Het in eigen beheer uitgebrachte debuut van Child was een van de best bewaarde geheimen van 2014. Child kwam bij mij in het jaar daarna pas op de radar. Nog maar weer een teken dat echte kwaliteit uiteindelijk wel naar boven komt drijven. Deze uitstekende eerste plaat van dit power-trio uit Melbourne is namelijk een must-listen voor iedereen die doom en bluesrock een warm hart toedraagt. Via het Duitse platenlabel Kozmik Artifactz is inmiddels de opvolger Blueside verschenen.
De albumtitel Blueside zal waarschijnlijk verwijzen naar de track Blueside Of The Collar en het artwork (een prachtige olieverftekening van Nick Keller). Daarnaast duidt de titel wellicht op de lichte verschuiving qua sound. Waar de eerste full-length meer gebaseerd is op het (doom)geluid van de eerste paar platen van Black Sabbath, is het nieuwe songmateriaal wat meer bluesgeorinteerd. Blues voor de blauwe boorden-arbeiders dus. Nailed To The Ceiling, Its Cruel To Be Kind en het genoemde Blue Side Of The Collar zijn bijvoorbeeld gestoeld op typerende bluesritmes. Er is nog steeds wel Iommi-achtig riffwerk te bespeuren, maar toch lijken Jimi Hendrix en Robert Johnson meer voor de hand liggende invloeden te zijn geweest bij de totstandkoming van Blueside.
Buiten deze kleine verschuiving komen de liefhebbers van het debuut nog moeiteloos aan hun trekken. Gezien het underground (bestaat het nog?)-succes van Child, zijn de Australirs wel zo slim om hun goed ontvangen geluid niet al te radicaal te wijzigen. Child is een band is die gezegend is met een lekker losse aanpak. De dampende en ronkende bluesrock schreeuwt eigenlijk om een setting waarin deze thuishoort; op het podium. Desondanks komt Child door deze luchtige insteek ook op plaat prima uit de verf. Nieuw en van toegevoegde waarde in de muziek van Child is de vrouwelijke achtergrondzang van Harmony Byrne in een tweetal tracks. Genre-genoot Goatsnake bewees met het vorig verschenen Black Age Blues dat het gebruik van soulvolle achtergrondzang songs dynamischer kan maken en dat is ook bij Child het geval, in het bijzonder bij Dirty Woman.
De rol van epische afsluiter is op Blueside weggelegd voor het ruim elf minuten klokkende The Man. Hoewel dit nummer niet echt de ultieme muzikale climax bevat waarop je is, onderstreept dit trio de onderlinge chemie nog maar eens en is het qua gitaarsoleerwerk genieten. Blueside is een waardige opvolger van het geprezen debuut. De nieuwe composities zijn ingetogener van aard en daardoor minder enerverend en overrompelend. Daar staat tegenover dat de bij vlagen te opzichtige Black Sabbath-invloeden van het debuut nu wat subtieler terug te horen zijn. Child is bezig aan een proces van volwassen worden. Met deze twee platen hebben de Australirs een uitstekende start gemaakt en kan het de toekomst met vertrouwen tegemoet zien.
Tracklist:1. Nailed To The Ceiling
2. Its Cruel To Be Kind
3. Blueside Of The Collar
4. Dirty Woman
5. The Man