren, waardoor het album als geheel een wat toegankelijker karakter heeft. Toch gaat dat niet ten koste van de kracht, want nummers als Dawn Of Defeat, Storming Revolution en Firing Squad zijn lekker bruut, met heerlijke riffs en een stevige ritmesectie. De vocalen van Thomas Wouters zijn uitstekend en de lyrics zijn goed te verstaan. De melodieuze benadering valt vooral op in nummers als The Last Crusade en Prince Of Wallachia, die na iedere luisterbeurt beter lijken te worden. Meest opvallende track is Wolfpack, de Engelse benaming voor de aanvalstactiek van de Duitse onderzeers in de Tweede Wereldoorlog. Het is een uitstekend nummer, al kwam het in eerste instantie wat vreemd over. Bijzonder catchy en stilistisch anders dan je van Bodyfarm zou verwachten.
Door The Coming Scourge waren mijn verwachtingen hoog gespannen en Battle Breed heeft deze overtroffen. De bonustrack Slaves Of War is afkomstig van de titelloze ep uit 2010 en dat is wel een leuk detail. Het is een heerlijk nummer, maar laat ook goed horen hoe Bodyfarm is gegroeid wat betreft songwriting. Dit album is een aanrader en wat mij betreft een nominatie voor de jaarlijst.
Tracklist:
1. Hell March
2. The Dark Age
3. Saxon Victory
4. Dawn Of Defeat
5. The Last Crusade
6. Prince Of Wallachia
7. Storming Revolution
8. Firing Squad
9. Wolfpack
10. Death By Fire
11. Slaves Of War (Bonustrack)
