Het plotselinge overlijden van Bolt Thrower-drummer Martin Kiddie Kearns op 17 september 2015 kan als een zwarte bladzijde gezien worden in het geschiedenisboek van de death metal. Voor de overige bandleden, die hun project de afgelopen tien jaar al meer als een gezellige, slechts sporadisch optredende vriendenclub dan als een actieve band zagen, was dit de aanleiding om een jaar later de stekker definitief uit Bolt Thrower te trekken. Zo kwam er een einde aan de Britse band, die met recht als een van de meest gewaardeerde en legendarische binnen de extreme metal bestempeld mag worden.
Dit treurige slot van hun carrire, markeerde ook het begin van een nieuwe band. In Memoriam speelt frontman Karl Willets voor het eerst sinds for Victory (1994) weer samen met drummer Andy Whale. Ze worden vergezeld door bassist Frank Healy van Benediction en gitarist Scott Fairfax. De door de wol geverfde muzikanten blijken, geheel in de lijn der verwachting, op het debuut For The Fallen het wiel niet opnieuw uit te vinden, maar wel een fijn album vol onversneden old school death metal af te leveren waar de ervaring vanaf druipt.
Als vanzelfsprekend komt Memoriam niet onder een vergelijking met Bolt Thrower uit. In War Rages On, na intro Memoriam het eerste nummer van de plaat, zijn ook veel typische Bolt Thrower-ingredinten te herkennen, die tevens tekenend voor Memoriam blijken. Groovende riffs en simpele drums met een hoge beuk- en headbangfactor. Heldhaftige teksten over allerhande wapenfeiten, voorgedragen door de inmiddels zwaar aan slijtage onderhevige, maar daardoor ook zeer doorleefd klinkende strot van Willets.
Wel mis ik op For The Fallen de epische sfeer, de grootsheid en het gevoel van urgentie dat de composities van Bolt Thrower altijd verrijkten. Ook hadden wat meer pakkende, melodieuze leads zoals we die vroeger aantroffen niet misstaan. De productie ademt helaas niet het old school-gevoel dat de muziek wel uitdraagt: die is erg netjes en plastisch. Een gemiste kans.
Desondanks zijn Flatline, Surrounded By Death en Resistance tracks die op een Bolt Thrower-plaat absoluut niet misstaan hadden. Corrupted System is daarentegen veel grind-achtiger dan bij Bolt Thrower gewoon was. Deze demarrage is een fijne afwisseling tussen de rest van het als een tank voortrollende materiaal. Het grimmige Last Words is de perfecte afsluiter. Als we het over hoogtepunten hebben mag ook het werkelijk prachtige artwork zeker niet onvermeld blijven, dat heel goed bij de muziek aansluit.
Al bij al heeft Memoriam een debuutalbum gemaakt dat, ondanks de referenties aan het verleden, toch aanvoelt als een nieuwe band. Een waardig debuut, dat ook live ongetwijfeld goed uit de verf gaat komen.
