Goed!
Gefeliciteerd met jullie nieuwe album, The Seventh Life Path, een zeer divers album. Kun je wat vertellen over de songwriting?
Ja. Ik heb geprobeerd een mix te vinden tussen oude en nieuwe elementen en toch ook wat experimenten. Het is enorm veel werk geweest om het album te schrijven, maar we zijn tevreden met het eindproduct. Ik wilde graag in de lijn blijven schrijven van Perils Of The Deep Blue. Die stijl bevalt me en daar wilde ik mee doorgaan. We maakten al een stap met het vorige album. We veranderden van richting en het nieuwe album is er een logisch vervolg op. Het is iets wat onze bedoeling was. Ik heb er in de songwriting rekening mee gehouden. Het voelde natuurlijk voor mij om het zo aan te pakken, om een zwaar en donker album te maken. Ik heb wat oude Sirenia-elementen ingebracht.
Door de veelvoud aan stijlen en ideen is het niet direct een album dat lekker in het gehoor ligt. Het heeft vele luisterbeurten nodig.
Dat klopt. Je moet er echt vaker naar luisteren. Door de complexiteit is het album op lange termijn ook interessant. Het is een album met veel verschillende stijlen. Er staan atmosferische passages op, maar ook harde stukken. Het wordt monotoon als je alleen maar hard speelt. Ik heb oude en nieuwe elementen gebruikt. Ik voeg nieuwe ideen toe en bouw daaromheen. Er zijn veel mogelijkheden en dat maakt het hele proces van componeren en opnemen heel interessant.
Op internet verschijnen wat uiteenlopende reacties. Ik krijg vaak het gevoel dat mensen niet vaak genoeg naar het album luisteren en te vroeg oordelen. Heb jij dat gevoel ook?
Ja, dat vind ik wel jammer. Je kunt duidelijk lezen dat mensen maar een of twee keer naar het album luisteren en dan al hun mening klaarhebben. Het is een complex album dat meerdere luisterbeurten nodig heeft. Ik hoop dat mensen dat inzien.
Het album heet The Seventh Life Path. Hoe belangrijk is het nummer zeven voor je? Het komt in verschillende titels terug.
Numerologie is heel duidelijk aanwezig in de teksten van Sirenia. Ik gebruik veel verschillende tools om mijn teksten te schrijven en om mezelf uit te drukken. Vaak op een indirecte manier. Ik hou ervan om teksten te schrijven waar mensen over na moeten denken om de bedoeling erachter te begrijpen. Ik ga graag de diepte in en ben niet to the point. Ik leg dus ook nooit uit waar het precies over gaat. Ik laat het over aan de luisteraar. Als ik het precies zou uitleggen, zou een deel van de waarde verloren gaan.
Velen hebben kritiek op de productie op het album. Er zitten veel effecten op de vocalen en de drums bevatten distortion. Wat wilde je met de sound bereiken?
Ik heb de mix en master niet gedaan. Dat is gebeurd door Endre Kirkesola. We wilden graag met hem samenwerken omdat hij een ruw en krachtig geluid kan produceren. Dat paste naar onze mening goed bij de zware en krachtige sound van het album. Als we dezelfde productie hadden als bij de melodische albums zou het geen recht doen aan de nummers. Het heeft ook veel te maken met smaak. Ik ben uiteindelijk redelijk tevreden met de productie. Het representeert de nummers echt.
Je noemde al de verschillende stijlen die je combineert, maar op het nieuwe album is er ook een groot contrast tussen hard en zacht, licht en donker.
Contrast is inderdaad belangrijk voor mij. Zeker in de vocalen. Het maakt het interessant.
Over de vocalen gesproken. Zing jij de cleane vocalen in Elixir of is dat iemand anders?
Dat is Joakim Nss die je daar hoort zingen. We werkten ook samen op het vorige album. Je kunt hem in het Noors horen zingen in het nummer Ditt Endelikt. Dit is de tweede keer dat hij samen met ons een nummer zingt. We vinden zijn stem heel mooi.
Het past ook heel mooi in het nummer.
Het pakte heel mooi uit en we zijn erg blij met de samenwerking. Er is een goede kans dat we met hem blijven samenwerken in de toekomst.
Een ander opvallend nummer is The Silver Eye. Volgens mij is dat het hardste en meest agressieve nummer uit de Sirenia-discografie.
Dat denk ik ook. Het is een old school Sirenia-nummer. Er zitten wat progressieve en technisch uitdagende elementen in. Het heeft wat nostalgie in zich, maar dan wel op een verfrissende manier.
