De Finnen van Battle Beast zijn geen onbekenden meer en hebben de Nederlandse podia binnen een jaar al twee keer onveilig gemaakt, namelijk op het Into The Grave-festival in Leeuwarden en in Dynamo in Eindhoven. Het is dan ook een stuk drukker dan bij Serious Black. Tijd voor een toiletbezoek of een sigaretje is er nauwelijks, want na slechts tien minuten wordt de intro-tape al gestart. Zangeres Noora Louhimo heeft dezelfde hoofddeksel op als voorheen en haar stagemoves blijken ook onveranderd. Tijdens opener Unbroken voert ze precies dezelfde kunstjes uit als op Into The Grave. Ze doet het wel op zeer aanstekelijke en enthousiaste wijze. Louhimo is een ware blikvanger en alle ogen zijn drie kwartier lang op haar gericht. Het is alleen vervelend dat we worden geacht om aan het begin van ieder nummer met de vuist omhoog mee te zingen. Hopelijk weet ze dat in de toekomst binnen de perken te houden.
Battle Beast heeft vijf albums op zak, maar vanavond wordt alleen aandacht geschonken aan Bringer Of Pain (2017) en No More Hollywood Endings (2019). We spreken nog steeds van een pure heavymetalband, maar de sound gaat wel steeds meer richting pop uit de jaren tachtig. We krijgen louter meezingers voorschoteld, zoals Straight To The Heart, King For A Day en The Hero. Alle bandleden hebben er duidelijk zin in en dit speelplezier is dan ook het grootste pluspunt van een concert van Battle Beast. Als special guest van Hammerfall had ik eigenlijk wel verwacht dat er wat snelle nummers gespeeld zouden worden. Vandaag is elke echter midtempo, catchy en overladen met keyboardgeluiden uit de jaren tachtig. Voor liefhebbers van traditionele heavy metal is Battle Beast inmiddels té poppy, maar de onderhoudende show heeft ongetwijfeld ook gezorgd voor nieuwe fans.
Het concert is niet uitverkocht, dus is het balkon afgesloten. De zaal is echter wel stampvol als Hammerfall op het punt staat te beginnen. Bij veel bezoekers staat het uitstekende optreden op FortaRock van vorig jaar nog vers in het geheugen. Ook zanger Joacim Cans refereert een aantal maal aan die festivalshow. “We hadden het zo naar ons zin, dat we wel terug moesten komen naar Nijmegen”, aldus de frontman. Net als toen claimt hij de hele dag te hebben geoefend op het uitspreken van Nijmegen. Hij belooft dat het optreden van vanavond nóg epischer gaat worden. Die conclusie mag aan het einde van de avond zeker worden getrokken. Hammerfall heeft een groots podium dat is omgetoverd tot de binnenkant van een kasteel. Het enige dat ontbreekt zijn de pyro-effecten, die bij andere shows deze tournee wel aanwezig zijn. Het is een klein gemis, maar Doornroosje is uiteraard te klein om een goede vuurshow op te voeren.
Wat de show uiteraard ook epischer maakt dan die van FortaRock, is de langere speeltijd van een uur en drie kwartier. Er komen vooral hits voorbij, songs die in het verleden zijn uitgebracht als single. Het publiek heeft dus geen excuus om niet mee te zingen met de krakers Natural High, Last Man Standing en Blood Bound. Het is knap dat de band van elk studioalbum, waarvan er in totaal twaalf zijn, minstens een nummer weet te spelen. Zelfs het vergeten Infected uit 2011 komt aan bod met een sterke uitvoering van het lange Redemption. Renegade wordt vanavond extra in het zonnetje gezet vanwege het twintigjarige jubileum van de plaat, die volgens Cans destijds een ‘gamechanger’ voor de band was. Voor het eerst werd de toppositie van de Zweedse hitlijst gehaald. Vervolgens verlaat de zanger het podium, waarna een muzikale medley volgt van diverse songs van het album. Cans keert terug om de medley te eindigen met een deel van de titelsong.
Hoewel de tournee in het teken staat van het vorig jaar verschenen Dominion en er vijf nieuwe songs voorbijkomen, valt op dat de band zelf nooit de opmerking maakt dat er een nieuw studioalbum op de markt is. De kans om de plaat te promoten wordt niet gegrepen. Tracks zoals het titelnummer en (We Make) Sweden Rock passen uitstekend tussen de klassiekers, waardoor het eigenlijk niet opvalt dat ze recent zijn uitgebracht. Door het publiek worden ze in ieder geval luidkeels ontvangen. Battle Beast-zangeres Louhimo zingt mee tijdens de ballade Second To One, wat het concert een extra, unieke touch geeft. Alles verloopt eigenlijk uitermate smetteloos. Afgezien van die maffe, hamervormige gitaar van Oscar Dronjak, doet de band niks verkeerd. Alle toeschouwers lijken flink te genieten van het hele optreden. Als de laatste noten van de onvermijdelijke afsluiter Hearts On Fire zijn geklonken, gaat iedereen dan ook moe maar voldaan naar huis.
Setlist Hammerfall:
1. Never Forgive, Never Forget
2. One Against The World
3. Heeding The Call
4. The Way Of The Warrior
5. Any Means Necessary
6. Hallowed Be My Name
7. Blood Bound
8. Redemption
9. Hector's Hymn
10. Natural High
11. Second To One
12. Renegade-medley
13. Keep The Flame Burning
14. Dominion
15. The Dragon Lies Bleeding
16. Last Man Standing
17. Let The Hammer Fall
18. Hammer High
19. (We Make) Sweden Rock
20. Hearts On Fire
Setlist Battle Beast:
1. Unbroken
2. Familiar Hell
3. Straight To The Heart
4. Bastard Son of Odin
5. The Hero
6. Eden
7. No More Hollywood
8. Endings
9. King For A Day
10. Beyond The Burning Skies
Setlist Serious Black:
1. Akhenaton
2. I Seek No Other Life
3. Mr. Nightmist
4. Serious Black Magic
5. We Still Stand Tall
6. High And Low
.jpeg){kind=small}
