Serious Black kan met recht een supergroep worden genoemd binnen de power metal. Met de veteranen Dominik Sebastian (Edenbridge) en Bob Katsionis (Firewind) op de gitaren, Alex Holzwarth (Rhapsody Of Fire) achter het drumstel, bassist Mario Lochert (Emergency Gate), toetsenist Jan Vacik (D-Vision) en niemand minder dan Urban Breed (ex-Bloodbound) als zanger, heb je als band een schat aan krachtige ervaring in huis. Het debuutalbum As Daylight Breaks werd in 2015 dan ook positief ontvangen. Het gezelschap probeert dat succes met het tweede album Mirrorworld te evenaren.
De metal van de heren klinkt snel, ruig en gelikt en pakt bij een eerste luisterbeurt direct. Hoewel dat kan worden beschouwd als een enorm pluspunt, kleeft er echter ook een nadeel aan die formule. Het ontbeert de groep aan een echt eigen geluid. Hoewel de plaat direct overtuigt, blijven de songs, op enkele uitschieters na, niet lang hangen.
Het musiceertalent van de mannen is direct te horen na het pompeuze intro met de rappe eerste single As Long As Im Alive. Het energieke nummer dat lijkt te zijn geschreven met het idee van een dolenthousiast publiek dat de groep toejuicht, heeft pakkende, activerende melodielijnen, keyboardpartijen op de juiste plaats en fijne gitaarsolos. Het enigszins raspende stemgeluid van Urban Breed contrasteert mooi met het flitsende, futuristische geluid van gitaren en keyboard. Aan muzikale kunde ontbeert het de groep niet, maar zelfs in dit nummer, dat een van de hoogtepunten van het album vormt, vertoont het schrijfwerk wat slordigheden zoals een couplet dat iedere keer net iets te lang doorgaat.
Anders is dat met tweede single Castor Skies dat, inclusief spetterende clip, het echte hoogtepunt van het album is. Hoewel de songs die volgen niet slecht zijn, zijn ze over het algemeen weinig memorabel. Het is degelijk, goed gespeeld en ligt prettig in het gehoor, maar het is tegelijkertijd muziek die maar niet wil blijven hangen. Wellicht dat het tempo hierbij ook een rol speelt, want na de snelle singles is het tijd voor het gedragen Heartbroken Soul en de powerballad Dying Hearts. De groep probeert met de laatste paar tracks het album een epische lading te geven, met name tijdens het groots opgezette middengedeelte van afsluiter The Unborn Never Die, maar slaagt daar slechts deels in.
Na het interessante debuut valt Mirrorworld wat tegen. Dat ligt niet aan het musiceren van de heren, maar aan het gebrek aan echt interessante, memorabele nummers. Niet dat dit tweede album van Serious Black een onaangename plaat is. De schijf weet zich echter te weinig te onderscheiden in het ruime aanbod aan kwalitatief hoogwaardige powermetalplaten.
Tracklist:
1. Breaking The Surface
2. As Long As Im Alive
3. Castor Skies
4. Heartbroken Soul
5. Dying Hearts
6. Youre Not Alone
7. Mirrorworld
8. State Of My Despair
9. The Unborn Never Die
