Het is in ieder geval een goede voortzetting van de weg die ingeslagen is met de voorganger. De plaat doet soms zelfs de begintijden herleven. Een voorbeeld hiervan is het prima Earendel. Maar er staan meer goede nummers op deze plaat, in de vorm van Serpent, de typische gothic metal van Elixir en het voor Sirenia-begrippen snoeiharde The Silver Eye.
Er zijn echter ook tracks die relatief ongemerkt voorbijgaan of het van passages moeten hebben. Dat komt niet alleen door de songs, maar vooral door de overgeproduceerde sound. Zo liggen de blikkerige drums met veel distortion niet direct lekker in het gehoor. Ook de zang is van veel effecten voorzien en staat te zacht in de mix. Dat is met name het geval bij de grunts. Daarnaast klinkt het vrouwelijke koor wat op hol geslagen.
Het is zodoende een pittig album om in te komen. Na meerdere luisterbeurten went het, maar de matige productie blijft een storende factor. De drums staan hard in de mix en overstemmen de zang en gitaarpartijen (zoals te horen in het refrein van Once My Light en het tweede deel van de epic Sons Of The North). Op die momenten klinkt de muziek erg druk. Drums, zang, gitaar- en keyboardpartijen lijken daar te vechten om de meeste aandacht wat het luisterplezier niet bevordert. De kwaliteiten van de musici komen beter tot hun recht in de minder drukke passages die er overigens in voldoende mate zijn.
Elixir is zo’n track waarin een goede balans gevonden is. Een mooie melodieuze riff keert regelmatig terug, de mannelijke gothic zang en die van het koor komen goed tot hun recht en is er een mooie gitaarsolo die prima de ruimte krijgt. Ook Earendel klinkt als een geheel. Niet iedereen zal de wals-passage in het midden weten te waarderen, maar het is een teken dat de Noren durven te experimenteren. De blackmetalriffs, progressieve leads, de zang van Ailyn en symfonische partijen komen hier mooi bij elkaar en de contrasten die de muziek van Sirenia kenmerkt, zijn hier goed uitgewerkt.
The Seventh Life Path is dan ook best een goed album. Met het songmateriaal is weinig mis, al zijn niet alle nummers even sterk. Vooral de gebrekkige productie zorgt voor een lagere beoordeling. Er had meer in gezeten als er minder effecten aan de drums en vocalen toegevoegd waren. Afgezien daarvan zijn de meeste Sirenia-fans vast wel tevreden met dit zevende album.
Tracklist:
1. Seti
2. Serpent
3. Once My Light
4. Elixir
5. Sons Of The North
6. Earendel
7. Concealed Disdain
8. Insania
9. Contemptuous Quitus
10. The Silver Eye
11. Tragedienne
.jpeg){kind=small}
