Als er een band is die vaardig is in het maken van boeiende instrumentale muziek, voorzien van een spanningsboog en een climax, dan is dat het Zwitserse Monkey3. De groots opgezette post-/stoner-/progrock-composities van deze heren uit Lausanne zijn melodieus, meeslepend en allesbehalve saai. Op de eerste vier platen speelt Monkey3 instrumentale rock die dromerig van aard is, maar ook bij vlagen stevig uit de hoek kan komen. De nieuwe, maar liefst 72 minuten durende langspeler Astra Symmetry luidt een nieuw hoofdstuk in voor de band, maar blijft daarentegen ook erg herkenbaar voor de fans.
Op het eerste gehoor zit het belangrijkste verschil hem in de vocalen. Vocalen? Inderdaad. Tot dusver heeft Monkey3 zich alleen nog maar op de cover-ep Undercover (2009) gewaagd aan vocalen. Op Astra Symmetry heeft de band gastzanger Tony Jelencovich (Transport League) ingeschakeld. Dead Planets Eyes, het eerst vrijgegeven nummer van de nieuwe plaat, is dan ook even schrikken voor de fans. Jelencovich heeft hier een aparte temporisering in zijn zang, maar in dit met synths en mellotron overladen nummer past het perfect. Zowel in deze track als Abyss en Moon komen prominente Oosterse invloeden naar voren. De laatste twee hebben door het mediterende karakter van de zang wel wat weg van Om. Toch hebben de songs van Monkey3 wel wat meer ballen. Zo is er in het merendeel van de tracks wel een heftige gitaarsolo te ontdekken en knallen de drums er stevig in.
Ondanks dat de gitaarpartijen nauwelijks ruimte inleveren, is er wel degelijk een grotere rol weggelegd voor het toetsenspel. In The Water Bearer en Crossroad is de wisselwerking tussen de dikke laag van synths en de melodieuze gitaarstukken bijvoorbeeld adembenemend mooi. De tweede helft van Astra Symmetry is het meest herkenbaar voor degene die bekend zijn met de voorgaande platen. In Seeds, Arch, The Guardian en Realms Of Lights wordt er weer op een ouderwetse manier toegewerkt naar een grote finale. Al zijn het dit keer geen composities die vijftien minuten duren. De Zwitsers kiezen dit keer voor iets kortere nummers, die in enkele gevallen samen een twee- of drieluik vormen.
Het voornaamste discussiepunt van Astra Symmetry zijn de vocalen. Heeft de muziek Monkey3 deze wel nodig? Waarschijnlijk niet, maar de zangpartijen doen geen afbreuk aan de kwaliteit van de songs. Sommige bands willen zich nou eenmaal blijven doorontwikkelen en experimenteren. Wat mij betreft is deze zet van Monkey3 geslaagd. Al zou ik er ook niet rouwig om zijn als de volgende plaat weer volledig instrumentaal is. Hoe dan ook, deze Zwitsers bewijzen maar weer eens dat ze verrekt goede liedjes kunnen schrijven met een kop en staart.
Tracklist:1. Abyss
2. Moon
3. Endless Ocean
4. The Water Bearer
5. Crossroad
6. Mirrors
7. Dead Planets Eyes
8. Seeds
9. Astraea
10. Arch
11. The Guardian
12. Realms Of Lights
