Hoewel Escape alweer ruim een half jaar oud is, verdient deze plaat dus zeker nog een bespreking. De unieke sound van Germ, die het midden houdt tussen suicidal black metal, melancholische dreampop en opzwepende, bijna dansbare trance, wordt wat beter gekanaliseerd dan voorheen. Daardoor klinkt Escape weliswaar iets minder bijzonder dan het debuut uit 2012, maar kent de plaat wel een betere flow. Zo klinkt het titelnummer zeer verfijnd, zonder de keyboards overigens t zwaar aan te zetten. Het is nog het best te omschrijven als een wat energiekere versie van Lustre. Met minimale middelen wordt een melancholische en hypnotiserende sfeer gecreerd.
Qua consistentie is Escape een stap vooruit ten opzichte van zijn voorganger, tot aan het fragiele, intens treurige intermezzo V aan toe. Volwassen klinkende, fraai uitgebouwde tracks als Ill Give Myself To The Wind (met machtig en verrassend subtiel drumwerk en een dromerige melodielijn), Under Crimson Skies (met prominente rol voor cleane zang, die best aardig uitpakt), het mooi opgebouwde The Old Dead Tree en het verrassend agressieve With The Dead Of A Blossoming Flower maken duidelijk dat Germ gegroeid is qua songwriting. Hoewel vaak minimalistisch qua opbouw, houden deze tracks de aandacht moeiteloos vast. De getergde vocalen van Yatras vormen daarbij zoals altijd een extra wapenfeit.
Germ opteert dus voor een 'less is more'-formule op zijn vierde langspeler en gooit de overdadigheid (zowel in termen van muzikale extravagantie als in termen van lengte) overboord. Het eindresultaat is een prima album dat weliswaar de uniciteit van het oudere materiaal mist, maar door zijn sterke composities wel moeiteloos op de lange termijn blijft boeien.
Tracklist:
1. I
2. Escape
3. I'll Give Myself To The Wind
4. Under Crimson Skies
5. V
6. The Old Dead Tree
7. With The Death Of A Blossoming Flower
8. Closer
9. Through The Mist (Part I) (bonustrack)
10. Through The Mist (Part II) (bonustrack)
