In de persoon van Nic Maeder werd een nieuwe zanger gevonden en al snel kwam de routine weer terug van albums maken die wederom de toppositie van de Zwitserse charts bereikten. Dat gebeurde eerder dit jaar ook met Silver. Het is alweer de derde plaat met Maeder op zang. Zijn aantreden heeft ervoor gezorgd dat Gotthard muzikaal een kleine evolutie heeft doorgemaakt.
Alle albums met krachtpatser Lee aan boord bevatten pompeuze en gelikte hardrock met een stevige drive. Maeder heeft een meer ingetogen, breekbare stem. Wellicht dat het de band heeft doen besluiten om de muziek vrijer te laten klinken dan voorheen. Op Silver zijn de classic rock-invloeden meer dan ooit aanwezig. Zo krijgt de hammondorgel volop de ruimte in Deep Purple-achtige songs zoals Silver River en Blame Me.
Het is goed om te horen dat Gotthard na 25 jaar nog lekker fris kan klinken en hoorbaar plezier beleeft aan het maken van muziek. Dat maakt Silver een fijne plaat om naar te luisteren. De heren maken het misschien wat te bont door de helft te vullen met rustige nummers. De songs verschillen echter genoeg van elkaar om de aandacht van de luisteraar erbij te houden.
Eigenlijk is de hele plaat zeer gevarieerd. De oude Gotthard komt even voorbij in het stampende Electrified en Tiquila Symphony nr 5 is groots opgezet met orkest en al. De band heeft wederom een zeer degelijk hardrock-album gemaakt waar de mannen een aantal jaar mee vooruit kunnen. Ik ben benieuwd of Gotthard het volhoudt tot zijn vijftigste jubileum, zodat we het album Gold kunnen gaan bespreken.
Tracklist:
1. Silver River
2. Electrified
3. Stay With Me
4. Beautiful
5. Everything Inside
6. Reason For This
7. Not Fooling Anyone
8. Miss Me
9. Tequila Symphony No. 5
10. Why
11. Only Love Is Real
12. My Oh My
13. Blame On Me