Is dat dan wel een nummer dat live gespeeld gaat worden?
Ja. Het vereist wel wat extra concentratie en focus. Tot nu toe hebben we het nog niet live gespeeld, maar wellicht doen we dat wel in de toekomst.
Jullie hebben de nieuwe nummers voor het eerst live gespeeld tijdens Dames Of Darkness festival. Hoe was het om ze voor het eerst live te spelen?
Ja, dat klopt. We hebben vijf of zes nummers gespeeld. Het was heel leuk. Ze zijn krachtig en energiek en lenen zich prima voor een liveshow. Het gaf me wel een extra boost en energie om ze te spelen. Het is ook wel cool dat ze uitdagend zijn om te spelen.
Veel fans blijven vragen om een terugkeer naar de sound van de eerste twee platen. Is dat iets waar je rekening mee houdt?
Ik herinner me goed dat er kritiek kwam toen we ons derde album maakten (Nine Destinies And A Downfall, red.). We veranderden onze stijl. In die tijd vond ik het nodig om te veranderen. Ik was een beetje moe geworden van het muzikale concept dat we hadden. Ik wilde nieuwe terreinen verkennen, een nieuwe manier van het schrijven van nummers ontdekken. Ik probeerde toegankelijke nummers te schrijven met veel melodie, mooie harmonien en catchy momenten. Sommige mensen vonden het leuk en anderen niet. Maar ik voelde de noodzaak om te veranderen. Na drie albums in die stijl geschreven te hebben, voelde ik weer dat er iets moest veranderen. Ik bracht wat oude en zware elementen terug. Dat heb ik op de laatste twee platen gedaan, maar dan wel op een moderne en verfrissende manier. Ik wil mezelf niet herhalen.
De nieuwe plaat is wat dat betreft wel een logisch vervolg op de vorige. Is het een groot voordeel om weer met dezelfde mensen te werken?
Onze line-up is nu al een tijdje stabiel. De laatste vier albums hebben we in dezelfde bezetting gewerkt. Het maakt dingen wel makkelijker. De band komt in een moeilijke positie als de zangeres vertrekt en je een nieuwe moet vinden. Dat is een moeilijke keuze. Je stopt even waarmee je bezig bent. Het stopt de ontwikkeling even. Er zit veel tijd en focus in het zoeken naar de juiste zangeres. Het neemt veel tijd weg van waarmee je bezig wilt zijn. Speciaal voor mij als songwriter haalt het wel een focus weg. Het is een moeilijk proces waarbij veel stress komt kijken. Met de stabiliteit die we nu hebben, gaat alles veel beter en is er ruimte voor ontwikkeling.
Ailyn Gimnez is jaren geleden verhuisd naar Noorwegen. Maakt dat het makkelijker voor jullie?
Ja, maar we wonen toch behoorlijk ver uit elkaar. Onze gitarist Jan Erik Soltvedt en ik wonen in Stavanger en de Ailyn en drummer Jonathan A. Perez wonen in Kristiansand. Het is vier tot vijf uur reizen voor mij, zo'n 250 kilometer. Je moet ook nog een stukje met de boot. Het is wel beter dat ze nu in Noorwegen woont in plaats van in Spanje. Eerder moest ik vliegen en dat was duur. Nu is het goedkoper, al is Noorwegen wel een duur land. Als we oefenen, doen we dat in Kristiansand en opnemen doen we in Stavanger.
Jij bent de voornaamste songwriter. Jan Erik komt ook nog met ideen, maar jullie oefenen de songs niet samen voordat je ze opneemt volgens mij.
Voor de albums doen we dat inderdaad niet. Alle instrumenten zijn eigenlijk grotendeels gespeeld en opgenomen door mijzelf. Met de vocalen gaat het anders. Ailyn komt bij mij. Ik heb dan de teksten en melodien al voorbereid. Die nemen we dan door. We checken of alles bij haar stem past of dat er nog iets moet veranderen. We werken er dan aan totdat we honderd procent tevreden zijn. Daarna nemen we een demo op van het hele album. Die neemt ze dan mee en dan kan ze de songs thuis een aantal weken oefenen. Daarna komt ze terug en doen we de definitieve opnamen.
Jullie komen alleen samen om te oefenen als er live gespeeld gaat worden?
Ja. Als we op tour gaan of concerten hebben, reizen Jan Erik en ik naar Kristansand om een aantal dagen te oefenen en ons goed voor te bereiden.
We hadden het net al over Dames Of Darkness. Jullie spelen ook een aantal festivals in de zomer. Zijn er daarna ook plannen om in de herfst of winter te gaan toeren?
