Met The Irrepassable Gate zijn de Amerikanen toe aan hun derde full-length. Ze hebben er de tijd voor uitgetrokken, want het album heeft liefst vier jaar op zich laten wachten. Tussendoor verscheen overigens nog wel de ep Bloodlands (een absolute aanrader). Ash Borer trapt af met het bijna twaalf minuten durende titelnummer. Een uitstekende track, die de vertrouwde ingredinten van dit gezelschap bevat: gedreven, dwingende riffs vol razernij, furieus drumwerk en het ijzige, ietwat in de mix begraven gekrijs van Kyle Morgan en bassist R, die het geheel aan elkaar bulderen.
Toch wijkt dit album ook wel wat af van zijn voorgangers. Vooral Lacerated Spirit is een behoorlijk afwijkende track. De doom- en ambient-invloeden vieren hier hoogtij, maar het duurt helaas ook pas tot de zesde minuut voordat het nummer cht op gang komt. Dat Ash Borer de kunst van het opbouwen wel degelijk verstaat, blijkt uit Grey Marrow, dat wl over de gehele lengte overtuigt. Het beste nummer is echter het intense, twaalf minuten durende Rotten Firmament, dat het meest herinnert aan het ijzersterke Cold Of Ages.
Toch blijft deze derde langspeler iets achter bij zijn voorgangers. Dat komt voor een deel ook door de ietwat rommelige productie van Randall Dunn (die toch met klussen voor Wolves In The Throne Room, Earth en Sunn 0))) de nodige ervaring heeft). De machtige, scherpe sound van de vorige albums is nog wel terug te horen in de intense versnellingen, maar bij de tragere passages wordt het geheel iets te modderig. Ondanks dergelijke aandachtspunten bewijst Ash Borer met The Irrepassable Gate wel degelijk over voldoende kwaliteit te beschikken.
Tracklist:
1. The Irrepassable Gate
2. Lacerated Spirit
3. Lustration I
4. Grey Marrow
5. Rotten Firmament
6. Lustration II