We bekijken momenteel de mogelijkheden om in de winter te gaan toeren. We doen dan eerst een Europese tour maar we kijken ook uit om in de Verenigde Staten te gaan optreden. De promotors bepalen het eigenlijk.
In welke landen is Sirenia heel populair en hoe ziet de scene in Noorwegen eruit op het gebied van female fronted metal?
In Noorwegen is de stijl die wij spelen niet heel erg populair. Er is wel wat interesse, maar het is niet het beste land voor onze muziek.
Je hoort veel over Bergen, maar in Stavanger lijkt de scene minder actief te zijn.
Dat klopt, alhoewel ik niet precies weet welke bands hier allemaal in de buurt wonen. Kvelertak is een van de bekendste. De gitarist daarvan is de broer van een ex-gitarist van Sirenia. Het is dus een klein wereldje. Toen ik net in een band begon, waren er nog wel wat bands in de gothicmetalscene, maar er zijn niet heel veel meer actief.
Is er verandering op komst, zoals bijvoorbeeld in Engeland, waar echt een groeimarkt is op het moment?
Hier verandert het niet veel, maar we merken wel dat het daar verandert. Ik herinner me nog toen we in de begindagen zaten, dat we nooit een interview voor een Engels magazine deden, en tegenwoordig is de meerderheid die ik aan interviews doe, voor Engelse bladen.
Welke landen doen het nog meer goed?
Duitsland is altijd een belangrijk land voor ons geweest en iets breder: Centraal-Europa en Zuid-Amerika. We hebben vorig jaar ook aardig wat in Rusland getoerd. In Belgi hebben we een paar keer op het Metal Female Voices Fest gestaan. Ze hebben daar goede apparatuur en een lichtshow. Je treft daar ook een publiek dat specifiek voor female fronted metal aanwezig is.
Hoe was het om een video voor Once My Light te maken?
Het was een hele leuke ervaring. We hebben ervan genoten. We hebben de video in Belgrado opgenomen. We werkten met het Icode-team, waar we al jaren mee samenwerken. Ze zijn professioneel en het zijn aardige mensen. De video is wel cool geworden.
Het ziet er verzorgd uit. Datzelfde geldt voor de cover, die goed bij de muziek past.
Ja, daar ben ik het mee eens. Het artwork is gedaan door een Roemeen met de naam Gyula Havancsk. Ik had wat basisideen en die legde ik aan hem voor. Hij voegde zijn eigen ideen toe. We e-mailden wat heen en weer en uiteindelijk kwam hij met een mooi kunstwerk. Het representeert de muziek erg goed. Als ik naar de cover kijk, triggert het gevoelens in mij. Dezelfde gevoelens krijg ik bij het beluisteren van de nummers. Hij heeft echt een cover gemaakt, die het geheel goed representeert en dat vind ik een belangrijk aspect. Voor veel mensen is de hoes toch de eerste kennismaking.
Als ik het goed heb, brouw je bier en maak je wijn. Er zijn momenteel aardig wat bands die hun eigen merk op de markt brengen. Het meest recente voorbeeld is de hot sauce van Kataklysm. Is er een kans dat er een Sirenia-wijn komt?
Het zou erg cool zijn. Ik ben er zeker genteresseerd in en ben echt met passie ermee bezig. Ik hou van speciaalbieren en cognac. Op dit moment is het voor Sirenia moeilijk om het op de markt te brengen. Je moet echt partners vinden die met je samen willen werken en zover zijn we nog niet. Het is wel iets wat ik in de toekomst zou willen.
Het zou een mooie bron van extra inkomsten zijn. Ik neem aan dat je momenteel nog aan het werk bent?
Ja. Muziek is een full-time job voor me en ik verdien er genoeg geld mee. Naast Sirenia werk ik nog aan wat zijprojecten en in mijn studio ben ik aan het produceren. Ik werk vanuit huis, dus dat is ideaal. Vaak zit ik met mijn gitaar en komt er een idee in me op. Dan hoef ik alleen maar naar de kamer ernaast te lopen om het vast te leggen. Het draagt bij aan de productiviteit, want als ik een half uur zou moeten rijden om het op te nemen, zou ik het niet doen. Ik werk nu veel effectiever. Af en toe komt er iemand wat opnemen aan zangpartijen, maar momenteel ben ik alleen met mijn eigen projecten bezig.
Dank je voor je tijd en veel succes.
Jij ook bedankt en voor de fans: cheers! Ik hoop jullie tijdens de tour te zien.